«Πάντα ήθελα να μπολιάσω με το μυστήριο και το αλλόκοτο την περιοχή στην οποία μεγάλωσα, καθώς από μικρός, όταν αναζητούσα τέτοια στοιχεία, κατέληγα σε απογοήτευση. Έτσι δημιουργήθηκαν οι «Παγανιστικές Δοξασίες», ένας καμβάς που απεικονίζει μια εναλλακτική, φαντασιακή ή μη, Θεσσαλία, η οποία κυριαρχείται από το Παράδοξο», λέει ο τριαντατριάχρονος Χρυσόστομος Τσαπραΐλης, που δημιούργησε αίσθηση με το βιβλίο του «Παγανιστικές δοξασίες στη θεσσαλική επαρχία», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αντίποδες». Βασισμένο σε μια δημοφιλή σελίδα στο facebook με τον ίδιο τίτλο, το βιβλίο αποτελεί ένα τολμηρό παιχνίδι εφευρετικότητας γλώσσας, εικόνας και ιστορίας που συνδυάζει υλικό της λαογραφικής παράδοσης με τη λογοτεχνία τρόμου.
«Δεν είμαι λαογράφος, δεν μαζεύω συστηματικά ιστορίες, παρόλο που όταν κάποια μου κινεί το ενδιαφέρον προσπαθώ να την καταγράψω, χωρίς να διαθέτω αριθμημένο αρχείο και δεν κάνω συστηματοποίηση με βάση την προέλευση. Ξεκίνησα τη σελίδα τον Ιούνιο του 2014 με σκοπό να έχω ένα μέσο με το οποίο θα μπορώ να επιδράσω πάνω στην εικόνα της Θεσσαλίας που είχα στο μυαλό μου. Περιλαμβάνει δοξασίες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι δικά μου δημιουργήματα, χωρίς να λείπει από αρκετές, ένας πυρήνας πραγματικών γηγενών ιστοριών, που όμως χρησιμοποιώ με τους δικούς μου όρους. Μπορεί κανείς να πει πως η σελίδα περιέχει μικρές ιστορίες τρόμου και φανταστικού τοποθετημένες στη Θεσσαλική επαρχία, από την παράδοση της οποίας, αλλά όχι μόνο, αντλούν τα συστατικά τους».
Γεννημένος στη Λάρισα, ο Χρυσόστομος, μεγάλωσε στην Καρδίτσα, σήμερα βρίσκεται μεταξύ Καρδίτσας και Αθήνας και από τον Οκτώβριο μετακομίζει στην Αυστραλία, ακολουθώντας την σύντροφό του που κάνει το διδακτορικό της ενώ ο ίδιος θα εργαστεί στο ερευνητικό τμήμα πανεπιστημίου ως προγραμματιστής, καθώς έχει σπουδάσει Πληροφορική και Γεωγραφία.
Από μικρός αγαπούσε την μυθολογία, την ιστορία, την παιδική λογοτεχνία μυστηρίου και τρόμου. «Κατόπιν ήρθε ο Tolkien, ο Lovecraft, ο Moorcock, και ο Clive Barker», ομολογεί.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε πέντε ενότητες, περιέχει 47 μικρές ιστορίες και το μεγαλύτερο διήγημα «Αργιθέα», φόρο τιμής στην περιοχή καταγωγής του συγγραφέα.
Μάνια Ζούση
Πηγή: Νέα Σελίδα
