«Ήθελα να κρατήσω ζωντανή και κοχλάζουσα την Ικαρία για όλο το διάστημα του χειμώνα μέσα στο καινούργιο θεατρικό σπίτι μου το Άλφα.Ιδέα. Γι αυτό δημιούργησα αυτή τη συνθήκη του σεμιναρίου “θεάτρου ντοκουμέντου”, αναφέρει στο artplay.gr ο Κώστας Γάκης με αφορμή τις ικαριώτικες ιστορίες, αποτέλεσμα του σεμιναρίου, οι οποίες παρουσιάζονται στο νησί 2,3, 4 και 5 Ιουλίου.
«Ήθελα να ακούω ιστορίες της γνώριμες κι ανέγνωρες. Ήθελα μαζί με μια ομάδα να καταλάβω κι εγώ καλύτερα αυτή την ιδιαίτερη μαγική σπίθα που έχει αυτός ο τόπος. Μαζί με αυτούς τους 15 ηθοποιούς-συνδημιουργούς της παράστασης αισθάνομαι ότι δημιουργήσαμε μια δίκη μας ουτοπική “νήσο Ικαρία”, μισό αληθινή και μισό καμωμένη από τον πηλό των ονείρων μας, των συναισθημάτων μας και των λογισμών μας»
Οι ηθοποιοί που συμμετέχουν σε αυτές τις ιστορίες, γράφουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, για την εμπειρία που έζησαν.
Κίμωνας Δούσης
«Σε αυτήν την παράσταση δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Υπάρχει μόνο η αγάπη για το νησί και τους ανθρώπους που το αποτελούν! Τα πάθη τους, οι ιστορίες τους ,οι έρωτές τους, τα όνειρά τους, τα ευτράπελά τους, οι παραξενιές τους, οι συνήθειές τους, όλα μπλέκονται μεταξύ τους με ένα μαγικό τρόπο και έχουν σαν επίκεντρο τον άνθρωπο και την Ικαρία. Δουλέψαμε με σεβασμό, υπευθυνότητα και αγάπη στην απόδοση των ιστοριών στην σκηνή. Για μένα αυτή η παράσταση και ο τρόπος που συλλέξαμε τις ιστορίες, με έκανε να γνωρίσω το νησί μου από την αρχή, να νιώσω περηφάνια, λύπη, χαρά και να μάθω να ξεφεύγω από τις ευκολίες μου. Στο τέλος της παράστασης επέρχεται η κάθαρση, που είναι και το ζητούμενο, με την δικαίωση των ιστοριών και των ηρώων τους. Μπορείς να γελάσεις, να συγκινηθείς και φεύγοντας να πεις,(αν δεν έχεις πάει),ότι πρέπει να επισκεφτείς αυτόν τον τόπο και να γίνεις Ικαριώτης!!!
Σοφία Ρούσου
“Άνθρωποι που γνώρισα, άνθρωποι που αγάπησα, όμορφοι άνθρωποι”. Η παράστασή μας είναι οι όμορφοι άνθρωποι που μας εμπιστεύτηκαν τις ιστορίες τους, είναι οι όμορφοι άνθρωποι που μοιραζόμαστε τη θεατρική σκηνή – οικογένεια πια -, είναι ο Κώστας (Γάκης) που μας εμπιστεύτηκε το νησί των παιδικών του αναμνήσεων… Νιώθω πολύ χαρούμενη που είμαι μέρος μιας ομάδας που βούτηξε βαθιά στην ιστορία της Ικαρίας και ανέσυρε μνήμες που κάποιοι θα τις ξαναθυμηθούν και κάποιοι θα τις γνωρίσουν πρώτη φορά. Ό, τι μοιράζεσαι μένει για πάντα ζωντανό».
Νατάσα Φαίη Κοσμίδου
“EΠIBEBAIΩNΩ TH ΣYMMETOXH ΣOY ΣTO ΣEMINAPIO ! ΞEKINAME MEΘAYPIO ΣTIΣ 10 TO ΠPΩI!!! ” AKOΛOYΘEI MIA EKPHΞH ENΘOYΣIAΣMOY ME TΣIPIΔEΣ KAI XOPOΠHΔHTA ΓIATI ENIΩΘA OTI EKEINO TO ” MEΘAYPIO” ΘA ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΕ ΓIA ΕMAΣ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ENΟΣ MAΓIKOΥ TAΞIΔIΟΥ. ME THN ΔIΔAΣKAΛIA KAI KAΘOΔHΓHΣH TOY KΩΣTA ΓAKH KAI THΣ AΘHNAΣ MOYΣTAKA, MIA OMAΔA 13 ANΘPΩΠΩN EΞEPEYNHΣAME AYTOYΣ TOYΣ MHNEΣ TO Documentary theater ΠAIZONTAΣ, IΔPΩNΩNTAΣ , KΛAIΓONTAΣ , ΓEΛΩNTAΣ , KANONTAΣ BOYTIA ΣE AΛHΘINEΣ IΣTOPIEΣ IKAPIΩTΩN ( ΣTA ENΔIAMEΣA TΣIPIZAME AΠO ENΘOYΣIAΣMO) …KAI KAΠΩΣ ETΣI, KAΘE ΣABBATO ZΩNTANEYAME THN IKAPIA ΠANΩ ΣTHN ΣKHNH. H ΠAPAΣTAΣH AYTH ΛOIΠON ΓIA MENA EINAI ” MEPEΣ ΠOΛΛEΣ MEΣA ΣE ΛIΓHN ΩPA ” , AΠOTEΛEΣMA MIAΣ ΦΩTIAΣ ΠOY KPATAEI EΔΩ KAI 10 MHNEΣ”
Αθήνα Μουστάκα
“Είναι η Ικαρία ένα όμορφο νησί με πολλά νερά, χωράφια κ σπίτια, έχει όμορφα χωριά μικρά κ μεγάλα κ καλούς φιλόξενους ανθρώπους, έχει βουνά, ποτάμια δέντρα κ λιμάνι, δεν πρέπει να φοβάστε, δεν πρέπει να φοβάστε ” τα λόγια από το τραγούδι που έγραψε ο Άκης Φιλιός για την παράσταση κ κατά τη γνώμη μου το απόσταγμα για το τι είναι Ικαρία. Με μια απλότητα κ κάτι το βαθιά ανθρώπινο εμπεριέχει όλη την ουσία. Είμαι πολύ περήφανη για όλους όσους συμμετείχαν σ ‘ αυτό το εγχείρημα, για το δόσιμο και τη γενναιοδωρία των παιδιών που έσκυψαν κ αγκάλιασαν με αγάπη αυτές τις ιστορίες. Είμαι πολύ χαρούμενη που έγινα ένα με το όραμα του Κώστα Γάκη κ που γινόμαστε κοινωνοί των ιστοριών τόσων ανθρώπων που σχετίζονται με την Ικαρία.
Άκης Φιλιός
«Ένα υπέροχο ταξίδι με άγνωστους αρχικά συνοδοιπόρους που στην πορεία έγιναν γνωστοί και ύστερα φίλοι, με προορισμό έναν άγνωστο και ανεξερεύνητο τόπο που σιγά σιγά έγινε γνωστός και ύστερα αγαπημένος. Το ταξίδι μας που κατά μία έννοια τελειώνει εδώ, με την ολοκλήρωση και το ανέβασμα της παράστασης, στην ουσία τώρα αρχίζει. Ιστορίες ερωτικές, πολιτικές, ιστορίες αστείες και πονεμένες, ιστορίες ανθρώπων που δραματοποιήθηκαν και έχουν την ανάγκη να ακουστούν όχι μόνο στον τόπο που τις γέννησε, την Ικαρία, αλλά και πέρα από αυτόν. Εμπνευστής και καθοδηγητής του ταξιδιού αυτού ο Κώστας Γάκης, ένας εξαιρετικός και δοτικός δάσκαλος με καταγωγή από την Ικαρία, που ξέρει να φυτεύει ιδέες, να τις κάνει να φυτρώνουν και να ανθίζουν χαρίζοντας έτσι απλόχερα στον κόσμο την ομορφιά και την αγάπη. Είναι τιμή και χαρά μου που βρέθηκα να συνταξιδεύω με όλους αυτούς τους ανθρώπους που συγκροτούν την ομάδα μας και από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΙ!!!»
Στέλιος Γιαννακός
«Η παράστασή μας αποτελεί μια σύνθεση ιστοριών με θέμα την Ικαρία, ιστοριών πραγματικών, μέσω των οποίων επιχειρούμε να αναδείξουμε τον πλούτο και την ομορφιά του νησιού και των ανθρώπων του. Δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του σεμιναρίου πάνω στο documentary theatre, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2016 από τον Κώστα Γάκη και την Αθηνά Μουστάκα στο θέατρο Άλφα-Ιδέα. Καρπός πολύμηνης σπουδής και πεδίο εφαρμογής των όσων διδαχτήκαμε, μας πρόσφερε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με ωραίους Ικαριώτες, να ταξιδέψουμε στο νησί και να το γνωρίσουμε από κοντά, να πραγματοποιήσουμε επισταμένη έρευνα, να αναλάβουμε την ευθύνη της δημιουργίας, να συνεργαστούμε και να δεθούμε βαθιά ως ομάδα, να γελάσουμε, να συγκινηθούμε, να παίξουμε, και να αγαπήσουμε την Ικαρία».
Κατιάνα Λαγουδάκη
«Είναι κάτι στιγμές που δεν έχεις διάθεση για τίποτα και απλά δέχεσαι ότι επιτρέπεις στο χρόνο να περνάει. Και όλο και πιο πολύ σε ρουφάνε οι τοίχοι. Και κάπου εκεί… Ένα σεμινάριο! Μα μετά από τόσο καιρό πως να μιλήσω μπροστά σε τόσο κόσμο; Ζητάει και αυτοσχεδιασμό; Ώρα να αναζητήσω την τουαλέτα. Αλλά αντί να αναζητήσεις διέξοδο σου δίνεται ως οδηγία μια άλλη αναζήτηση: το βλέμμα του άλλου. Και αυτό το βλέμμα ήταν τόσο γλυκά ντροπαλό στην αρχή, και στη συνέχεια όλο και πιο έντονο και αληθινό και.. πέρασε σε μια ζεστή και ουσιαστική χειραψία και… στην πιο γαλήνια και πιο δοτική αγκαλιά. Και σε ένα χαμόγελο που καλύπτει όλο το πρόσωπο και κάνει τα μάτια σχεδόν να κλείνουν για να έχει κι άλλο χώρο. Και είναι αυτή η αγάπη που λες “Μα εγώ μέχρι χθες δεν σας ήξερα και ίσως πριν σας μάθω να ήμουν αρνητική. Τώρα γιατί δεν μπορώ να ζήσω.. χωρίς εσάς;” Το εν λόγω σεμινάριο δεν ήταν απλά ένα μάθημα υποκριτικής. Έγινε η κρυφή γωνιά όλων μας όπου αφήσαμε όλες τις ψυχικές μας μελωδίες να κατακλύσουν με το ρυθμό τους και τις ψυχές των άλλων μέχρι που αυτός ο ρυθμός έγινε ένα κοινό τραγούδι και τα κορμιά έγιναν ασκομπαντούρες και φύσηξαν έναν αέρα χρωματισμένο από αλήθεια και ομορφιά. Και όπως σε όλες έτσι και στη δική μας την ορχήστρα το πρώτο σήμα δίνει ο μαέστρος. Και αυτό το σήμα ήταν μια όμορφη τρέλα, ένα ειλικρινές πάθος, μια απελευθερωμένη ενέργεια. Μια ψυχική ελευθερία. Όλα αυτά είναι η ομάδα μας. Όλα αυτά είναι η παράστασή μας».
Βασιλεία Ξενάκη
“Τα υλικά που έχτισαν αυτή τη παράσταση, είναι η αγάπη, το ενδιαφέρον , η χαρά, των 15 ατόμων που απαρτίζουν την ομάδα αλλά και το πλούσιο υλικό ιστοριών των ικαριωτων. Μετά την επίσκεψη μας στο νησί, το Πάσχα, η αίσθηση των ανθρώπων, της φύσης, της μουσικής, του χορού και της ενέργειας, θα αποδιδόταν τέλεια με τη φράση 《Γίναμε αιθέρας, στους αιθέρες 》 Η Ικαρία για εμένα είναι αέρας, κάτι άπλετο και αέναο στη σφαίρα του χρόνου. Η Ικαρία είναι ένα δέντρο με ρίζες βαθιές, και τα φύλλα του δίνουν ανάσα σε όποιον αγγίζει τον κορμό του. Η παράσταση μας ένα φύλλο σ’αυτό το δέντρο. Ας το πάρει ο αέρας να δώσει χαρά, συγκίνηση κι ανάσα”.
Ανθή Φουντά
«Κάποιος έπεσε από ψηλά. Πώς είναι να πέφτεις από ψηλά; Κάποιος έπεσε από ψηλά γιατί ψηλά πέταξε. Πώς είναι να πετάς ψηλά; Πώς είναι να κοιτάς τον κόσμο να κινείται κι εσύ να είσαι ακίνητος εντελώς; Είναι ωραίο. Πώς είναι να βγαίνει το όνομά σου από το στόμα πολλών ανθρώπων; Είναι ανοίκειο. Πώς είναι να έχεις μόνο σου στήριγμα το βλέμμα του άλλου; Πώς είναι να φέρνεις στη σκηνή έναν ξένο; Ο ξένος. Ξένοι μεταξύ μας μέχρι που γίναμε γνωστοί. Ξένοι με τις ιστορίες μέχρι που τις μάθαμε. Ξένοι με το νησί μέχρι που το ζήσαμε. Τι έμαθα αυτό το χρόνο; Έμαθα ότι η λέξη ξένος χρειάζεται δίπλα της το μέχρι».
Ανδρέας Ψύλλιας
«Ιούλιο του 2016 πάω για πρώτη φορά με τη παρέα μου διακοπές στην Ικαρία. Ερωτεύομαι. Γυρνάω απογοητευμένος. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους υπάρχει ένα κενό και πέφτουν προτάσεις που μπορούμε να πάμε. Το φέρνουμε γύρω γύρω, “μωρέ μήπως να πάμε ξανά Ικαρία”, “ λέτε ε;” “ να μη δούμε κάτι άλλο” , “αφού μας άρεσε”, δε θέλουμε και πολύ. Ξανακλείνουμε για Ικαρία. Περνάμε ακόμα πιο φανταστικά. Γυρνάω με ένα αίσθημα μελαγχολίας για το καλοκαίρι που τελειώνει. Ονειρικά περάσαμε σε αυτό το ανώμαλο νησί. Έρωτας. Λίγες βδομάδες αργότερα και ενώ προσπαθώ να μπω στη ρουτίνα της καθημερινότητας βγαίνει η ανακοίνωση. Το θέατρο Άλφα Ιδέα μπλα μπλα μπλα Ικαρία μπλα μπλα μπλα παράσταση μπλα μπλα μπλα. Το ξαναδιαβάζω. Ώπα, ώπα τι ακριβώς βλέπουν τα μάτια μου; Ο καλοκαιρινός μου έρωτας, μου προσφέρεται στο πιάτο μαζί με τον αιώνιο μου έρωτα για “τρίο”; Μπα αποκλείεται, σιγά μην είμαι τόσο τυχερός. Στέλνω το μέιλ, γίνεται δεκτό, η περιπέτεια ξεκινάει. Το ταξίδι συνεχίζεται και μέσα στο Χειμώνα με κατάληξη ξανά στα ίδια εδάφη. Γίνομαι μέρος μιας μαγικής πράξης. Τρέχω να φτιάξω τη βαλίτσα, είναι περασμένα μεσάνυχτα, σε λίγες ώρες ταξιδεύω και δεν έχω φτιάξει τίποτα. Αυτή τη φορά μέσα στις αποσκευές θα υπάρχει μια παράσταση γεμάτη κέφι, τρέλα, αγάπη, πάθος, ιδρώτα, δάκρυα».
Σκοτ Τόμας
“Η παράστασή μας επιχειρεί μέσα σε μιάμιση ώρα να αποτυπώσει χαρακτηριστικές ικαριώτικες ιστορίες πραγματικών ανθρώπων που οπωσδήποτε θα βρουν αντίκρισμα στο κοινό του νησιού. Είναι λοιπόν μια παράσταση μόνο για Ικαριώτες ή έστω και για όσους μη ντόπιους έχουν έρθει σ’ επαφή μαζι τους; Πιστεύουμε πως όχι, είναι μια παράσταση για όλους όσους θέλουν να γνωρίσουν το νησί, να συγκινηθούν, να γελάσουν και για όσους έχουν την περιέργεια να δουν πώς μπορεί να χωρέσει ένα ολόκληρο νησί σε μια σκηνή. Γιατί την Ικαρία ομως; Πέρα από αντικειμενικους λόγους, οπως το ότι ο εισηγητής του σεμιναρίου Κώστας Γάκης κατάγεται απο εκεί υπάρχουν κι άλλοι λόγοι. Η Ικαρία δεν ήταν ο μόνος τόπος που μαρτυρησε κατά τον εμφύλιο αλλά η περίπτωση των εξοριστων στο νησί της Ικαρίας είναι μοναδική”.
