“Ενηλικιώθηκα στη δεκαετία που οι ανθρώπινες σχέσεις άρχισαν να αναπτύσσονται μέσα από τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Χρησιμοποιώντας κι εγώ αυτά τα μέσα, διαπίστωσα με την πάροδο του χρόνου, πόσο αποστειρωμένη είναι η επικοινωνία των ανθρώπων και πόσο δύσκολο τους είναι να συνδιαλλαγούν και να μιλήσουν για όσα πραγματικά τους απασχολούν. Μεγαλώνοντας διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ζουν χωρίς δεσμεύσεις – υποχρεώσεις και να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με το λιγότερο δυνατό κόστος”. Αυτό απαντά στο artplay.gr ο ηθοποιός Τάσος Πυργιέρης για το τι είναι αυτό που τον παρακίνησε να ασχοληθεί με ένα θέμα όπως οι προσωπικές σχέσεις των νέων και η αποξένωση της σύγχρονης εποχής μέσω της χρήσης μιας εικονικής πραγματικότητας. Αφορμή της συνέντευξης το έργο του Φιλ Πόρτερ «Blink» που ανεβαίνει κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο Faust, σε σκηνοθεσία δική του.
-Τι είναι αυτό με το οποίο σε ενδιαφέρει να ασχολείσαι λέγοντας τις δικές σου ιστορίες με τον δικό σου τρόπο και ποιος είναι αυτός ;
“Είμαι ως άνθρωπος σε μόνιμη εγρήγορση. Διαβάζω, ενημερώνομαι, παρακολουθώ παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, κυρίως ανθρώπων της γενιάς μου και όχι μόνο. Κάποια στιγμή αποφάσισα να πω τις δικές μου ιστορίες, ιστορίες που με προβληματίζουν, ιδωμένες μέσα από αγαπημένα θεατρικά κείμενα, προσπαθώντας να δώσω τη δική μου ταυτότητα. Χωρίς να αγνοώ την κλασική θεατρική φόρμα που έχω σπουδάσει και αγαπώ, με μια ελαφρώς πειραγμένη αισθητική, πασπαλισμένη με πολύ εύθυμη διάθεση, στοιχείο που με αντιπροσωπεύει. Με ενδιαφέρει να δείξω στη σκηνή το φυσιολογικό τρόπο αντίδρασης σε μια συγκεκριμένη συνθήκη, απαλλαγμένη από τη σοβαροφάνεια που μας κατακλύζει και τη «δήθεν» ευαισθησία. Μ’ αυτόν τον τρόπο δουλεύω με τους συναδέλφους μου, στην τέχνη που τόσο αγαπώ”.
Μάνια Ζούση
Φωτογραφία εξωφύλλου: Χρήστος Συμεωνίδης
