Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Σοφία Μαραθάκη: «Η Φαλακρή Τραγουδίστρια είναι ένα γερασμένο μωρό παγιδευμένο στα όρια της γλώσσας»

«Νομίζω ότι επέλεξα να σκηνοθετήσω το έργο για την παιγνιώδη του διάθεση που κονταροχτυπιέται με έναν βαθύ πεσιμισμό», σημειώνει στο artplay.gr η Σοφία Μαραθάκη με αφορμή την πρεμιέρα του έργου του Ιονέσκο «Η Φαλακρή Τραγουδίστρια», στις 13 Μαίου στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου.

«Το έργο με το ένα πόδι πατάει στη σάτιρα της καθημερινότητας καυτηριάζοντας τις κοινωνικές συμβάσεις ως προσωπεία και παραπετάσματα, και με το άλλο στην ανθρώπινη ανάγκη που θέλει να παίξει, να τραγουδήσει και ίσως και να βιαιοπραγήσει χωρίς ενδοιασμούς. Ιστορίες που φαινομενικά έχουν νόημα αλλά μετά από λίγο είναι ασύνδετες, ανύπαρκτα πρόσωπα που μνημονεύονται με πάθος, ένας συγγραφέας που γράφει σε γλώσσα μη μητρική και δημιουργεί μια μουσική παρτιτούρα ήχων και νοημάτων. Αυτή η ποιότητα είναι που με ιντριγκάρει.

Είναι ένα έργο που μου προκαλεί γέλιο και κλάμα. Λειτουργεί υπονομευτικά ως προς οποιοδήποτε διαδικασία ταύτισης. Είναι μη ψυχολογικό, μη ρεαλιστικό, με ανύπαρκτη πλοκή κι όμως με ταράζει βαθιά. Είναι ένα ευφυές κείμενο, παιγνιώδες, που εξυμνεί αφενός την επινοητικότητα και τη γλώσσα, αναδεικνύει αφετέρου την ανεπάρκειά τους ως μέσα επικοινωνίας. Θέτει επί τάπητος το βασικό θέμα της επικοινωνίας και της ανυπαρξίας της. Ξεμαλλιάζει τη γλώσσα για να δείξει πόσο λίγη είναι, πόσο αδυνατεί να γίνει νόημα. Το έργο φωτίζει την αυθαιρεσία της γλώσσας. Μας επαναφέρει σε ένα πρώτο στάδιο άρθρωσης φθόγγων και φωνημάτων για να αποκαλύψει πως όλα είναι τυχαία, πως τα πάντα μπορούν να αποδοθούν εν δυνάμει ηχοποιητικά, πως οι λέξεις δε φτάνουν, πως είναι το κοστούμι των κενών κοινωνικών συμβάσεων. Μας υποχρεώνει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε από απόσταση αυτή τη διαδικασία ανάληψης κι αποποίησης ρόλων. Ο οιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι ο κ. Σμιθ κι έπειτα η κ. Μαρτέν κι έπειτα ο αρχηγός της πυροσβεστικής και πάει λέγοντας. Το έργο μου δημιουργεί μια τρομερή ευφορία επειδή είναι βαθιά αυτοσαρκαστικό. Ο αυτοσαρκασμός είναι από τις ανθρώπινες αρετές που απολαμβάνω και θαυμάζω.

Τί συμβαίνει όταν η μνήμη μας εγκαταλείπει; Όταν όλα είναι κοινότοπα και προβλέψιμα, όταν οι λέξεις και οι προτάσεις δε βγάζουν νόημα, όταν σκοντάφτουμε στους ίδιους μας τους φθόγγους, όταν η καταστροφή νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας, όταν πλήττουμε μέχρι θανάτου, όταν δεν αναγνωρίζουμε τον άνθρωπο με τον οποίο έχουμε κάνει παιδιά και μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι;

Ποιοί είμαστε όταν ζούμε σε μια πλασματική ευμάρεια, με όλα τα προβλήματά μας λυμένα; Ποιοί είμαστε εμείς που τα λύσαμε όλα αλλά ακόμα τον θάνατο και την ασθένεια δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Που ζούμε με τίτλους και συμβάσεις κι εθνικότητες και σύνορα και λέμε ανέκδοτα και σβήνουμε κι ανάβουμε φωτιές. Είμαστε συμπαθητικά γελοία κωμικοτραγικά ανδρείκελα που παίζουν με τις λέξεις και τις συλλαβές και τους ήχους σα μωρά που δεν μπορούν να αρθρώσουν και μέσα από τη μίμηση επικοινωνούν κι εντάσσονται στο σύνολο. Όμως μωρά παραμορφωμένα από τις συμβάσεις και τους ρόλους και τις τυπικότητες και τις ευγένειες. Πού και πού, κατά τύχη, κάτι μαγικό συμβαίνει και συντονιζόμαστε στιγμιαία μέσα στη μωρουδίστικη αθωότητά μας αλλά αμέσως αυτό καταστρέφεται από την ταυτότητα που μας δίνουν οι άλλοι και κατόπιν εμείς στον εαυτό μας. Αυτό είναι η φαλακρή τραγουδίστρια. Ένα γερασμένο μωρό. Παγιδευμένο στα όρια της γλώσσας».

Σοφία Μαραθάκη

Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη

Συνεργάτης δραματολόγος: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικό- Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Φωτογραφίες: Andrea Bonetti

Καλλιτεχνική συνεργασία: Εύα Μαραθάκη

Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Παίζουν:

Κος Σμιθ: Μάριος Παναγιώτου

Κα Σμιθ: Φωτεινή Παπαχριστοπούλου

Κος Μαρτέν: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου

Κα Μαρτέν: Μαρία Παρασύρη

Μαίρυ: Σοφία Μαραθάκη

Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής: Κωνσταντίνος Μωραἴτης

 

Μια συμπαραγωγή της Ομάδας Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ και του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

 

Παραστάσεις: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Φρυνίχου 14, Πλάκα)

13 Μαΐου – 9 Ιουνίου 2019

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Δευτέρα 13 και Τρίτη 14/5 21.15

Τρίτη 21/5 στις 21.15, Τετάρτη 22/5 στις 20.00, Πέμπτη 23, Παρασκεή 24 και Σάββατο 25/5 στις 21.15

Τρίτη 28/5 στις 21.15, Τετάρτη 29/5 στις 20.00, Πέμπτη 30,Παρασκεή 31/5  και Σάββατο 1/6 στις 21.15.

Τρίτη 4/6 στις 21.15, Τετάρτη 5/6 στις 20.00, Πέμπτη 6, Παρασκευή 7 και Σάββατο 8/6 στις 21.15, Κυριακή 9/6 στις 20.00

 

Τιμές εισιτηρίων

15 ευρώ γενική είσοδος , 10 ευρώ μειωμένο