Το «Γελώντας Άγρια» είναι μια αφορμή για να μιλήσουμε για τους ανθρώπους αυτούς, που δεν θα γίνουν ποτέ «θεατρικό έργο». Γιατί πολύ απλά η ζωή τους, θα παραμένει το ίδιο αδιάφορη και συνηθισμένη. Το ίδιο άτολμη και άγευστη. Δεν θα δοκιμάσουν τις μεγάλες χαρές, ούτε και τις μεγάλες λύπες. Δεν θα καταφέρουν αυτοκτονήσουν, ούτε όμως και ν’ αλλάξουν κάτι προς το καλύτερο. Θα γελούν για πάντα «άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης», όπως το λέει και ο Μπέκετ, μένοντας ακινητοποιημένοι στην κινηματογραφική αίθουσα (David Lynchικού χαρακτήρα που τους τοποθετήσαμε), περιμένοντας έναν άλλον Γκοντό, μια συμπαντική εξέλιξη. Ίσως αυτό να είναι και το στοιχείο που μας συνέδεσε με το συγκεκριμένο έργο. Αυτά που μας λένε σε παράκρουση, οι δύο χαρακτήρες, δεν είναι σημαντικότερα από αυτά που ακούμε καθημερινά στο δρόμο. Δεν έχουν κάτι καινούργιο να προσθέσουν, όμως θέλουν απεγνωσμένα να μιλήσουν. Να διεκδικήσουν κι αυτοί για λίγο το βλέμμα και την προσοχή του κόσμου. Το «Γελώντας Άγρια» ήταν και μια αφορμή, μέσω της μεγάλης ελευθερίας που μας δίνει το κείμενο να συνυπάρξουμε με τα αγαπημένα μας κείμενα και τα αγαπημένα μας τραγούδια. Δημιουργώντας έτσι κατά κάποιο τόπο, ένα περίεργο άνοιγμα στο φαντασιακό μας και τις προσωπικές μας συγκινήσεις ξορκίζοντας για λίγο τη μοναξιά. Για δύο, τρεις στιγμές παίζοντας αυτή την παράσταση, εκεί που τα λόγια μας σμίγουν με τους ήχους και τις εικόνες των καλλιτεχνών που αγαπάμε, σκεφτόμαστε στο βάθος πόσο μεγάλη συντροφιά, ήταν και θα παραμένει η τέχνη, για τους μοναχικούς, τους ευαίσθητους και τους “περίεργους” ανθρώπους.
Πάνος Παπαδόπουλος
“Γελώντας άγρια” του Κρίστοφερ Ντουράνγκ
Κάτω Χώρος του Θεάτρου του Νέου Κόσμου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 6.5.2019 έως 4.6.2019
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδάκη – Δημήτρης Φραγκιόγλου
Σκηνοθεσία-Διασκευή-Σκηνικός Χώρος-Κοστούμια:
Νάνσυ Μπούκλη, Πάνος Παπαδόπουλος
Βοηθός παράστασης: Μάρα Βλαχοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμού: Χριστίνα Μουμούρη
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Νάνσυ Μπούκλη
Πάνος Παπαδόπουλος
και η Μάρα
