Με ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του σύγχρονου θεάτρου, το αριστούργημα του Σάμουελ Μπέκετ (Samuel Beckett) το “Τέλος του παιχνιδιού” (Endgame) θα υποδεχθεί το Αθηναίκό κοινό ο Κώστας Καζάκος στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.
Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 10 Οκτωβρίου, σε μετάφραση Οδυσσέα Νικάκη και σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου.
Λίγα λόγια για το έργο
Τέσσερις άνθρωποι, μέσα σ’ ένα πνιγηρό καταφύγιο. Ο ένας, ο ΧΑΜ, παράλυτος και τυφλός, στο αναπηρικό καροτσάκι. Άχρηστος. Δεν έχει εικόνες και δεν έχει κίνηση. Ο άλλος, ο ΚΛΟΒ, δεν μπορεί να καθίσει. Έχει μάθει μόνο να εκτελεί εντολές. Του έχουν αφαιρέσει τη σκέψη. Η συνείδησή του είναι πάμφτωχη, όπως ενός ζώου. Βρίσκεται διαρκώς πεινασμένος. Τον έχει πιάσει το δόκανο της επιβίωσης. Οι δύο άλλοι, ο ΝΑΓΚ και η ΝΕΛ, οι γεννήτορες του ΧΑΜ, ζουν πεταμένοι μέσα σε δύο σκουπιδοτενεκέδες. Βγάζουν ξαφνικά το κεφάλι τους κι αναχαράζουν, σαν τις κατσίκες, δυό τρείς ταπεινές μνήμες από ένα φτωχό παρελθόν.
Αυτή η απουσία από τον τίτλο του έργου, του οριστικού άρθρου “το”, κατά περίεργο τρόπο, κάνει τον τίτλο απόλυτα οριστικό. Παιχνίδι τέλος. Έχει τελειώσει. Πριν αρχίσει είναι τελειωμένο.
“Το τέλος είναι φυλακισμένο μες την αρχή” λέει ο Χαμ.
“Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει! Στη Γη βρισκόμαστε, δεν υπάρχει σωτηρία γι’ αυτό”.
“Ο Ήλιος είναι ανύπαρκτος, βυθίζεται προς….τους νεκρούς”.
“Ο Χρόνος είναι ανύπαρκτος κι όμως ο Χρόνος τώρα τελειώνει”.
Τι έργο είναι τούτο αναρωτιέσαι! Τα ερωτηματικά που θέτει είναι όντως αναπάντητα; Παραπέμπουν σε ακατανόητες υπαρξιακές αγωνίες; Είναι άραγε μιά τεχνική του θεάτρου που ονομάσαμε θέατρο του “παραλόγου”; Είναι ένα έργο “μεταφυσικό”; Είναι ένα παιχνίδι των λέξεων; Είναι ένα σκηνικό παραξένισμα; Είναι το απόλυτο αδιέξοδο; Είναι ένα έργο της πιο βαθιάς απελπισίας;
‘Η μήπως είναι ένας άλλου είδους “ρεαλισμός”;
Μήπως είναι η ωμή πραγματικότητά μας κοιταγμένη από άλλη οπτική γωνία;
Η ωμή πραγματικότητά μας, κρυμμένη κάτω από μια παράξενη αλλά θανατηφόρα γραφή;
Κι αυτή η γραφή πάλι, τι είναι; Η πιο ταπεινή γλώσσα. Οι πιο φθαρμένες λέξεις. Σκέψεις και έννοιες που λένε όλοι οι άνθρωποι στην ταπεινή καθημερινότητά τους. Λέξεις γυμνές, χωρίς στολίδια, φράσεις χωρίς κανένα σκοτεινό κι ανεξιχνίαστο βάθος. Κουρελάκια σαν κι αυτά που χρησιμοποιούν οι καθημερινοί άνθρωποι για να ντύσουν τη φτωχή τους σκέψη.
Μένουμε με ανοιχτό το στόμα μπροστά στο έργο του Μπέκετ. Πως καταφέρνει και χτίζει το θαυμαστό του κόσμο, μ’ αυτή τη γλώσσα!
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Καζάκος στο ρόλο του Χαμ – Κωνσταντίνος Καζάκος στο ρόλο του Κλοβ, – Γιώργος Μωρόγιαννης στο ρόλο του Ναγκ – Νίνα Γιαννίδη στο ρόλο της Νελ.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Οδυσσέας Νικάκης
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος,
Σκηνικά – κοστούμια: Φαίδωνας Πατρικαλάκης
Φωτισμοί: Θανάσης Σταυρόπουλος
Ηχητικός: Θοδωρής Μιχαλός
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευθύμης Ξυπολιτάς
Παραστάσεις:
Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, στις 21:15
Κάθε Σάββατο Απογευματινή στις 18:15
Κάθε Κυριακή στις 20:00
Διάρκεια παράστασης: 1.35
Τιμές εισιτηρίων:
Βραδινές Παραστάσεις: 18 Eυρώ
Απογευματινή του Σαββάτου 15 <<
Φοιτητικό, Μαθητικό και Ανέργων: 12 <<
Ομαδικά άνω των 20 ατόμων, με ειδική συμφωνία.
Προπώληση:
ΜΕΧΡΙ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 12 ΕΥΡΩ…
Ώρες Ταμείου: 10:00-13:00, 17:00-21:00
