«Ο ρόλος που παίζω, η Λούση, είναι μια απλή κοπέλα που ποτέ της δεν είχε σκεφτεί για τον κοινωνικό περίγυρο», αναφέρει στο artplay.gr με αφορμή την επιστροφή της «Γυάλας» από 9 Οκτωβρίου στο Θέατρο Φούρνος, η Μάνια Παπαδημητρίου.
«Την Λούση απασχολεί μια σχέση που έχει με έναν παντρεμένο που την ταλαιπωρεί. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος στη γειτονιά της αυτοκτονεί. Ένας γείτονας και παλιός συμμαθητής της, με τον οποίο όμως δεν έκανε παρέα. Το γεγονός αυτό κάνει τη Λούση -πρόσωπο απόλυτα αυτοαναφορικό ως εκείνη τη στιγμή- να κοιτάξει γύρω της. Να γυρίσει το βλέμμα προς την πόλη και να καταλάβει πως ήταν κλεισμένη μέσα σε μια ΓΥΑΛΑ. Όπως ακριβώς το χρυσόψαρό της που -παρόν στη σκηνή- την παρακολουθεί. Η συνειδητοποίηση δεν κρατάει πολύ και δεν την οδηγεί σε βαθιές ανατροπές, αλλά σίγουρα τη βοηθάει να βρει τη δύναμη να απομακρυνθεί από τη σχέση που την κρατάει δεμένη και να ξανασκεφτεί τη ζωή της υπό το πρίσμα μιας άλλης αναζήτησης. Να σκεφτεί με άλλο τρόπο για την αγάπη, να ανακαλύψει το νιάξιμο για τον άλλον άνθρωπο.
Είναι ο τρόμος του θανάτου που την κάνει να ξανασκεφτεί και να δει, όχι όλα όσα θα ήθελε να έχει και δεν μπορεί, αλλά όσα έχει ενώ άλλοι δεν έχουν και είναι πράγματα ζωτικά, όπως μια δουλειά, ένα σπίτι. Η Λούση ενηλικιώνεται με μιας και ηρεμεί από το στρες και την υστερία του ερωτικού κυνηγητού, γιατί τελικά βρίσκει τον τρόπο και τη δύναμη να σκεφτεί τον άλλο.
Η ΓΥΑΛΑ είναι και μια ιστορία για την πόλη, την Αθήνα. Για μένα όμως, το έργο αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια καινούρια ιστορία για την πόλη μου. Είναι μια ιστορία για το πώς αυτή η πόλη, με τα ζητήματα που μας θέτει και τις συνεχείς δυσάρεστες προκλήσεις που μας γεννά τα χρόνια της κρίσης, μας αναγκάζει, θέλοντας και μη, να έρθουμε αντιμέτωποι με θεμελιώδη ζητήματα της ύπαρξης, ζητήματα που μπορεί να είχαμε αποφύγει αν αυτά δεν έσκαγαν μέσα στην αυλή μας. Όμως, όλα αυτά είναι τώρα, εδώ παρόντα. Κι εμείς πρέπει να ζήσουμε μαζί τους.
Κανείς δεν μας εξασφαλίζει πια την βεβαιότητα της δουλειάς την επόμενη μέρα. Ούτε καν τη βεβαιότητα της ασφαλούς ζωής του άμεσου περίγυρού μας. Κι ενώ αυτό μας τρομάζει και μας απασχολεί συνεχώς, συνεχίζουμε να κάνουμε ό,τι κάναμε και πριν. Μόνο που τώρα όλα έχουν μιαν άλλη γεύση. Η χαρά είναι πιο χαρά. Γιατί ο φόβος είναι πιο μεγάλος. Και η σκέψη γίνεται πιο βαθειά. Και η μελαγχολία εγκαθίσταται πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και σε ολόκληρη την πόλη. Ταυτόχρονα, επισκέπτες από αλλού έρχονται να μας πουν τις δικές τους ιστορίες. Που είναι πιο βίαιες και πιο τρομακτικές. Διότι ξεκινούν από τον πόλεμο που τους έδιωξε από τα σπίτια τους.
Η πόλη γίνεται ένα μωσαϊκό ιστοριών, αναπνοών και ρυθμών που ίσως κάποτε γεννήσει κάτι καινούριο».
Μάνια Παπαδημητρίου
«Η Γυάλα»
της Τζένης Δάγλα
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Άσπα Τομπούλη
Επιμέλεια σκηνικού χώρου/ κοστούμια: Χριστίνα Παπούλια
Σύνθεση ήχων/ μουσική επιμέλεια : Δημήτρης Ιατρόπουλος
Φωτισμοί : Αποστόλης Τσατσάκος || Επιμέλεια κίνησης : Φαίδρα Σούτου
Video: CO.MOD.DOR
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάνια Παπαδημητρίου, Ευθύμης Χρήστου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευθύμης Χρήστου
Φωτογραφίες παράστασης : Ελένη Μολφέτα || Γραφιστικά: Σεμέλη Παπαϊκονόμου
Βιβλιο-πρόγραμμα: Εκδόσεις Σοκόλη || Φωτογραφίες προγράμματος : Παύλος Μαυρίδης
Παραγωγή : Θέατρο Φούρνος
Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Παραστάσεις : Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 9.15μμ
Εισιτήρια: 12 ευρώ, 10 ευρώ (άνω των 65 ετών), 8 ευρώ (φοιτητικό), 5 ευρώ (ατέλειες, άνεργοι, ΑΜΕΑ).
