Ποιά είναι η τέφρα και ποιά η σκιά στο έργο του Πίντερ και πόσο οι δυο αυτές λέξεις καθόρισαν την σκηνική ανάγνωση αλλά και την τελική αφήγηση, ρωτήσαμε τον Δημήτρη Καραντζά, επιμένοντας στο
πώς θα περιέγραφε την ιστορία που κάνει πρεμιέρα 26 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ροές. Και αναρωτηθήκαμε εάν τον γοητεύει η γλώσσα, η ιστορία, ή ο τρόπος που αυτά τα δυο συνδυάζονται στην σκηνή, αλλά και ποια είναι επίσης τα χαρακτηριστικά των ρόλων.
Και ο Δημήτρης απάντησε: « Ο τίτλος στο πρωτότυπο είναι Ashes to Ashes. Ιδιοφυώς η Τζένη Μαστοράκη επέλεξε όχι την πιστή μετάφραση αλλά αυτό το μικρό διαχωρισμό, τέφρα και σκιά, που και οι δυο έννοιες προέρχονται από την ίδια δεξαμενή. Έχει να κάνει με ένα παρελθοντικό υλικό, μια ανεπούλωτη πληγή που σε στοιχειώνει ακόμη και ως νεκρός οργανισμός, είναι μια αποσύνθεση και μια μνήμη που κατοικεί τα πρόσωπα του Πίντερ και ορίζει απόλυτα τη διαδρομή τους.
Η συνθήκη του Πίντερ είναι συγκριμένη. “Βραδάκι. Καλοκαίρι. Ο Ντέβλιν όρθιος μ’ ένα ποτήρι στο χέρι. Η Ρεβέκκα καθιστή. Σιωπή”. Το όλο κουβάρι ξετυλίγεται με ένα “Ας πούμε” και μέσα απ αυτό σε μια απόλυτα (φαινομενικά) γαλήνια και ασφαλή συνθήκη τα πρόσωπα συνθέτουν μια ιστορία, μια ιστορία που φαίνεται να έχει συμβεί κάποτε στη Ρεβέκκα και χωρίς να διευκρινίζεται απολύτως η σχέση των δυο προσώπων, ξαφνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Τα δυο πρόσωπα παλεύουν να βρουν τον τρόπο με τον οποία στέκονται απέναντι στη ζωή, απέναντι στην κοινωνία. Πώς ζεις έχοντας συνείδηση, πώς εξακολουθείς να ζεις γνωρίζοντας. Πώς οι “κεραίες” μπορούν να ανοίξουν και να κουβαλάς σα φορτίο τη μοίρα όλης της ανθρωπότητας και να πάσχεις σε πρώτο πρόσωπο για “ανοίκεια” κακά και από την άλλη πώς μπορείς να φτιάξεις το ιδεολόγημα σου, να χτίσεις και να θωρακίσεις το χώρο σου και να ζήσεις, να καταφέρεις να ζήσεις την καθημερινότητα».
–Μια σκηνή ή μια ατάκα που αγαπάς ιδιαίτερα;
« Δυο ενδεικτικά: Ντέβλιν:” Και τώρα σε ρωτώ ποια εξουσία νομίζεις πως έχεις εσύ που σου δίνει το δικαίωμα να συζητάς για μια τέτοια βιαιοπραγία ”
Ρεβέκα:” Δεν έχω τέτοια εξουσία. Εγώ ποτέ δεν έπαθα τίποτα. Ποτέ δεν έπαθε τίποτα κανένας φίλος μου. Ποτέ μου δεν υπέφερα εγώ, ούτε οι φίλοι μου ”
Και επίσης : Ρεβέκκα: “Δε νομίζω πως μπορούμε να ξαναρχίσουμε από την αρχή. Αρχίσαμε. Εδώ και πολύ καιρό. Αρχίσαμε. Δε νομίζω πως μπορούμε να ξαναρχίσουμε πάλι. Μπορούμε να ξανατελειώσουμε πάλι.”
Μάνια Ζούση
*Φωτό εξωφύλλου Νίκος Πανταζάρας
