Η Δανάη μεγάλωσε με παραμύθια, από μια μαμά κουκλοπαίκτρια που πολύ τα αγαπούσε. Έτσι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, κι η Δανάη μεγαλώνοντας, έμαθε να λέει κι εκείνη παραμύθια και ορισμένες φορές να τα ζωντανεύει στη σκηνή. Έγινε βλέπετε ηθοποιός και σκηνοθέτης. Κι όταν της ζήτησα να μας πει μια ιστορία, η Δανάη δε δυσκολεύτηκε καθόλου:
«Όταν ήμουνα μικρούλα η μαμά μου έλεγε πως για να πας στην Κίνα έπρεπε να σκάψεις κάτω από το κρεβάτι σου. Και τότε έβγαινες σ’ ένα μονοπάτι γεμάτο με ανθισμένες κερασιές που πάνω τους κρέμονταν φαναράκια, που μέσα είχαν φωτίτσες που τρεμόσβηναν”.
Κάποτε, όταν η μαμά μου γύρισε από τη δουλειά, με βρήκε κάτω απ’ το κρεβάτι να σκάβω προσπαθώντας να βγω στην Κίνα. Ποτέ δεν με μάλωσε που έσπασα, ούτε θυμάμαι πως, το κίτρινο πλακάκι. Μονάχα μου είπε πως για να πας, πρέπει να έχεις πάτωμα μωσαικό όπως είχε εκείνη όταν ήτανε μικρούλα και πήγαινε με τη νονά μου βόλτα ως την Κίνα.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που μου διαβάζουν παραμύθια για ν’ αποκοιμηθώ, θα ζω για να προσμένω. Κι ας ξέρω ότι είναι ατάιστες τίγρεις με κοφτερά δοντάκια. Εγώ έχω την Κίνα μου».
Δανάη Ρούσσου
Επιμέλεια: Μάνια Ζούση
