«Συγκλονίστηκα από την ιστορία για το Ύψωμα 731, την οποία δεν ήξερα. Την είδα για πρώτη φορά στην εκπομπή “Η Μηχανή του Χρόνου”. Με συγκίνησε φοβερά ο ηρωισμός αυτών των απλών ανθρώπων που κατόρθωσαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, μια από τις μεγαλύτερες συρράξεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, να νικήσουν μια από τις δυνάμεις του άξονα. Αυτό όταν το βλέπεις στο συνολικό χάρτη, είναι συγκλονιστικό”, ομολογεί στο artplay.gr ο Άρης Μπινιάρης με αφορμή την πρεμιέρα του έργου “Ύψωμα 731”, που έγραψε, σκηνοθέτησε και παρουσιάζει από τις 18 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Πορεία, κάθε Δευτέρα και Τρίτη. ” Με συγκίνησε πάρα πολύ ο τρόπος που κατόρθωσαν αυτοί οι άνθρωποι να νικήσουν , καθώς ένα από τα τεχνάσματα που χρησιμοποίησαν, ήταν να θαφτούν μέσα στη γη την ώρα των ισχυρών βομβαρδισμών, και αυτό έγινε γιατί ήταν άνθρωποι εκείνου του τόπου, τσοπαναραίοι, βοσκοί, αγρότες, από την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, ήξεραν δηλαδή από βουνά, από τα κατατόπια. Θάφτηκαν μέσα στη γη και επέζησαν των βομβαρδισμών οι περισσότεροι, με αποτέλεσμα, όταν ο Μουσολίνι διέταξε την επέλαση των στρατευμάτων πάνω από το ύψωμα, το βομβαρδισμένο πια, βγήκαν μέσα από τη γη και απέκρουσαν την επέλαση και την επίθεση των Ιταλών. Αυτό το ταξίδι στα έγκατα της γης, στον Άδη, είναι κάτι που με συγκλόνισε, σαν να πρέπει να ματαιωθείς, να πεθάνεις συμβολικά, για να επιστρέψεις πίσω νικητής. Αυτό ήταν από τους λόγους που ήθελα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα.
Συνέλεξα υλικό από μαρτυρίες, πρόσωπα που έζησαν το έπος του 731, από ντοκιμαντέρ, από βιβλία για το Ύψωμα και τον ελληνοιταλικό πόλεμο, επεξεργάστηκα αυτές τις πληροφορίες, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα είδος ραψωδίας. Έκανα μια μουσική στιχουργία των πληροφοριών.
Η παράσταση περιγράφει την προσπάθεια «σαν να έχουμε πάρει μια κάμερα και να βλέπουμε ακριβώς τι συνέβη. Έχω προσπαθήσει να αποφύγω ερμηνεία ή κάποια ανάλυση. Το βλέπω σαν ένα μουσικό ντοκιμαντέρ , τι συνέβη ακριβώς, πώς μάχονταν , πώς υπήρξαν στιγμές που χρησιμοποίησαν σκαφτικά εργαλεία, σκεπάρνια και λοστούς, για να αμυνθούν. Ήταν τα ίδια που χρησιμοποίησαν για να σκάψουν τα λαγούμια τους. Ακόμα την φρασεολογία που χρησιμοποιούσαν για να προκαλούν τον εχθρό ή να εμψυχώνουν ο ένας τον άλλον. Αισθάνομαι ότι έχουμε φτιάξει κάτι δυναμικό και συγκινητικό”.
Μάνια Ζούση
Συντελεστές:
Σύνθεση κειμένου: Άρης Μπινιάρης, Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Σκηνικά– Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Δραματουργική επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου
Σύνθεση και εκτέλεση μουσικής: Βίκτωρας Κουλουμπής (μπάσο), Πάνος Σαρδέλης (τύμπανα), Χρήστος Γεωργόπουλος (κιθάρα)
Ερμηνεία: Άρης Μπινιάρης
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
