Κουκλοθέατρο Παιδί

Η μαγεία της σκιάς και Το Θέατρο Χωρίς Αυλαία

«Το κορίτσι που ζήτησε μια βελόνα, μια απλή βελόνα», παράσταση κουκλοθεάτρου και τρισδιάστατου θεάτρου σκιών, πλαισιωμένη από ζωντανή μουσική, βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι του Χρήστου Μπουλώτη, παρουσιάζεται από το Θέατρο Χωρίς Αυλαία

Δευτέρα και Τρίτη, 29 και 30 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι στο θέατρο act (Σκάλες Γεροκωστοπούλου 65) στην Πάτρα.

Οι στενόμυαλοι κάτοικοι του Σαρλενάκ, με πρωτεργάτη τον Δήμαρχο, στήνουν παγίδα στον ίδιο τους τον εαυτό. Ένα σωρό συμφορές έχουν πλακώσει την πολιτεία από τότε που οι κάτοικοι αποφασίζουν να δράσουν , κόντρα στους νόμους της φύσης και της παράδοσης, κόβοντας το μαγικό μανιτάρι όπου φωλιάζει το ΚΑΛΟ της πόλης τους. Τότε ξαφνικά, εμφανίζεται από το πουθενά ένα παράξενο κορίτσι για να σώσει τους κατοίκους. Θα μπορέσει, όμως, ένα μικρό κορίτσι να βάλει μυαλό στους άπληστους και άμυαλους δημοτικούς συμβούλους της πολιτείας ή τελικά αυτοί θα αφήσουν τη μαγεία να χαθεί μέσα από τα χέρια τους;

Μέσα από τις συνεχείς εναλλαγές κωμικών και δραματικών καταστάσεων, μέσα από την καυστική φαιδρότητα της κούκλας και τη μαγεία της σκιάς, ο θεατής ταξιδεύει στην αλλόκοτη πολιτεία του Σαρλενάκ όπου …η σκέψη… κάνει το απλό πολύπλοκο και αφανίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
βελονα 3

Η θεατρική διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Σιούντα, η εικαστική σύνθεση-κούκλες-φιγούρες είναι της Κωνσταντίνας Αντωνιάδου και η μουσική του Περικλή Σιούντα που τη ζωντανεύει μαζί με τον Θάνο Νικόπουλο. Παίζουν: Κων/να Αντωνιάδου, Παναγιώτης Πλατής, Δημήτρης Σιούντας.
βελονα 12

Η παράσταση θα ανέβει Δευτέρα και Τρίτη 29 και 30 Δεκεμβρίου στο θέατρο act (Σκάλες Γεροκωστοπούλου 65) στην Πάτρα στις 12:00 το μεσημέρι

Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2610272037 & 6936122263

Διάρκεια παράστασης: 45 λεπτά

Γενική είσοδος: 5 ευρώ

Το έργο απευθύνεται σε όλους – μικρούς και μεγάλους.

 

θεατρο χωρις αυλαια

 

Το Θέατρο Χωρίς Αυλαία γεννήθηκε στην Ναύπακτο

 

«Τα όνομά μας, «Θέατρο Χωρίς Αυλαία», το οφείλουμε στο όραμά μας για ένα θέατρο όπου δεν υφίσταται η διαχωριστική «γραμμή» της αυλαίας ανάμεσα στους θεατές και τους θεατούς (ηθοποιούς)… όπου οι θεατές έχουν συνείδηση της συμμετοχής της παρουσίας τους στην παράσταση την οποία παρακολουθούν», δηλώνουν οι συντελεστές και δημιουργοί του Θεάτρου Χωρίς Αυλαία. Και προσθέτουν : «Ένα θέατρο όπου θεατής και θεατός άπτονται-αγγίζονται εναλλάσσοντας συνεχώς ρόλους , δημιουργούν και κοινωνούν το δρώμενο. Σε πολλές μέχρι τώρα δράσεις μας εμπλέκουμε το κοινό την ώρα της παράστασης ή ακόμα και στη δημιουργία και παρουσίαση θεάματος δρόμου. Κινητοποιούμε τους πολίτες να δηλώνουν στην «αγορά»- στο δρόμο φανερά τη θέση τους για κοινωνικά και πολιτικά θέματα παίζοντας απλώς… θέατρο»

 

Το Θέατρο Χωρίς Αυλαία γεννήθηκε το 2005, από τους: Δημήτρη Σιούντα-ηθοποιό, σκηνοθέτη και θεατρολόγο , Κωνσταντίνα Αντωνιάδου-εκπαιδευτικό, ηθοποιό και εικαστικό, Μάνια Ασημακοπούλου-μουσικό και ηθοποιό.
Βασικοί συνεργάτες και φίλοι : Θανάσης Ζησιμόπουλος, Γιώργος Τσιλιγιάννης, Βάσω Μουχτούρη, Παναγιώτης Πλατής, Περικλής Σιούντας, Ντίνα Ζησιμοπούλου, Ένο Σκορντάνι, Ελένη Παληού, Θάνος Νικόπουλος, κ.ά.

βελονα 5

Παραστάσεις

Το Θέατρο Χωρίς Αυλαία αρχικά εργάστηκε ως σχήμα θεάτρου δρόμου και παρουσίασε στην περιοχή της Ναυπακτίας άφθονες παραστάσεις με βασικά στοιχεία την παντομίμα, τα ακροβατικά και ζογκλερικά.
Το 2007 σε συνεργασία με την ομάδα τέχνης «Υπόκρουσις» δημιουργεί το «…ούτε εγώ ήμουν εκεί, ούτε εσείς να το πιστέψετε», μια μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη σε ελληνικά λαϊκά παραμύθια που παίζεται σε Πάτρα, Ναύπακτο, Μεσολόγγι.
Το 2008 δραματοποιεί το διήγημα «Βασιλική» του Μ. Καραγάτση με ζωντανή μουσική που παίζεται στον αρχαιολογικό χώρο του Φετιχιέ Τζαμί στη Ναύπακτο.
Ακολουθεί η παράσταση δρόμου «Κομμέντια» που παίζεται σε Πρέβεζα και Ναύπακτο (2011)
και το θέαμα δρόμου «Μόνος» (2012).
Την περίοδο των Χριστουγέννων 2011, κινητοποιεί ομάδα πολιτών και διοργανώνει δρώμενο σχετικό με τα παραδοσιακά κάλαντα, μεταδίδοντας μηνύματα αλληλεγγύης και ανιδιοτέλειας.
Την ίδια χρονιά(2012) ανεβάζει και το «Έρως νοσταλγός», μουσικοθεατρική παράσταση σε κείμενα Αλ. Παπαδιαμάντη.
Την παραστασιογραφία της ομάδας συμπληρώνουν τρία ακόμα θεάματα με έντονο το στοιχείο του κουκλοθεάτρου και του θεάτρου σκιών, που απευθύνονται κυρίως σε παιδιά: «Οι αναμνήσεις ενός κλόουν» (2012),
«Στα χίλια χρόνια μια φορά» (2013) και
«Ο εγωιστής γίγαντας» (2014).
Το καλοκαίρι του 2014 με κινητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών της Ναυπάκτου οργανώνει δράση-μήνυμα στους G-8, παρουσιάζοντας το θέαμα δρόμου «Πώς να σωπάσω».

Το Φθινόπωρο του 2014 συνδιοργανώνει με το Δήμο Ναυπακτίας την αναπαράσταση της 443ης επετείου της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου.