Μια από τις σημαντικές και καταξιωμένες μετζοσοπράνο με διεθνή καριέρα, η Στέλλα Ντουφεξή, πέθανε στη μία τα ξημερώματα στο Βερολίνο, νικημένη από τον καρκίνο. Ήταν 47 ετών. Κόρη του σκηνοθέτη Σταύρου Ντουφεξή
γεννημένη στην Φραγκφούρτη το 1968, διέπρεψε σε μεγάλα λυρικά θέατρα και συμφωνικές αίθουσες του εξωτερικού, ενώ υπήρξε από τις αγαπημένες ερμηνεύτριες της Φιλαρμονικής του Βερολίνου. Συνεργάστηκε επίσης με τις Συμφωνικές του BBC και του Λονδίνου, τη Φιλαρμονική του Ισραήλ, την Ορχήστρα του Παρισιού, το Ensemble Intercontemporain, την Ορχήστρα Δωματίου Μάλερ, καθώς και με κορυφαίους μαέστρους, όπως οι Χάιτινκ, Μέτα, Μπυτσκόφ, Νάγκανο, Μαζούρ, Νόρρινγκτον, Χόγκγουντ, Μέτσμαχερ, Μπόλτον, Ρίλλινγκ, Σαράστε, Έσενμπαχ, Γιουρόφσκι, Κόοπμαν και Ντουνταμέλ. Συμμετείχε σε γνωστά μουσικά φεστιβάλ της Γερμανίας, της Αυστρίας και του Ισραήλ, της Βρετανίας, καθώς και στο Φεστιβάλ Αθηνών. Ερμήνευσε σε λυρικά θέατρα, όπως τις Κρατικές Όπερες του Βερολίνου και του Μονάχου, την Όπερα της Σκοτίας, το Θέατρο Λισέου της Βαρκελώνης, το Μεγάλο Θέατρο της Γενεύης, το Θέατρο Λα Μονναί των Βρυξελλών, κ.ά. Έδωσε συναυλίες στην Ιαπωνία, την Ισπανία και τη Βραζιλία. Εδώ και δέκα χρόνια, η Στέλλα Ντουφεξή διατηρούσε στενή καλλιτεχνική σχέση με την Komische Oper του Βερολίνου, όπου ερμήνευσε χαρακτηριστικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου για μεσόφωνο: Κάρμεν, Κερουμπίνο, Ντοραμπέλλα, Οκταβιανό, Νίκλαους, Ξέρξη, κ.ά. Το ρεπερτόριό της εκτεινόταν από το Μπαρόκ έως τη σύγχρονη εποχή. Διακρίθηκε επίσης για τις ερμηνείες της στη φωνητική μουσική δωματίου. Θεωρείται μία από τις εκλεκτότερες ερμηνεύτριες του απαιτητικού γερμανικού λιντ και συχνά παρουσίαζε γερμανικά και γαλλικά λήντερ σε ατομικά ρεσιτάλ αλλά και σε περιοδείες σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ έχει καταγράψει σε δίσκο ακτίνας έργα για φωνή και πιάνο των Μπραμς, Λιστ, Μπερλιόζ, Σωσσόν, Ραβέλ και άλλων συνθετών. Η τελευταία δισκογραφική της έκδοση έλαβε το Βραβείο Γερμανικού Δίσκου. Τον περασμένο Μάιο είχε παρουσιάσει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το «Κοντσέρτο της Ευρώπης» «Ανοιξιάτικη νύχτα» αφιερωμένο σε συνθέτες της ρομαντικής και μεταρομαντικής εποχής.
