«Μαύρος καπνός» βγήκε τελικά, αργά το βράδυ χθες, από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού, όπου τα 124 μόνιμα μέλη της ιστορικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Βερολίνου συνεδρίαζαν προκειμένου να εκλέξουν
τον νέο διευθυντή της, που από το 2018 θα αντικαταστήσει στο πόντιουμ τον νυν επικεφαλής της, Βρετανό Simon Rattle.
Έπειτα από 11 ώρες άκαρπων διαβουλεύσεων, όπως δήλωσε χθες το μέλος του Συμβουλίου της Ορχήστρας Peter Riegelbauer, «δυστυχώς δεν καταλήξαμε σε αποτέλεσμα. Υπήρξαν έντονες και γόνιμες συζητήσεις και αρκετοί γύροι ψηφοφορίας, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να συμφωνήσουμε σε ένα πρόσωπο. Η διαδικασία της εκλογής θα πρέπει να συνεχιστεί, αλλά θα χρειαστεί χρόνος. Η ψηφοφορία θα επαναληφθεί σε ένα χρόνο».
Η επιλογή νέου διευθυντή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Βερολίνου θυμίζει σε πολλά την εκλογή του Πάπα, καθώς η ιδιότυπη αυτοδιοίκηση των μουσικών της επιβάλλει απόλυτη μυστικότητα. Έτσι χθες από το πρωί τα μέλη της ήταν συγκεντρωμένα σε μυστική τοποθεσία, που αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν μια εκκλησία στα περίχωρα του Βερολίνου, προκειμένου να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο δωδέκατος κατά σειράν μαέστρος της, από το 1882 που ιδρύθηκε. Οι εκλέκτορες εισέρχονταν στην αίθουσα εφοδιασμένοι μονάχα με χαρτί και στυλό, έχοντας υποχρεωθεί να αφήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα απέξω.
Όλο αυτό το τελετουργικό έδωσε έναν χαρακτήρα θρίλερ στη χθεσινή εκλογή. Πολυπληθείς χρήστες του twitter, που περίμεναν τα αποτελέσματα, σχολιάζοντας την πολύωρη διαδικασία έγραψαν: «Μερικές όπερες του Βάγκνερ διαρκούν λιγότερο…», «Με τόσο αργούς ρυθμούς, θα είναι ο Thielemann» [σ.σ.: Γερμανός μαέστρος, ένας από τα φαβορί για τη θέση], ενώ κάποιος, αγανακτισμένος από την αναμονή γράφει: «Θα είναι ο Τσακ Νόρις»! Πάντως, όπως παρατηρούσε χρήστης του twitter, «πότε ήταν η τελευταία φορά που τόσος πολύ κόσμος ενδιαφερόταν ταυτόχρονα για μια ορχήστρα;»…
Για τη θέση του μαέστρου της Φιλαρμονικής δεν κατατίθενται υποψηφιότητες. Τα μέλη της μπορούν να ψηφίσουν οποιονδήποτε ζώντα μαέστρο, γεγονός που συμβάλλει στη δυστοκία. Πάντως, πριν την ψηφοφορία, “φαβορί” θεωρούνταν ο Λετονός Andris Nelsons, ο Gustavo Dudamel από την Βενεζουέλα, ο Γερμανός Christian Thielemann και ο διευθυντής της Όπερας του Βερολίνου Daniel Barenboim. Ήδη στον γερμανικό τύπο είχε κυκλοφορήσει λίστα με τριάντα ονόματα, ανάμεσα στα οποία και ένα ελληνικό, του Θεόδωρου Κουρεντζή, επικεφαλής της Όπερας του Περμ.
Τα τελευταία 70 χρόνια, από το πόντιουμ της Ορχήστρας έχουν περάσει μονάχα έξι διευθυντές ορχήστρας, οι Sergiu Celibidache (1945), Wilhelm Furtwängler (1952), Herbert von Karajan (1954), Claudio Abbado (1989) και Simon Rattle (2002).
Στρ. Αρτ.
