Καλλιτέχνης και επιχειρηματίας. Δύσκολος αλλά εκρηκτικός συνδυασμός όταν συμβεί. Η νεαρή Θεσσαλονικιά Τζωρτζίνα Αλεξανδρή, αριστούχος της Σχολής Καλών Τεχνών, έκανε το made in Greece αυτοσκοπό, καθώς σχεδιάζει και παράγει ρούχα και αξεσουάρ με ελληνική ταυτότητα, το καθένα από αυτά μοναδικό και κυρίως από ντόπιες πρώτες ύλες, τόσο ντόπιες μάλιστα που για χάρη τους η Τζωρτζίνα ανακάλυψε και λειτούργησε μαζί με μια ομάδα νέων γυναικών αργαλειούς στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου όπου υφαίνονται τα ξεχωριστά ενδύματα με το αρχαίο ελληνικό όνομα Φιλομήλα, που προς χάρη της διεθνούς καριέρας έγινε “Philomela”, κρατώντας το Αηδόνι ως σήμα κατατεθέν μιας πολύ γοητευτικής, ευφυούς και γυναικείας υπόθεσης.
Η Μαρία Μαυρίδου συνάντησε την Τζωρτζίνα Αλεξανδρή που μας ξεναγεί στις ιδέες, τα φίνα υφάσματα και ρούχα και φυσικά τους αργαλειούς.
Νέα, ωραία, ταλαντούχα και δημιουργική. Χαρακτηρισμοί, που αν και ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα ακούγονται κλισέ, γι αυτό και θα προσθέσω με περηφάνια και Θεσσαλονικιά, που επιμένει ελληνικά, σε πείσμα των καιρών και του αρνητικού κλίματος των ημερών . Η Τζωρτζίνα Αλεξανδρή ομολογώ πως με γέμισε ηλιαχτίδες αισιοδοξίας στη συνάντησή μας με θέα το γαλάζιο του Θερμαϊκού. Είμαι βέβαιη πως θα συμφωνήσετε μαζί μου μετά την ανάγνωση της συζήτησής μας για τη δημιουργία της εταιρίας “Philomela” .
Ήρθε με συνέπεια στο ραντεβού μας ντυμένη casual chic στα λευκά και μύριζε καλοκαίρι και νιάτα. Μια νεαρή γυναίκα με πανέμορφα μάτια και εκφραστικό πρόσωπο που καινοτομεί συνδυάζοντας το πάθος για την τέχνη, την αγάπη για τη μόδα και τον έρωτα για την Ελλάδα. Ο συνδυασμός εκρηκτικός και τον ενδιαφέρον μου για το επιχειρηματικό της εγχείρημα απεριόριστο.
«Από τη ζωγραφική, στον αργαλειό. Ειλικρινά είμαι περίεργη να μάθω τι σε οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση.»
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη, έχουν το δικό τους τρόπο να αντιμετωπίζουν τις κρίσεις και τις αντιξοότητες κι αυτό είναι η δημιουργικότητα. Ο προβληματισμός και το ανήσυχο πνεύμα της καλλιτεχνικής τους φύσης γεννά ιδέες έκφρασης και δράσης σ΄ οποιονδήποτε τομέα, έχοντας την ικανότητα να εικονοποιούν το τελικό αποτέλεσμα της πνευματικής αυτής διεργασίας στο μυαλό τους.
« Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως προσωπικό όραμα.»
Ακριβώς. Τον περασμένο Ιούνιο αποφοίτησα και μάλιστα με άριστα από την Σχολή Καλών Τεχνών. Κάτι, που μου εξασφάλιζε μεταπτυχιακές σπουδές σ’ οποιοδήποτε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Αυτό συνέπεσε με την κορύφωση τις οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τα capital controls και το δυσμενές κλίμα για τη χώρα. Το τι θα κάνω από δω και πέρα στη ζωή μου, ήταν ένα ερώτημα που έθεσα αυτόματα στον εαυτό μου. Αν και αγαπώ τη μόδα το να ανοίξω ένα κατάστημα ρούχων δεν με ικανοποιούσε ως ιδέα. Αντίθετα, ο σχεδιασμός ρούχων και αξεσουάρ που θα έχουν την προσωπική μου σφραγίδα και θα αναδεικνύουν ταυτόχρονα την παράδοση και την ελληνική ταυτότητα με ενθουσίασε. Σκεφτόμενη τι θα έκανε αυτό το εγχείρημα απόλυτα αυθεντικό κάνοντας τη διαφορά, κατέληξα στο ότι όλα μα όλα, από τις πρώτες ύλες, το κάθε υλικό αλλά και η τελική παραγωγή θα είναι ελληνικά. Θα επωφελούνταν από αυτό μόνο ελληνικές εταιρίες και έλληνες εργαζόμενοι , προσανατολισμένη πάντα στις εξαγωγές. Η πιο αυθεντική λοιπόν κατασκευή υφάσματος ήταν η ύφανση σε παραδοσιακό αργαλειό.»
«Αυτό φαντάζομαι προϋποθέτει εκτός από γνώση του αντικειμένου και καταρτισμένο εργατικό δυναμικό.»
«Πράγματι. Μετά από μια έρευνα που έκανα, διαπίστωσα πως στη γύρω περιοχή δεν υπήρχαν άτομα που να ήξεραν την τέχνη και να είναι νεαρά έτσι ώστε να μπορέσουν να υλοποιήσουν τη μοντέρνα εκδοχή των υφαντών που είχα φανταστεί. Έτσι πήγα στα Ζαγοροχώρια . Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν αυτό τον ευλογημένο τόπο που πλέον αποτελεί το δεύτερο σπίτι μου. Σ’ αυτή την αναζήτησή μου στάθηκα τυχερή, γιατί συνάντησα τη Στέλλα. Μια συνομήλική μου γυναίκα που πριν τρία χρόνια λόγω της ανεργίας, αναγκάστηκε να ανέβει στην Ήπειρο. Εκεί έμαθε την τέχνη του αργαλειού και τώρα τη διδάσκει σε άλλες κοπέλες, γνώρισε τον σύντροφό της της ο οποίος είναι κτηνοτρόφος και συμμετέχει πλέον σ’ όλες τις δουλειές της φάρμας και των κοπαδιών που έχουν. Μου έμαθε την τέχνη και με βοήθησε λοιπόν να βρω γυναίκες από τα γύρω χωριά, που θα μπορούσαν να εργαστούν μαζί μας. Το παράδοξο είναι ότι, σ’ έναν τόπο που το μεγαλύτερο ποσοστό των ντόπιων πήγε στα μεγάλα αστικά κέντρα και το εξωτερικό, η πλειονότητα των κατοίκων είναι πλέον Αθηναίοι και Θεσσαλονικείς. Άνθρωποι, που επενδύουν σε μια δεύτερη ευκαιρία και ένα νέο μέλλον ή ακόμη και από το εξωτερικό όπως η ελληνοαυστριακής καταγωγής Λένα, που ήρθε πριν 10 χρόνια και από προσωπικό καθαρά ενδιαφέρον έμαθε την τέχνη. Τα κορίτσια από την πρώτη αγκάλιασαν την ιδέα μου και αυτό μου έδωσε δύναμη και χαρά.»
« Στις περισσότερες αναφορές αναφέρεσαι σ’ αυτές με τη λέξη τα κορίτσια και το πρόσωπό σου λάμπει. Αντιλαμβάνομαι πως το όραμα σου για τη “PHILOMELA” είναι πλέον κοινό. Ή κάνω λάθος;»
« Η δυνατότητα να ξεφύγουν από τα κλασσικά παραδοσιακά υφαντά και να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους για κάτι τόσο προχωρημένο τους δίνει ενθουσιασμό, γιατί είναι κοντά στην ηλικία και την ιδιοσυγκρασία τους, δίνοντας παράλληλα νέα πνοή στην καθημερινότητά τους . Το στοίχημα πλέον είναι ομαδικό. Η συνεργασία μαζί τους έχει πλέον εξελιχθεί σε φιλία και κάθε βράδυ μετά τις ατέλειωτες εξουθενωτικές ώρες στον αργαλειό μαζευόμαστε τρώμε και πίνουμε και συζητάμε. Είμαστε συνομήλικες προερχόμαστε από αστικό περιβάλλον και νιώθουμε ευλογημένες που έχουμε τη δυνατότητα να μοιραζόμαστε τις αγνές νοστιμιές αυτής της περιοχής, να ζούμε κοντά στη φύση και να επικοινωνούμε απλά κι ανθρώπινα.»
«Τι περιλαμβάνει η collection της “Philomela” ;»
« Αμάνικα αέρινα φορέματα σε μοντέρνα γραμμή, μίνι και μακριά, φούστες κάθε στυλ, σορτς, φουλάρια, καφτάνια, τσάντες, πορτοφόλια. Μια πλήρης συλλογή ρούχων και αξεσουάρ για τη γυναίκα του σήμερα σε γήινα χρώματα και κάποιες ιδιαίτερες πινελιές όπως οι μανσέτες.»
«Μανσέτες;»
«Τα αμάνικα φορέματα συνοδεύονται από υφαντές μανσέτες εμπνευσμένες από τα σχέδια κοσμημάτων του μινωικού πολιτισμού που φοριόταν ως περικάρπια.»
«Πηγή έμπνευσης;»
« Η ελληνική φύση, η θάλασσα, τα νησιά, το ελληνικό καλοκαίρι , ο έρωτας και τα παραδοσιακά μοτίβα στη σύγχρονη εκδοχή τους. Έτσι κι αλλιώς τα παλιά πολύπλοκα μοτίβα είναι πλέον αδύνατον να γίνουν, γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πια αργαλειοί με οχτώ πατήθρες, έτσι δουλεύουμε με τέσσερις .»
« Πόσο εύκολο είναι όμως να προσαρμόσεις το σύγχρονο design στην ύφανση αυτή;»
« Πρέπει να ομολογήσω καθόλου. Κάθε σχέδιο και προϊόν γίνεται βήμα-βήμα, με παράλληλη συνεργασία της παραγωγής και της σχεδίασης από μέρους μου. Δεν είναι πάντα εφαρμόσιμες οι αρχικές ιδέες μου κι έτσι τις αναπροσαρμόζω. Μια μεγάλη δυσκολία είναι επίσης ότι λόγω κρίσης οι περισσότερες ελληνικές εταιρίες έχουν κλείσει. Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο δύο κλωστουφαντουργίες-νηματουργίες. Κουμπιά, φερμουάρ και άλλα μικροαξεσουαρ και υλικά είναι όλα εισαγόμενα, έτσι ώστε το κόστος να είναι πολύ μικρό για τους κατασκευαστές κι αυτό μου δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα. Η απόφασή μου είναι ότι τίποτα εισαγόμενο δεν θα χρησιμοποιηθεί για τα προϊόντα της “Philomela” Το made in Greece είναι για μένα αυτοσκοπός και θα το υποστηρίξω στο 100%. Αυτό με πείσμωσε και με έκανε να βρω λύσεις , που είναι χειροποίητες δικές μας πατέντες και ακόμη και τα κορδόνια που χρησιμοποιούμε είναι φτιαγμένα από μας στο χέρι.»
« Μια εξ ολοκλήρου χειροποίητη συλλογή. Αυτό μου δίνει την αίσθηση του exclusive.”
« Και είναι. Κάθε φόρεμα είναι μοναδικό γιατί δεν είναι αποτέλεσμα μαζικής παραγωγής μιας μηχανής και ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Είναι ένα μοναδικό έργο τέχνης και είναι αριθμημένο. Άλλωστε δεν φτιάχνονται πάνω από είκοσι ή τριάντα κομμάτια από κάθε σχέδιο και στην ετικέτα αναγράφεται πχ. «Είναι το Νο 3 από τα 20».
« Μικρή exclusive παραγωγή, ακριβά υλικά και πολλές εργατοώρες που αντιλαμβάνομαι ότι ανεβάζουν το κόστος. Πιστεύεις πως είναι μια συλλογή που θα έχει απήχηση στην ελληνική αγορά;»
«Βασικός στόχος είναι οι εξαγωγές μέσω on line shop που θα ξεκινήσει από το Σεπτέμβριο και φυσικά τα νησιά και οι τουριστικοί προορισμοί της Ελλάδας. Ετοιμάζεται επίσης ένα βίντεο που περιγράφει τη διαδικασία παραγωγής από την αρχή ως το τέλος που δικαιολογεί το κόστος. Είναι ο μόνος τρόπος ίσως, για να εξηγήσω πως για ένα στημόνι χρειάζονται 30 κουβάρια, που σημαίνει 1500 με 2000 νήματα και οχτώ άτομα για να τα περάσουν και να τα ενώσουν με άλλα 1500 με 2000 νήματα αντίστοιχα. Ένα ένα με το χέρι βρισκόμενοι στο εσωτερικό του αργαλειού. Ένα να μην συνδεθεί σωστά φαίνεται και αχρηστεύονται 60 μέτρα ακριβό ύφασμα. Χρειάζεται απόλυτη ακρίβεια και δεξιοτεχνία.»
«Σκέφτεσαι να διευρύνεις τη σειρά προϊόντων.»
« Ναι. Ο επόμενος στόχος είναι είδη διακόσμησης , λευκά είδη και χαλιά για το σπίτι. Είναι κάτι που βγαίνει αβίαστα γιατί έχω σπουδάσει και interior design »
« Πως προέκυψε ο τίτλος “ Philomela” ; »
« Η Φιλομήλα και η Πρόκνη ήταν πανέμορφες αδερφές και σύμφωνα με την αρχαία μυθολογία ο σύζυγος της Πρόκνης έκοψε τη γλώσσα της Φιλομήλας, για να μην αποκαλύψει την κακοποίησή της από τον ίδιο στην αδερφή της. Η Φιλομήλα όμως ύφανε το μυστικό και το έδωσε στην αδερφή της . Σύμφωνα με το μύθο οι θεοί μεταμόρφωσαν τις αδερφές σε χελιδόνι και αηδόνι αντίστοιχα. Το Αηδόνι είναι το σήμα της εταιρίας “Philomela” »
Μαρία Μαυρίδου
Την Τζωρτζίνα Αλεξανδρή μπορείτε να την βρείτε στο τηλέφωνο (+30) 6933400084 και στο e-mail : [email protected]
Φωτογράφιση: Κώστας Παππάς – beetroot
Μοντέλα: Κάτια Δέδε , Gabriele Rimkute
Make up : Σιμονέττα Τσαπάνου
