featured Κινηματογράφος Φεστιβάλ

Τι είδαμε στο 45ο DISFF

«Η ταινία μου μιλά για δύο άντρες που δεν μπορούν να εκφράσουν τα όσα νιώθουν», δήλωσε ο  αυστριακός κινηματογραφιστής Valentin Stejskal η ταινία του οποίου 5 μμ παραλία (5 pm seaside), απέσπασε το Χρυσό Διόνυσο στο 45ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Δράμας με πρωταγωνιστές τους Κίμωνα Κουρή και Αντώνη Τσιοτσιόπουλο ο οποίος κέρδισε και το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας.

Απονέμοντας το μεγάλο βραβείο στον νικητή, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Γιώργος Τσεμπερόπουλος τόνισε πως «όλα ξεκινούν από το σενάριο», ενώ υπογράμμισε την ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου -«διαφορετικά θα υπάρχουν συνέπειες στις ελληνικές ταινίες».

Το artplay επισκέφθηκε τη Δράμα και παρακολούθησε όλες τις ταινίες του 45ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της πόλης, κάποιες από τις οποίες αποτέλεσαν ευχάριστη έκπληξη. Όσον αφορά τους  νέους κινηματογραφιστές, είναι εμφανές πως θα παρακολουθούμε με προσμονή τα επόμενα κινηματογραφικά τους βήματα.

Η φετινή χρονιά περιείχε πολλές ταινίες με θεματικές όπως η τοξική αρρενωπότητα και η έκφραση συναισθημάτων ή η αδυναμία αυτής, σχέσεις ρατσισμού και ξενοφοβίας καθώς και ζητήματα ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας.

Παρακάμπτοντας προς στιγμή τα βραβεία, τα οποία θα αναφερθούν αναλυτικά στη συνέχεια, έτσι όπως απονεμήθηκαν κατά τη διάρκεια τελετής λήξης του Φεστιβάλ, παρουσιάζουμε τις ταινίες που ξεχωρίσαμε :

Under the Lake       Εθνικό και Διεθνές Διαγωνιστικό

Το Under the Lake του Θανάση Τρουμπούκη, απεικονίζει με πολύ όμορφο και άκρως ποιητικό τρόπο την ιστορία ενός χωριού που σταδιακά βυθίζεται στα νερά και τις ζωές ορισμένων απ’ τους κατοίκους του. Η 16λεπτη αυτή μικρού μήκους ταινία γυρισμένη σε φιλμ καταφέρνει, δίχως διάλογο, να μεταφέρει τους θεατές σε έναν τόπο μαγευτικό και μέσω των ελάχιστων κοντινών πλάνων σε πρόσωπα, επικοινωνεί τις σκέψεις τους, πριν ξεχαστούν και βυθιστούν κι αυτές στη λήθη. Απ’ τις πιο όμορφες κινηματογραφικές δουλειές που είδαμε στην Δράμα, κέρδισε αρκετά βραβεία μεταξύ των οποίων Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, βραβείο Ανάπτυξης του Ιδρύματος Ωνάση, βραβείο σχεδιασμού ήχου στους Νίκο Λιναρδόπουλο και Λέανδρο Ντούνη και βραβείο της Διεθνούς  Ομοσπονδίας Κριτικής Ταινιών Κινηματογράφου (FIPRESCI).

Memoir of a veering Storm     Εθνικό και Διεθνές Διαγωνιστικό

Η ταινία της Σοφίας Γεωργοβασίλη είναι μια ιστορία ενηλικίωσης που διαδραματίζεται στο διάστημα μίας ημέρας στη ζωή της 15χρονης Άννας η οποία κάνει κοπάνα απ’ το σχολείο, πηγαίνοντας στο νοσοκομείο για να κάνει έκτρωση. Μία ταινία με πανέμορφη κινηματογράφηση, γυρισμένη σε φιλμ, που θέτει το ζήτημα της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος. Δυστυχώς, ενώ είναι απ’ τις καλύτερες ταινίες που είδαμε στο φετινό φεστιβάλ, αδικήθηκε, μην λαμβάνοντας κανένα βραβείο. Ανυπομονούμε να δούμε τις επόμενες σκηνοθετικές δουλειές της σκηνοθέτριας.

Nothing Hollier than a Dolphin

Με τρόπο περισσότερο θεατρικό παρά κινηματογραφικό, η ταινία της Ισαβέλλας Μαργάρα μας μεταφέρει στην αναβίωση του μύθου που εξιστορεί σ ένα καφενείο μια βροχερή μέρα ένας ψαράς. Γινόμαστε θεατές και συμμέτοχοι στο ξεδίπλωμα αυτής της ιστορίας. Ιδιαίτερης ομορφιάς και σημασίας για την ιστορία και η εξαιρετική μουσική που συνοδεύει την ταινία.

Πρόκειται για μια ιστορία δυο ψαράδων οι οποίοι κατά τη διάρκεια του ψαρέματος, βρίσκουν κατά τύχη μπλεγμένο στα δίκτυα τους ένα δελφίνι που αποφασίζουν να απελευθερώσουν. Το δελφίνι λίγο αργότερα βρίσκει στο νερό έναν ψαρά που παλεύει με τα κύματα και τον σώζει. Είναι ένας παλαιός, σχεδόν ξεχασμένος μύθος που αφηγούνται ψαράδες, ενώ βρίσκονται κλεισμένοι μέσα σε μια ταβέρνα, εξαιτίας κακοκαιρίας. “Κάποια στιγμή μια σειρά από περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν κάνει ένα κάλεσμα για ένα σενάριο με θέμα το bycatch, που είναι μια από τις βασικές απειλές παγκοσμίως για θαλάσσια θηλαστικά. Κατέθεσα το σενάριο, προκρίθηκε, πήρε μια χρηματοδότηση, την οποία ωστόσο επέστρεψα γιατί οι οργανώσεις ήθελαν να είχαν το final cut», δήλωσε κατά τη διάρκεια του Q&A η σκηνοθέτις.

Όλα τα βραβεία

Το βραβείο σκηνοθεσίας Τώνια Μαρκετάκη απέσπασε η ευφάνταστη ταινία Kiddo του Μιχάλη Κίμωνα (που τιμήθηκε και με τα βραβεία μακιγιάζ και σκηνογραφίας)

ενώ το βραβείο σεναρίου δόθηκε στην αυτοαναφορική ταινία Tokakis ή What’s My Name του ηθοποιού Θάνου Τοκάκη (ο οποίος κέρδισε και το βραβείο ενδυματολογίας).

Το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας πήγε  στην ηθοποιό Νιόβη Χαραλάμπους για την τολμηρή ερμηνεία της στην ταινία Δάφνη της Τώνιας Μισιαλή, ενώ ο Θρόνος του Ξέρξη της Εύης Καλογηροπούλου απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής.

O Νάσος Γκατζούλης κέρδισε το βραβείο ντοκιμαντέρ για το Toxic Magnus ενώ το βραβείο Drama Queer απέσπασε ο Δημήτρης Ζούρας για την ταινία Κάκτος.

Το βραβείο του νεοσύστατου Εθνικού Σπουδαστικού Τμήματος πήγε στα Τσουλάκια της Δέσποινας Μαυρίδου.

Το Pendulus του Δημήτρη Γκότση απέσπασε  το βραβείο κοινού, το βραβείο ήχου, αλλά και τα βραβεία της ΠΕΚΚ και της ΕΤΕΚΤ, ενώ το βραβείο της ΟΚΛΕ πήγε στην ταινία της Αμέρισσας Μπάστα Όχι αύριο. Το βραβείο GSC της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών κέρδισε η Φίλη Ολσέφσκι για το Γιάμα του Ανδρέα Βακαλιού.

Το Grand Prix, τη μεγάλη διάκριση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος, απέσπασε η ταινία Techno, mama του Σαούλιους Μπαραντίσκας (Λιθουανία)

που, όπως υπογράμμισε ο Βασίλης Κεκάτος, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, «κάνει ακόμα την καρδιά μου να χτυπάει από τότε που την είδα». Το βραβείο σκηνοθεσίας κέρδισε ο φινλανδός ‘Ανσιι Κασιτόνι για το ευρηματικό φιλμ του The Saboteur.

Η ταινία On the edge του Ματέο Σάντερς (Αυστρία) απέσπασε το Grand Prix του Διεθνούς Σπουδαστικού, αλλά και το βραβείο «Ανθρώπινες αξίες» της Βουλής των Ελλήνων, ενώ το Πράσινο Βραβείο της Δράμας (Short and Green) πήγε στην ταινία Απολιθωμένοι κήποι του Aλί Καμπάρ από την Τουρκία. Με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων ASIFA HELLAS – ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ τιμήθηκε η ταινία A Garbage Man της Λορ Γκονκάλβες από την Πορτογαλία.

Γ. Σ