«Το 20ο Φεστιβάλ Ολυμπίας, είχε πολύ συγκίνηση», παραδέχεται ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σπύρου, ο άνθρωπος που δημιούργησε πριν είκοσι χρόνια το πρώτο φεστιβάλ κινηματογράφου στην Ελλάδα, για παιδιά και νέους, καταφέρνοντας να βάλει την Ηλεία στον διεθνή χάρτη των λιλιπούτειων δημιουργών και των έργων τους.
Μόλις έχει ολοκληρωθεί το φετινό 20ο Φεστιβάλ και ο αγαπημένος σκηνοθέτης των παιδιών, χωρίς να μπορεί να κρύψει και τη δική του συγκίνηση, μας μεταφέρει τον φετινό παλμό.
Την ολόπλευρη στήριξη στο Φεστιβάλ εξέφρασε η Υπουργός Πολιτισμού που παραβρέθηκε στην τελετή λήξης και την απονομή των βραβείων, ανακοινώνοντας πως από το 2018 το ΥΠΠΟ αυξάνει την οικονομική υποστήριξη στο θεσμό κατά 25% .
Δήλωσε επίσης πως υπογράφεται προγραμματική σύμβαση για τη διασφάλιση της λειτουργίας και την περαιτέρω ανάπτυξή του.
“Με τον τρόπο αυτό ελπίζω πως θα απαλλάξουμε τον θεσμό από την ετήσια αγωνία της επιβίωσης και θα συμβάλλουμε στην συνεχή ενδυνάμωση του φεστιβάλ σε όλα τα επίπεδα”, υποστήριξε η κ. Κονιόρδου.
Ο Δημήτρης Σπύρου λειτουργώντας όχι απλά ως σκηνοθέτης αλλά και δυναμικός ρεπόρτερ, μεταδίδει στο artplay.gr τον παλμό :
«Οι «παλιοί» αφηγούνταν με νοσταλγία ιστορίες από τα πρώτα Φεστιβάλ. Κάποιος έλεγε «εγώ ήμουν και στην έναρξη του 1997! Θυμάμαι ακόμη την ταινία που πήρε το Πρώτο βραβείο, το «Βασιλιά των Μασκών», τη συναυλία με το Νότη Μαυρουδή, το Νίκο Κούνδουρο να λέει δυνατά, ότι εδώ συντελείται ένα θαύμα…». Άλλος προσκόμιζε πειστήρια. «Ορίστε το κείμενό μου, στην εφημερίδα του Φεστιβάλ, το Ζιζάνιο, που τότε έβγαινε σε έντυπη μορφή» ή «δες την διαπίστευσή μου ως μέλος της παιδικής κριτικής επιτροπής το 1998!».
Ο Γενικός γραμματέας της European Children’s Film Association Φέλιξ Βανγκιντερχόυζεν από τις Βρυξέλλες, τιμώμενο πρόσωπο του φετινού Φεστιβάλ, έδειχνε συγκινημένος την αφίσα με τα ονόματα των εισηγητών της ημερίδας για την Κινηματογραφική Παιδεία που έγινε το 1997, αλλά και τα ονόματα των εισηγητών της φετινής ημερίδας με το ίδιο θέμα, χαμογελώντας ικανοποιημένος: «Είμαι εισηγητής φέτος, ήμουν και πριν 20 χρόνια!».
Ο Σπύρου χαρακτηρίζει το φετινό Φεστιβάλ «πολύ παραγωγικό» και τις ταινίες «πολύ υψηλού επιπέδου που καθήλωσαν χιλιάδες θεατές, παιδιά και ενήλικες».
Ο Πύργος υποδέχθηκε 150 άτομα από το εξωτερικό και 500 παιδιά συνοδευόμενα από τους εκπαιδευτικούς τους από 24 σχολεία διαφόρων περιοχών της χώρας. Η Αμαλιάδα μπήκε για τα καλά στο διεθνή χάρτη των πόλεων που διοργανώνουν Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ για Παιδιά και Νέους. Η Αρχαία Ολυμπία φιλοξένησε το σημαντικό συνέδριο που διοργανώσαμε με τίτλο «Κινηματογραφική Παιδεία: θεωρητικές και πρακτικές προσεγγίσεις».
Στα κινηματογραφικά εργαστήρια τα παιδιά δημιούργησαν εξαιρετικές ταινίες, οι οποίες προβλήθηκαν την τελευταία ημέρα σε ένα πρόγραμμα 2 ωρών και 30 λεπτών! Το εργαστήριο 3D animation δημιούργησε μια ταινία 6 λεπτών, που προβλήθηκε στην τελετή λήξης και εξέπληξε τους πάντες, καθώς πληρούσε όλες τις επαγγελματικές προδιαγραφές που τήρησαν τα παιδιά.
-Κ. Σπύρου ποια υπήρξε η ανάγκη δημιουργίας του φεστιβάλ πριν είκοσι χρόνια;
«Θα έλεγα ότι υπήρχαν πολλές ανάγκες που καθιστούσαν απαραίτητη τη δημιουργία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. Η σημαντικότερη όλων ότι η Ελλάδα ήταν μια από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες που δεν είχαν ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου για το παιδικό και νεανικό κοινό. Η δημιουργία τέτοιων Φεστιβάλ είχε ξεκινήσει από το 1961 στο Ζλιν της Τσεχοσλαβακίας και ακολούθησαν και άλλες χώρες της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης. Στη χώρα μας, αυτό που λέμε ταινίες για παιδιά ήταν ταυτόσημο με τη Ντίσνεϊ. Κι όμως σε δεκάδες χώρες του κόσμου παράγονται αριστουργηματικές ταινίες για την παιδική και νεανική ηλικία. Επίσης εδώ δεν είχε τεθεί καν το θέμα της κινηματογραφικής παιδείας στα δημοτικά, στα γυμνάσια και στα λύκεια, πράγμα που σε κάποιες χώρες είχε γίνει από τις δεκαετίες του 40 και του 50-ακόμη και νωρίτερα -, ενώ κατά τη δεκαετία του 60 είχε εφαρμοστεί με διαφορετικούς τρόπους σε πάρα πολλές χώρες».
-Βασιστήκατε σε κάποιο πρότυπο ή εφαρμόσατε προσωπικές ιδέες ;
«Είχα επισκεφθεί αρκετά Φεστιβάλ Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους στην Ευρώπη και αλλού και είχα καταγράψει ό,τι θετικό κι ό,τι αρνητικό έβλεπα. Επεξεργαστήκαμε το σχέδιο για ένα Φεστιβάλ με δική του, ξεχωριστή προσωπικότητα. Ήταν προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Έχει σημασία να αναφέρω ότι το Φεστιβάλ Ολυμπίας δεν ήταν η αρχή αλλά η συνέχεια σε μια υψηλότερη κλίμακα, της δράσης μας για τον παιδικό κινηματογράφο και την κινηματογραφική παιδεία. Είχε προηγηθεί η ανεξάρτητη παραγωγή της ταινίας μου «Ο Ψύλλος» και η διανομή της με εναλλακτικό τρόπο, έξω από το εμπορικό κύκλωμα διανομής. Είχαν προηγηθεί από το Νεανικό Πλάνο προβολές και αναλύσεις ταινιών για μαθητές, καθώς και κινηματογραφικά εργαστήρια τόσο για παιδιά, όσο και για εκπαιδευτικούς. Υπήρχε επομένως αρκετή εμπειρία. Από το πρώτο Φεστιβάλ οι ξένοι επισκέπτες αιφνιδιάστηκαν ευχάριστα από την ξεχωριστή προσωπικότητα του Φεστιβάλ, την οργανωτική του αρτιότητα, τις αισθητικές του επιλογές, την εκπαιδευτική του διάσταση και τη ζεστή ατμόσφαιρα».
-Τι θα ξεχωρίζατε από αυτήν την εικοσάχρονη διαδρομή;
«Σ’ αυτά τα είκοσι χρόνια συνέβησαν πάρα πολλά και σημαντικά. Θα ξεχώριζα την απόφασή μας το 2001 να δημιουργήσουμε την Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας, τη γνωστή Camera Zizanio, που είναι ένα Φεστιβάλ μέσα στο Φεστιβάλ Ολυμπίας. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια αφού κάτι ανάλογο δεν υπήρχε σε καμιά χώρα του κόσμου και μας μιμήθηκαν στη συνέχεια πολλές. Αλλά η Camera Zizanio παραμένει κορυφαία σε όλο τον κόσμο. Επίσης η απόφασή μας το 2003 να αναλάβουμε τη λειτουργία του Cine ΦΙΛΙΠ στην Αθήνα και να το μετατρέψουμε σε Νεανικό Κινηματογραφικό Στέκι της πρωτεύουσας. Ακόμη, το εναλλακτικό δίκτυο διανομής παιδικών και νεανικών ταινιών που δημιουργήσαμε, η έκδοση βιβλίων, η δημιουργία της σειράς των Παιδαγωγικών Φακέλων/Οδηγών Μελέτης Ταινιών. Τέλος να αναφερθώ στο πιο πρόσφατο, που είναι η δημιουργία από πέρυσι του KIDS & DOCS, ενός νέου διαγωνιστικού τμήματος του Φεστιβάλ με έδρα την Αμαλιάδα, που είναι επικεντρωμένο στο Ντοκιμαντέρ».
-Τι σχεδιάζετε για το μέλλον;
« Έχουμε θέσει κάποιους κεντρικούς στόχους που επιγραμματικά είναι : α. Η ίδρυση και λειτουργία στον Πύργο ενός Ευρωπαϊκού Κέντρου Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας και Έκφρασης β. Η ανάπτυξη στη χώρα μας της παραγωγής ταινιών για παιδιά και νέους. Σ’ αυτόν τον τομέα καθ’ ύλη αρμόδιο είναι το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Εμείς θα συνεισφέρουμε με την τεχνογνωσία πάνω στο αντικείμενο καθώς και με τις διεθνείς επαφές μας. γ. Η δημιουργία μιας κινηματογραφικής αίθουσας 600 θέσεων στον Πύργο, αφού ο ιστορικός και πανέμορφος Απόλλων είναι μικρός πλέον για να φιλοξενεί το διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ»
Μάνια Ζούση
