Με την φροντίδα, την έννοια και το μεράκι των ανθρώπων της γειτονιάς, ένας «Άλλος Τόπος» Επικοινωνίας και Πολιτισμού μόλις γεννήθηκε στο Ηράκλειο Αττικής. Αφετηρία στην πολιτιστική του διαδρομή, αποτελεί το διήμερο αφιέρωμα
στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με προβολές και ομιλίες και τίτλο «100 χρόνια μετά: Ο Μεγάλος (ξεχασμένος) Πόλεμος. Η επιρροή του στην τέχνη». Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις 7.30 μ.μ στο Πολύκεντρο «Ηλέκτρα Αποστόλου», Τρίτη και Τετάρτη 2 και 3 Δεκεμβρίου, οδός Κουντουριώτου και Νεότητος.
Αύριο η Επίκουρος Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών Έλλη Λεμονίδου θα ξετυλίξει πτυχές από την ξεχασμένη και για πολλούς άγνωστη ιστορία του πολέμου που δίκαια ονομάσθηκε «μεγάλος». Ήταν άλλωστε η πρώτη παγκόσμια σύγκρουση του 20ου αιώνα που για πολλούς ιστορικούς έληξε το ‘45 και όχι το ‘18. Για την επιρροή που άσκησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος στα γράμματα και στις τέχνες
θα μιλήσουν ο ιστορικός τέχνης Παναγιώτης Παπαδόπουλος και ο κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Ζουμπουλάκης.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν δυο ταινίες. Την Τρίτη η ταινία του Μίχαελ Γκάουμνιτζ «Πρώτα Χριστούγεννα στα χαρακώματα» και αύριο η κορυφαία, αντιπολεμική, σαρκαστική ταινία «Ο Μεγάλος Πόλεμος» του Μάριο Μονιτσέλι.
Προλογίζει ο σεναριογράφος και μέλος του «Άλλου Τόπου» Επικοινωνίας και Πολιτισμού Θάνος Ξηρός. Για τον «Άλλο Τόπο» και τους στόχους του θα μιλήσει η εκπαιδευτικός Ανθή Χαρώνη. Συντονίζει η δημοσιογράφος Δήμητρα Κουντή. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Οι ταινίες
«Πρώτα Χριστούγεννα στα χαρακώματα» (2005) του σκηνοθέτη, γραφίστα και ζωγράφου Michael Gaumnitz. Ο γεννημένος στη Δρέσδη (1947) Γαλλικής υπηκοότητας σκηνοθέτης προσφέρει μια αυθεντική προσέγγιση των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 1914 καθώς αντλεί το υλικό του από τα γράμματα των στρατιωτών των εχθρικών δυνάμεων που γιόρτασαν ειρηνικά στη νεκρή ζώνη την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι περιγραφές για εκείνα τα πρωτόγνωρα Χριστούγεννα στα χαρακώματα του δυτικού μετώπου μοιάζουν με αυτήν: «Η βραδιά στο Πλούχστιρτ της Φλάνδρας ήταν κρύα και υγρή την παραμονή των Χριστουγέννων. Γύρω στα μεσάνυχτα, βρετανοί στρατιώτες άκουσαν από τις γραμμές των Γερμανών μια χορωδία να ψάλει την «Άγια Νύχτα» και είδαν κεράκια να τρεμοσβήνουν σ’ ένα υποτυπώδες χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αν και συνηθισμένοι να πυροβολούν στο παραμικρό φως που εμφανιζόταν στον ορίζοντα, αυτή τη φορά κοντοστάθηκαν. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε φωλιάσει στις καρδιές τους. Οι Βρετανοί ανταπέδωσαν με τα δικά τους κάλαντα και σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εκπρόσωποι των δύο εχθρικών δυνάμεων συναντήθηκαν στη νεκρή ζώνη, παρακούοντας τις εντολές των ανωτέρων τους. Ήταν μια μικρή ανταρσία και από τις δύο πλευρές, που σταμάτησε για λίγο τον πόλεμο» (πηγή: Σαν Σήμερα).
«Ο Μεγάλος πόλεμος» (1959) του Μάριο Μονιτσέλι, με τους Βιτόριο Γκάσμαν, Αλμπέρτο Σόρντι, Σιλβάνα Μανγκάνο εντάσσεται στις κορυφαίες αντιπολεμικές ταινίες που συνέβαλλαν στην αναγέννηση, ως ένα μεγάλο βαθμό, της ιταλικής κωμωδίας. Ο Μονιτσέλι γύρισε 42 ταινίες μεγάλου μήκους και 14 μικρού (ντοκιμαντέρ ή συμμετοχές σε συλλογικές ταινίες). «Κανένας άλλος σκηνοθέτης (εκτός ίσως από κάποιους Αμερικανούς που όμως εκτελούσαν διαταγές των στούντιο και δεν διάλεγαν τα θέματά τους) δεν γύρισε τόσο πολλές και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες. Από το 1934 μέχρι το 2006 μπόρεσε να περιγράψει, συνήθως με κωμικό αλλά συχνά και με δραματικό τρόπο, εβδομήντα χρόνια ιταλικής ιστορίας! (Ανταίος Χρυσοστομίδης)».
