Κινηματογράφος

Αποχαιρετισμός σε μια δασκάλα

Διακεκριμένη σκηνοθέτις και αγαπημένη δασκάλα για πολλούς ανθρώπους του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης, η Ευγενία Χατζίκου, ευγενική και διακριτική παρουσία του καλλιτεχνικού χώρου, έφυγε από τη ζωή

σχεδόν δυο χρόνια μετά την απώλεια του γιου της που την βύθισε στον πόνο και την απομόνωση.
Γεννημένη στην Αθήνα, με σπουδές σκηνοθεσίας, θεάτρου και γαλλικής φιλολογίας, ειδικεύθηκε στην τηλεόραση, ως υπότροφος στις Βρυξέλλες. Ίδρυσε τη Δραματική Σχολή “Σπουδαστήριο Τέχνης”, που αργότερα χαρακτηρίστηκε Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης και συμπεριλήφθηκε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ίδρυσε επίσης τη Σχολή Κινηματογράφου και τηλεόρασης. Δημιούργησε δύο καλλιτεχνικές ομάδες: τον Ε.Λ.Ο.Σ.Ε.Χ., που απαρτιζόταν από σπουδαστές και έδωσε πενήντα παραστάσεις σε χώρους δουλειάς, άσυλα, ιδρύματα, σχολεία και αλλού, σε σκηνοθεσία δική της, και τον Α.Π.Ο., που είχε πιο επαγγελματικές προϋποθέσεις και συμμετείχε τρεις φορές στο θεατρικό Φεστιβάλ -Ιθάκης. Η Σχολή Κινηματογράφου έλαβε διεθνές βραβείο προόδου στο Μόναχο. Γύρισε την ταινία «Το αγγελούδι μας που’ ν’ το» με θέμα την έκτρωση, την ταινία «Γένους θηλυκού» με θέμα τη θέση της γυναίκας σήμερα και το ντοκιμαντέρ «Μίκ-Μηκ» με θέμα τις ταινίες μικρού μήκους στην Ευρώπη. Έχει πάρει βραβείο σεναρίου. Έχει μεταφράσει βιβλία, από τα οποία τα περισσότερα αφορούν τις τέχνες των μέσων ενημέρωσης. Έχει γράψει το βιβλίο “Αυτοσχεδιάζοντας” και όπως έγραψε η ίδια: «Έγραψα το πόνημα “Αυτοσχεδιάζοντας” προσπαθώντας να μυήσω παιδιά κι εφήβους στη θεατρική αναπαράσταση και στην έκφραση λόγου και σώματος, στη σημασία τονισμών, στάσεων και κινήσεων κ.λπ.
Έγραψα επίσης το ΝΟΤΕΒΟΟΚ, που περιλαμβάνει περιγραφές για την δημιουργία, πορεία κι εν τέλει “πτώση” των Σχολών, για τις διεθνείς συμμετοχές μας, προσωπικές στιγμές κι αφηγήσεις και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Δίδασκα για πολλά χρόνια και διεύθυνα τις Σχολές κι όταν κάτι που με γέμιζε και με κρατούσε διαρκώς “στην πρίζα”… μέχρι σήμερα…»