“Ο ακροώμενος λόγος γεννά μέσα στο σκοτεινό θάλαμο του εκπαιδευμένου στη φωτογραφία εγκεφάλου μου εικόνες”, αναφέρει στο artplay.gr ο φωτογράφος Νύσος Βασιλόπουλος, με αφορμή τη φωτογραφική καταγραφή των Φοινισσών που επιχειρεί μαζί με τον Βαγγέλη Στρατηγάκο κάθε Τετάρτη στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. ” Στην αντίληψη – αίσθηση και πρόσληψής τους, έχω εξασκηθεί από τη φύση της δουλειάς μου. Αυτές δρουν ώστε να βλέπω τον κόσμο επιλεκτικά, αφαιρετικά, θα έλεγα. Τον πλαισιώνω σε ένα καρέ. Αναγωγική λειτουργία που εντοπίζεται στην ουσία αυτού που στοχεύω. Και αυτό έχει άμεση σχέση με τις διαθέσεις, τα συναισθήματα και τις προθέσεις μου. Και εδώ στις Φοίνισσες και τα τρία γεννιόνται απ’ αφορμή το έργο του Ευριπίδη. Το αφήνω πρώτα να με κατακλίσει, να με καταλάβει, έτσι και εγώ από μέρους μου το νιώθω πληρέστερα όταν με τη βοήθεια της φαντασίας μου μπορώ με τη φωτογραφική μου μηχανή να το αποδώσω καλύτερα. Το κάθε αντι-κείμενο απέναντι στον φακό μου αξιοποιείται ( είτε λέγεται πέτρα, νερό, πρόσωπο, τοπίο ή και φως κ.λ.π.). Έτσι το να στοχεύω αποκτά για εμένα μια ψυχολογική, βλέπε μυθολογική αξία. Ουσιαστικά μετουσιώνεται η επενέργεια του φωτός σε μνημείο της στιγμής της συλληψής του.Πρόκειται για ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, μια περιπέτεια ένα κηνύγι του απρόοπτου.Ένας διαρκής εμπλουτισμός του ατομικού (προσωπικού) ψυχικού χώρου με τους μετασχηματισμούς των βιωματικών συμβάντων”.
Νύσος Βασιλόπουλος
