“Έχω μεγαλώσει με την ιδέα ότι όσο η ζωή είναι εδώ, τόσες ανεξάντλητες δυνατότητες έχεις για να την αλλάξεις. Η ζωή είναι ένας διαρκής μετασχηματισμός, όπου τίποτα δεν είναι δεδομένο, παγιωμένο κι άρρηκτο. Κάθε περίπου μια δεκαετία προκύπτει μια ανάγκη για επόμενο βήμα… Τουλάχιστον κάπως έτσι έχει φανεί ως τώρα στον Κινητήρα. Και φυσικά από τη στιγμή που προκύπτει η ανάγκη μέχρι να υλοποιηθεί χρειάζεται ένα εύλογο διάστημα”, αναφέρει στο artplay.gr η χορογράφος Αντιγόνη Γύρα, ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του “Κινητήρα”, με αφορμή την έναρξη ενός νέου μοντέλου καλλιτεχνικής ύπαρξης, με θεματική ομπρέλα «Μετάβαση-Transition».
“Τα πρώτα δώδεκα χρόνια δουλέψαμε ως Κινητήρας Χοροθέαμα στο χαμηλοτάβανο υπογειάκι του φαρμακείου της μαμάς μου, στη Βούλα, και δημιουργήσαμε τις πρώτες μας σημαντικές παραγωγές (Καρδερίνες, Πλεκτάνη, Οι Χοροί του Φον Πολυστρόφ, Μόνοί ΚλυταιμνήστρΑόρατη, κ.α.). Σκυφτοί όταν ανεβαίναμε πάνω στα σκηνικά γιατί δε χωρούσαμε όρθιοι, χύσαμε πολύ ιδρώτα και ονειρευτήκαμε το μέλλον μας. Ήταν τα χρόνια τα νεανικά που νομίζεις ότι τίποτα δε μπορεί να σε σταματήσει και καλά κάνεις και το νομίζεις. Γιατί έτσι είναι.
Η δεύτερη μας περίοδος μας βρήκε γονείς πια να ανοίγουμε το Kinitiras Studio, το πρώτο artistic residency για παραστατικές τέχνες στην Ελλάδα με επιδότηση από τον (τότε)ΕΟΜΕΧΧ για τρίτεκνους και πολύτεκνους. Καμία σχέση με τέχνη η επιδότηση, αλλά άμα έχεις φαντασία και πολλά παιδιά… όλα γίνονται! Το άνοιγμα του στούντιο συνέπεσε τον Δεκέμβριο του 2008 με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου και την αρχή της κρίσης. Για να διατηρηθεί σ’ έναν βαθμό ο αρχικός ερευνητικός χαρακτήρας, περάσαμε από χίλια μύρια κύματα, δουλέψαμε πολύ, μαλώσαμε πολύ, φοβηθήκαμε πολύ, τολμήσαμε πολύ, κάναμε χίλια λάθη και άλλα τόσα δημιουργικά και καταφέραμε να φτιάξουμε αυτό το υπέροχο δίκτυο που πλέον ονομάζουμε Κινητήρας Καλλιτεχνικό Δίκτυο Παραστατικών τεχνών, μέσα από το οποίο έρχονται σε δημιουργική επαφή μέσα απ’ τον χορό και το θέατρο επαγγελματίες κι ερασιτέχνες απ’ την Ελλάδα και τον κόσμο.
Τώρα που διανύουμε πλέον την τρίτη δεκαετία ύπαρξής μας κι έχοντας μπει στη μεσήλικη ζωή έχει έρθει η στιγμή ν’ ακολουθήσουμε την πορεία της φύσης και της ανθρωπότητας. Όλα αυτή τη στιγμή διανύουν μια μετάβαση. Αλλαγή χιλιετίας, αλλαγή αιώνα, κλιματική αλλαγή. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια περίοδο αμηχανίας και μετάβασης ψάχνοντας να δημιουργήσει το επόμενο βήμα για να συνεχίσει να υπάρχει.
Κάπως έτσι κι εμείς στον Κινητήρα λοιπόν, αφήνουμε τη βολή και το άγχος που δημιουργεί η σταθερή βάση και ανοίγουμε τα φτερά μας για να δημιουργήσουμε νέους δρόμους καλλιτεχνικής σύμπραξης, πάντα με στόχο να είναι η τέχνη βάλσαμο στην καθημερινότητά μας. Οι συνέργειες με φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό θα μας οδηγήσουν σταδιακά στον επόμενο μετασχηματισμό μας.
Ν’ ανοίγεις δρόμους και προοπτικές με γνώμονα την εσωτερική σου ανάγκη κι όχι το σύστημα. Αυτό είναι το μοντέλο επιβίωσης του Κινητήρα και των ανθρώπων του. Από το 1996 ως τα «σή-με-ρα σή-με-ρα-τώ-ρα» που είμαστε «ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή»…
Πάμε για άλλα. Με φόβο και πάθος.
Αντιγόνη Γύρα
