«Εκτός από τον κεντρικό ήρωα ερμηνεύω και τους υπόλοιπους ρόλους, όπου οι άλλοι δηλαδή είμαι εγώ, και έτσι γεννιέται αυτόματα ένα πολύ ενδιαφέρον στοίχημα υποκριτικής. Κάτι αντίστοιχο αντιμετώπισε και ο ήρωας της νουβέλας όταν αποφάσισε να παίξει σκάκι με τον εαυτό του ή μάλλον «εναντίον του εαυτού του»!
Αυτό σημειώνει στο artplay.gr ο Γιάννης Νταλιάνης, σε ένα μικρό χρονικό με αφορμή την επιστροφή της «Σκακιστικής Νουβέλας» του Τσβάιχ από την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου και για μόνο έξι παραστάσεις στο θέατρο Πορεία.
«Πριν από μερικά χρόνια, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου μου έδωσε ένα βιβλίο και μου είπε «διάβασε αυτό». Ήταν η Σκακιστική Νουβέλα. Το διάβασα απνευστί στην εξαιρετική μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου και ένιωσα μια βαθιά λογοτεχνική απόλαυση.
Όταν αργότερα δουλεύαμε τη θεατρική διασκευή με τη Μαριλίτα και το Θοδωρή Τσαπακίδη αναζητήσαμε με επιμονή, μέσα από πολλούς αυτοσχεδιασμούς τους τρόπους που θα αναδείξουν τις αρετές του έργου στη θεατρική πια σκηνή.
Κάποια στιγμή, στις πρόβες, η σκηνοθέτις μου έθεσε ένα καίριο ερώτημα: «Γιατί άραγε ο κεντρικός ήρωας μιλάει για το παρελθόν του;» Η απάντηση ήταν και το βασικό κλειδί του μονολόγου: «Γιατί προσπαθεί να κατανοήσει το παρόν του.» Δεν διηγείται απλώς μια ιστορία, αλλά τολμά να αντιμετωπίσει το παρελθόν και να αναζητήσει την αλήθεια με όλες τις πιθανές συνέπειες. (Όπως όταν προσπαθούμε να ανασυνθέσουμε και να διηγηθούμε ένα όνειρο, ενώ συγχρόνως αναρωτιόμαστε «τι να σημαίνει άραγε;») Όλη αυτή η διαδικασία, που απαιτεί από μένα μια ανοικτή και βαθιά συμμετοχή, θέλουμε να περάσει και στους θεατές. Να επικοινωνήσουν με το αριστούργημα του Τσβάιχ μέσα από μια προσωπική κατάθεση.
Συχνά λέω στους μαθητές μου ότι ο ηθοποιός πρέπει να αξιοποιεί τα ερεθίσματα που του δίνουν οι άλλοι. Στην περίπτωσή μας όμως, όπου εκτός από τον κεντρικό ήρωα ερμηνεύω και τους υπόλοιπους ρόλους, όπου οι άλλοι δηλαδή είμαι εγώ, γεννιέται αυτόματα ένα πολύ ενδιαφέρον στοίχημα υποκριτικής. Κάτι αντίστοιχο αντιμετώπισε και ο ήρωας της νουβέλας όταν αποφάσισε να παίξει σκάκι με τον εαυτό του ή μάλλον «εναντίον του εαυτού του»! Μόνο που αυτός βέβαια ήταν μόνος του ενώ εγώ έχω το ζωντανό περιβάλλον που δημιούργησε η σκηνοθεσία, οι ήχοι του Σταύρου Γασπαράτου και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη.
«Θα παίξω, αλλά για τελευταία φορά». Αυτή τη φράση θα κρατούσα από το έργο, για κάποιους λόγους που δεν έχω ακόμα ανακαλύψει».
Γιάννης Νταλιάνης
Ταυτότητα
Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Δραματουργική επεξεργασία – Θεατρική διασκευή: Θοδωρής Τσαπακίδης, Γιάννης Νταλιάνης, Μαριλίτα Λαμπροπούλου
Σκηνοθεσία: Μαριλίτα Λαμπροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιφιγένεια Ντούμη
Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος
Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ερμηνεύει: ο Γιάννης Νταλιάνης
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Από 1 Δεκεμβρίου 2016 έως 5 Ιανουαρίου 2017,
για 6 μόνο παραστάσεις κάθε Πέμπτη στις 21:30.
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 12 ευρώ, Φοιτητικό, Νεανικό (κάτω των 22), Ανέργων: 10 ευρώ.
Προσφορά προπώλησης : 10€, μέχρι και μια μέρα πριν από την πρεμιέρα (μέχρι 30/11).
