«Πριν κάποια χρόνια, ξεκίνησα να χρησιμοποιώ τον “πληθυντικό οικειότητας”: να μιλάω, δηλαδή, στον πληθυντικό με πρόσωπα αγαπημένα (κάτι σαν χιούμορ ή χαϊδευτικό κάλεσμα) ή και με νέους φίλους και συνεργάτες που είχα αρχίσει να συμπαθώ ιδιαίτερα». Έτσι αρχίζει την αφήγησή της στο artplay.gr η σκηνοθέτις Τώνια Ράλλη, με αφορμή την παράσταση «Ονέγκιν-Μελωδίες για το πεπρωμένο», που παρουσιάζεται από την ομάδα Νοσταλγία 8 – 30 Μαΐου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ “Θεατρικές Συνθέσεις V” στο Beton 7.
«Τις προάλλες, βρέθηκα μετά από καιρό με δύο παλιούς κι αγαπημένους συνεργάτες που ανήκουν στον κύκλο αυτόν του πληθυντικού – τον Αντώνη Τανισκίδη και τη Χρηστίνα (“με-ήτα”) Γαρμπή. Η Χρηστίνα με ρώτησε πώς ήταν η χρονιά μας με την ομάδα. “Πολύ πολύ ωραία,” της λέω και συνεχίζω να μιλάω ακατάπαυστα. “Ο ‘Αντεροβγάλτης’ έχει πάει ανέλπιστα καλά και τώρα ετοιμάζουμε το τελευταίο του επεισόδιο που θα ανέβει στα μέσα Μαΐου – και έχουμε και τον ‘Ονέγκιν’ στις Θεατρικές Συνθέσεις στο Beton 7 που θα ανέβει λίγο νωρίτερα. Το Μάιο θα έχουμε σχεδόν κάθε μέρα παράσταση, σε δύο χώρους..! Και, η αλήθεια είναι, ότι είμαι πάρα πολύ κουρασμένη. Αλλά μ’ αρέσει. Αλλά είμαι κουρασμένη. Βασικά, το έχω παρακάνει φέτος. Πρέπει οπωσδήποτε του χρόνου να μην το ξανακάνω.” Μικρή παύση. “Μις Τώνια,” μου λέει, “κι όταν κάναμε τον Σαίξπηρ το ίδιο είχατε πει…”
Και κάπως έτσι βρίσκουν το δρόμο τους “τα καμπανάκια” και οι καμπάνες στην καθημερινότητά μας. Πολλά καμπανάκια φέτος. Μεγαλώνουμε, το σώμα μερικές φορές δεν ακολουθεί. Μερικές φορές εγκαταλείπει. Η σχέση με την υγεία μας θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Παίρνουμε υπεράνθρωπη δύναμη από το τίποτα, από κάτι πολύ μικρό, αναπάντεχα. Κάνουμε θαυματάκια, κυνηγάμε την ουρά μας, βρίσκουμε χρόνο και τον ξαναχάνουμε. Βάζουμε πολύ κρασί στο κρασί μας και μερικές φορές απλώς δεν υπάρχει χρόνος να το τελειώσουμε. Μου πήρε πολλά χρόνια να το καταλάβω, μετά από μια σημαντική απώλεια στα 31 μου χρόνια περίπου. Δεν θα τα προλάβουμε όλα. Ό, τι προλάβουμε είναι η ζωή. Και, πιστεύω είναι καλύτερη, πιο όμορφη όταν νιώθεις ότι υπάρχουν πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα μπροστά σου που δεν έχεις κάνει ακόμα…
“Μακάριος αυτός που του βίου τη γιορτή νωρίς άφησε, χωρίς να ‘χει πιει ως την τελευταία σταγόνα το κρασί ούτε να ‘χει διαβάσει όλο το μυθιστόρημά της” γράφει ο Πούσκιν στον “Ευγένιο Ονέγκιν”. Ο “Ονέγκιν” είναι το πιο όμορφο έργο με το οποίο έχω καταπιαστεί. Κι ο ίδιος ο ποιητής το είχε γράψει σε ένα φίλο καθώς πάσχιζε να το ολοκληρώσει (σε περίοδο οκτώ χρόνων): “είναι το πιο ωραίο έργο μου”. Μένω κοντά στον ουμανισμό τα τελευταία χρόνια – στον Σαίξπηρ συγκεκριμένα – αλλά ο Πούσκιν δίνει στον άνθρωπο τόσο μεγάλη ψήφο εμπιστοσύνης, παρ’ όλο που βλέπει το αδιέξοδο: αντιμετωπίζει την ύπαρξή μας με χιούμορ και συγχώρεση, νιώθω ότι αγαπάει και γράφει για τον άνθρωπο πραγματικά. Μας κάνει να θυμόμαστε πόσο μεγάλη συγκίνηση υπάρχει σ’ αυτήν τη μικρή ύπαρξή μας. Ιδίως εμάς που φλερτάρουμε συχνά με τη μελαγχολία (“χαντρά” στα Ρωσσικά).
Το έργο έχει αυτά τα πρώτα υλικά, πάνω απ’ όλα. Καμπάνες, την αίσθηση του χρόνου που δεν είναι αρκετός, αγαπημένους παλιούς και νέους συνεργάτες που συμπαθώ ιδιαίτερα και πληθυντικό οικειότητας, χαντρά, πίστη και περιέργεια για τον άνθρωπο, χιούμορ, συγκίνηση, Πούσκιν και μια μαγική απόχη (να, εμφανίζει τελευταία στιγμή και την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ στη μετάφραση).
Ο “Ονέγκιν” μας είναι λοιπόν κάποιες “μελωδίες για το πεπρωμένο”. Μια αφήγηση ζωντανή που τελειώνει σε προκαθορισμένο χρόνο και όχι σε προκαθορισμένο σημείο της αφήγησης. Καμία παράσταση δεν ολοκληρώνεται πλήρως και κανένας μας δεν ξέρει ποιο θα είναι το τέλος της κάθε παράστασης εφ’ όσον τίθεται μια φυσική παράμετρος στην αφήγηση – μια αντίστροφη μέτρηση που κοντράρεται με ζωντανούς και ενίοτε αυτοσχεδιαστικούς χρόνους παιξίματος. Κι έχουμε μεγάλη περιέργεια, στο αληθινά γόνιμο έδαφος των Θεατρικών Συνθέσεων, τι θα προκύψει με αυτή τη συνθήκη».
Τώνια Ράλλη
“Ονέγκιν / μελωδίες για το πεπρωμένο”
Βασισμένο στο μυθιστόρημα “Ευγένιος Ονέγκιν” του Α. Πούσκιν
από την ομάδα Νοσταλγία
Παραστάσεις: 8 – 30 Μαΐου 2017
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Εισιτήρια: 10 € / 5 € (φοιτητικό – ανέργων)
Διάρκεια: 60 – 70’
Beton 7
Πύδνας 7, Βοτανικός
210 751 2625
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Προσαρμογή – Σκηνοθεσία: Τώνια Ράλλη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αγγελική Ζησούδη, Ιώκο – Ιωάννης Κοτίδης, Νάντια Μαργαρίτη, Βασίλης Μηλιώνης, Νικόλας Πιπεράς, Αλεξία Φάλλα
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Τζωρτζίνα Τάτση
