Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

«Το μικρό πόνι» «γυρίζει» την κάμερα στην παιδική μας ηλικία»

«Πριν λίγα χρόνια, ένας πνευματικός άνθρωπος που εκτιμώ απεριόριστα, με ρώτησε αν είμαι ηθοποιός. Απάντησα ναι, και μετά μου είπε: Δηλαδή ποιείς ήθος; Ναι απάντησα εγώ, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν πως αυτό είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί και τόσο πολύ, γιατί η αλήθεια είναι πως τα πρώτα χρόνια ένας ηθοποιός συνήθως πηγαίνει εκεί που τον ζητούν. Δεν επιλέγει.

Άλλωστε το τι είναι ηθικό και τι δεν είναι , ο καθένας το αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο. Άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι αν υπάρχει κάτι,  που για όλους να θεωρείται ηθικό. Και κατέληξα πως αν υπάρχει κάτι τέτοιο, αυτό σίγουρα θα έχει ως βάση του την πραγματική αγάπη, πέρα από οποιοδήποτε, προσωπικό όφελος. Αυτό σημαίνει πως το εγώ πρέπει να γίνει εμείς. Και πως αν εσύ θέλεις μέσα απ το θέατρο να δημιουργείς ερωτήματα, θα πρέπει αυτά τα ερωτήματα , να προσφέρουν σε σένα αλλά και στον θεατή την ευκαιρία να προχωρήσει πνευματικά ένα στάδιο παραπέρα, από εκεί που βρίσκεται μέχρι τώρα.

Γι αυτό όταν με την Σοφία την Καραγιάννη συζητούσαμε πέρυσι, για έργα και για συνεργασία, στο μυαλό μου υπήρχαν όλα αυτά.

Και γι αυτό, όταν μου έδωσε , και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό, να διαβάσω «Το μικρό πόνι» την πήρα αμέσως τηλέφωνο και της είπα «αυτό είναι»! Γιατί με συγκίνησε. Είπα μέσα μου, πως με κάτι τέτοιο, αξίζει να είμαι πάνω στην σκηνή και να λέω πως είμαι ηθοποιός!

Το έργο είναι πολύ σύγχρονο και εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στην Αμερική πριν τρία χρόνια . Έχει δύο πρόσωπα . Τον Χάϊμε που είναι ο δικός μου ρόλος, και την Ιρένε που την υποδύεται η Ρηνιώ Κυριαζή.  Κι έχει και έναν μεγάλο απόντα. Τον Λουίσμι που είναι ο δεκάχρονος γιός μας. Στην πραγματικότητα η ιστορία περιστρέφεται γύρω από κείνον, όμως ο συγγραφέας επιλέγει συνειδητά να μην τον εμφανίσει επί σκηνής.

Όλα ξεκινούν όταν το σχολείο καλεί τους γονείς για να τους ενημερώσει, πως το παιδί τους έχει πρόβλημα και κανείς δεν του μιλάει, ούτε θέλει να κάτσει μαζί του στο θρανίο. Η αιτία όπως λένε, η σάκα. Και οι πολύχρωμες ζωγραφιές, που υπάρχουν πάνω σ αυτήν , με αλογάκια πόνι – από την γνωστή σειρά κινουμένων σχεδίων.

Αξίζει να πούμε πως πρόκειται για δύο γονείς, μάλλον φυσιολογικούς , που σε καμιά περίπτωση δεν είναι τέρατα, ή ψυχικά διαταραγμένοι. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας θα έλεγα.

Κι όμως έρχεται μια στιγμή μέσα στην καθημερινότητά τους που τα πράγματα αλλάζουν. Έρχεται μια δοκιμασία που τους βρίσκει απροετοίμαστους , γι αυτό και τους αποσυντονίζει.

Ο Πάκο Μπεθέρα δεν αναζητά ευθύνες μόνο στο σχολείο. Στην ουσία αλλάζει την γωνία λήψης και «γυρίζει» την κάμερα στην οικογένεια. Και στον καθέναν από μας , που ήταν κάποτε παιδί, ή είναι ακόμα. Μας γυρίζει σ έναν κοινό τόπο. Την παιδική μας ηλικία.

Για μένα «Τα ηθικά προσόντα ενός ανθρώπου πρέπει να τα κρίνουμε όχι από τις μεμονωμένες πράξεις, αλλά από την καθημερινή ζωή του» δανειζόμενος την φράση του Πασκάλ Μπρυκνέρ.

Κι αυτό ήταν πολύ χρήσιμο και στον τρόπο που προσπάθησα να προσεγγίσω τον Χάϊμε. Γιατί εκείνος όταν έρχεται η ώρα ,υποστηρίζει ,όπως φαίνεται, ένθερμα την διαφορετικότητα, η καθημερινότητά του όμως κρύβει άλλα. Αυτά που μπορούμε όλοι λίγο ως πολύ να αναγνωρίσουμε στους εαυτούς μας. Γι αυτό «Το μικρό πόνι» κατά την γνώμη μου, είναι  ένας δούρειος ίππος, στην άλωση  μιας πλευράς της ψυχής μας που βασανίζεται».

Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ρηνιώ Κυριαζή

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 13.10.2017 μέχρι 07.01.2018

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Παρασκευή

Κανονικό 13€

Φοιτητικό 10€

Ανέργων 8€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 14€

Φοιτητικό / Ανέργων 12€

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 80 λεπτά