Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Όταν ο Κωνσταντίνος Χατζής συνάντησε τον Ντοστογιέφσκι

“Πρωτοδιάβασα Ντοστογιέφσκι περίπου στην ηλικία των εννιά, και συγκεκριμένα το «Υπόγειο», αποκαλύπτει στο artplay.gr ο Κωνσταντίνος Χατζής με αφορμή τη νέα του παράσταση Επανάσταση: Δαιμονισμένοι / Μεγάλοι Αμαρτωλοί, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης , συνεχίζοντας τη μελέτη πάνω στο έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα και ορισμένους από τους πιο βασικότερους ήρωες των έργων του.

“Όλα άρχισαν από ένα πείσμα, γιατί διάβαζε η μητέρα μου μανιακά Ντοστογιέφσκι και μου έλεγε «δεν είναι ακόμα αυτά για σένα, διάβασε καλύτερα το Ένα παιδί μετράει τ´ άστρα”, προσθέτει ο Κωνσταντίνος και συνεχίζει: “ Φυσικά ποτέ δεν έχω διαβάσει ως και σήμερα το Ένα παιδί μετράει τ´ άστρα. Η αίσθησή μου ήταν ότι βρισκόμουν μπροστά σε κάτι «μεγάλο» που με τάραζε, παρά τις δυσκολίες κατανόησης και εμβάθυνσης που έχει ένα παιδί στα εννιά. Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι άρχισα να χτίζω μια σχέση με τον Ντοστογιέφσκι η οποία με ακολουθεί μέχρι και σήμερα και για όσο ακόμα θα υπάρχω. Ήταν φυσικό για μένα όταν άρχισα να σκηνοθετώ πως θα ασχοληθώ με το έργο του Ντοστογιέφσκι.

Η πρώτη μου παράσταση ήταν οι Μεγάλοι αμαρτωλοί (την οποία και επαναλαμβάνω τώρα) που φτιάξαμε μαζί με τον Γιάννη Χαρτοδιπλωμένο. Ήταν ένα κείμενο από τρία μεγάλα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι. Το Έγκλημα και τιμωρία, τους Δαιμονισμένους και τους Αδελφούς Καραμάζοφ.  Οι Μεγάλοι Αμαρτωλοί συναντούν ο ένας μετά τον άλλον την Αλήθεια τους, ή ίσως πιο σωστά, την Τιμωρία τους. Ο Ρασκόλνικοφ, ο Σταυρόγκιν, ο Σμερντιακόφ, ο Ιβάν Καραμάζοφ, αντιμετωπίζουν τις αμαρτίες τους, έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια τους, αυτοαναιρούνται, καταστρέφονται, φτάνουν να δουν το βάθος της Ύπαρξής τους. Απέναντι τους ο Πορφύρης, ο Τύχων και ο Διάβολος. Το ευθύβολο, σαρκαστικό και δαιμονικό χιούμορ του Ντοστογιέφσκι αποτελεί το όχημα για τη διεξαγωγή αυτής της μεγάλης μάχης, μέσα από ένα παιχνίδι σχέσεων και αυτογνωσίας και κυρίως, μέσα από την “κωμική” κατάσταση της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Η δεύτερη φορά που ανέβασα Ντοστογιέφσκι ήταν φέτος με τα έργα Δαιμονισμένοι και Μέγας Ιεροεξεταστής.

Την πρώτη φορά, κινήθηκα από μια ανάγκη να διερευνήσω τον άνθρωπο πέρα από το όριο του. Τον άνθρωπο που έφτασε στο έγκλημα και ήρθε αντιμέτωπος με όλες τις εσωτερικές αντιφάσεις του πνεύματός του, τις συνειδησιακές συγκρούσεις του, τον «πυρετό» που ακολουθεί μια τέτοια ακραία πράξη. Αυτή τη φορά οδηγούμαι από την ανάγκη να ανακαλύψω την ουσία της «πίστης», πως δομείται η ζωή του ανθρώπου μέσα και έξω από αυτήν. Και πέρα από αυτήν. Εστιάζω σε άλλες πτυχές που έχουν τη βάση τους στη φιλοσοφία. «Φιλοσοφία του ανθρώπου»: νομίζω πως είναι μια φράση που ταιριάζει απόλυτα στον Ντοστογιέφσκι. Ακόμα κι όταν ο άνθρωπος οδηγείται στο έγκλημα, σε μια τόσο παράλογη πράξη, οδηγείται μέσα από μια ισχυρή πίστη που έχει αναπτύξει. Είναι τόσο αναγκαίο στη εποχή μας να αναρωτηθούμε όλοι πάνω στο θέμα της πίστης. Πόσο ελεύθεροι είμαστε άραγε να δημιουργήσουμε μια «πίστη» σε κάτι; Τι είναι αυτό που κινεί τη ζωή του ανθρώπου;”

Κωνσταντίνος Χατζής

Ταυτότητα

Διασκευή-απόδοση-συρραφή κειμένων: Κωνσταντίνος Χατζής, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος

Σκηνοθεσία – σκηνική εγκατάσταση: Κωνσταντίνος Χατζής

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση-τραγούδι παράστασης: Νίκος Ξυδάκης

Κοστούμια: Miranda Dempsey

Κίνηση: Άγγελος Παπαδόπουλος

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίλια Μητρούση, Μάγδα Λαδά

Γραφιστικά: Gio Stergioulas

Παίζουν (αλφαβητικά):

Σταυρόγκιν, Διάβολος: Θεοχάρης Ιωαννίδης

Κυρίλοφ: Νίκος Μάνεσης

Ρασκόλνικοφ, Ιβάν Καραμάζοφ: Γιώργος Παπαπαύλου

Πορφύρης, Τύχωνας: Κωνσταντίνος Χατζής

Σάτοφ, Σμερτνιακόφ: Γιάννης Χόρτης

Κατά τη διάρκεια της παράστασης, ο Κωνσταντίνος Χατζής παίζει ζωντανά στο πιάνο αποσπάσματα από Prokofiev (Toccata in d minor) και List (Totentanz).

Χρήσιμες πληροφορίες:

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος) – Υπόγειος Χώρος

 Παραστάσεις από 13/12/2019 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 21.00