“Είναι μεγάλη τύχη, μας δημιουργεί ευφορία να παλεύουμε για τα τόσο χοντρά αστεία που απαιτεί το ανέβασμα των Μίμων μας”, αναφέρει στο artplay.gr η Ρηνιώ Κυριαζή με αφορμή τους “Μίμους” του Ηρώνδα, που επιστρέφουν και φέτος στο Θέατρο Σφενδόνη σε σκηνοθεσία Άννας Κοκκίνου, η οποία, όπως προσθέτει η Ρηνιώ, “γνωρίζει να το κάνει με λεπτότητα, ξέρει πολύ καλά με ποιον τρόπο το κραυγαλέο αστείο θα μετρηθεί, ώστε να αναδείξει την απέραντη γοητεία του ηθοποιού. Του τεχνίτη που ακροβατεί ανάμεσα στο βάθος και την ελαφρότητα, την σοβαρότητα και το χιούμορ- που η τέλεια απόδοση μιας φωνής γαϊδάρου, κόκκορα ή γουρουνιού απασχολεί όλο του το είναι, όσο και μια φιλοσοφική φράση. Τόσο γλυκό και θαυμαστό να ενθουσιάζεται ή να απογοητεύεται κανείς για την επιτυχία ή την αποτυχία μιας τέτοιας μίμησης. Υψηλή τέχνη που εκθειάζει τη χαρά της ζωής σ’ έναν κόσμο δυσοίωνο.
Οι Μίμοι μπαίνουν βαθιά στα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, με σκανταλιά σπάνε τις φόρμες, τις ντροπές, τους καθωσπρεπισμούς. Ξεχειλίζουν από χυμούς, απολαμβάνουν το μικρό, το τίποτα. Η έγνοια τους είναι να φορέσουν ένα χρυσό ύφασμα, ένα πολύχρωμο παπούτσι, ένα ψηλό καπέλο. Ανταγωνίζονται για την πιο φουσκωτή κοιλιά, την πιο μεγάλη μύτη. Ταυτόχρονα επαναστατούν απέναντι στην αδικία, τον πλούτο, την εξουσία, γελοιοποιούν τα ευτελή κομμάτια μας με τα φτωχά τους μέσα.
Ο Ηρώνδας με τις κωμωδίες του μού προσφέρει τον τελευταίο καιρό δυνατότητες απελευθέρωσης και η ματιά της Άννας, καθώς και το αστείρευτο υποκριτικό της ταλέντο, με φέρνουν πιο κοντά σ’ ό,τι πιο παιδικό ονειρεύεται κανείς για το θέατρο. Φοράς τη μάσκα και ακούς τον άλλον να σου λέει πως καθώς μιλούσες… ξέχασα πως ήσουνα εσύ… “Είδα πως είχες ένα κορμί”, είπε κάποτε ένας ξένος επισκέπτης σ’ έναν Ρωμαίο παντόμιμο. “Δεν ήξερα πως είχες πολλές ψυχές”.
Κι όπως γράφει ο Αλέξης Σολωμός στον “Άγιο Βάκχο”..”Παράδειγμα της μαγγανείας των μίμων και της υποβλητικής τους δύναμης είναι και το γουρούνι του Παρμένοντα, που ο Πλούταρχος μας περιγράφει τον θρίαμβό του. Ο ηθοποιός Παρμένοντας μπορούσε τόσο τέλεια να μιμηθεί τη φωνή του γουρουνιού, που, όταν το κοινό άκουσε φωνή αληθινού χοίρου, αποφάνθηκε πως η μίμηση ήταν κατώτερη του Παρμένοντα. – “Ευ μεν, αλλ’ ουδέν προς την Παρμένοντος υν”. Αυτός ο θρίαμβος της σκηνικής απάτης είναι, φαντάζομαι, η μεγαλύτερη δόξα που μπορεί να ονειρευτεί ένας ηθοποιός- έστω κι αν πρόκειται για γουρουνίσια τέχνη! ”
Ρηνιώ Κυριαζή
“Μίμοι” του Ηρώνδα
Μετάφραση: Θεόδωρος Στεφανόπουλος
Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου
Σκηνικά: Κέννι Μακ Λέλλαν
Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Πρωτότυπη μουσική: Νίκος Βελιώτης
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Επιμέλεια Κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού
Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Ειρήνη Κουμπαρούλη
Φωτογραφίες: Μαρούσα Θωμά
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου
Παίζουν: Ρηνιώ Κυριαζή, Νίκος Νίκας, Ρίτα Λυτού, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Πάρις Λεόντιος, Άννα Κοκκίνου
Παραστάσεις: Από 1 Νοεμβρίου
Μέρες και ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00
Κυριακή στις 18.30
Τιμές εισιτηρίων:
15€, 10€ (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ)
Τηλεφωνικές κρατήσεις:
215 515 8968 (Τετάρτη έως Κυριακή 14.00-21.00)
Φωτογραφία πορτραίτου Ρηνιώς Κυριαζή : Ελεάννα Κοκκίνη
Φωτογράφος παράστασης : Μαρούσα Θωμά
