Θέατρο

“Ο τρόπος που ο Μπέκετ βλέπει τον κόσμο, μου δίνει δύναμη”

«Η σχέση μου με τον Μπέκετ είναι μια σχέση παλιά. Ξεκίνησε με την πρώτη μου σκηνοθεσία στο «Περιμένοντας τον Γκοντό»όταν γύρισα από την Αγγλία, το 1981, στο θέατρο «Εντοπία». Το έργο του  ήταν και η αρχή της ομάδας του «Τεχνοχώρου», αποκαλύπτει στο artplay.gr ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας με αφορμή την πρεμιέρα του έργου του Μπέκετ στις 15 Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων.

“Η ματιά του, ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο, με αφορά προσωπικά. Μου δίνει δύναμη, μου δείχνει το φως για ένα μονοπάτι αυτογνωστικό και ταυτόχρονα μιας σκληρής εικόνας της πραγματικότητας, που δεν πρέπει και δεν μπορώ να αμφισβητήσω”, προσθέτει και υπενθυμίζει πως “η συνέχεια ήταν μετά από χρόνια, στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Μερσιέ και Καμιέ, μια εικοσιτετράωρη παράσταση που κάναμε με τον Άρη Σερβετάλη, βασισμένη σε ένα αφήγημα του Μπέκετ που μοιάζει τρομακτικά με το Περιμένοντας τον Γκοντό. Σα να σκηνοθετούσα το ίδιο έργο σε άλλα τοπία, σε άλλα ταξίδια, σε άλλους τόπους.

Και φτάνει το 2020 που γεννήθηκε η επιθυμία μιας επανεκκίνησης. Επανεκκίνησης του θεάτρου, του τρόπου που υπάρχουμε, καθώς μας συνέβη κάτι τρομακτικό. Κάτι που στη δικιά μου ζωή, βιωματικά, δεν το είχα νιώσει ποτέ, δεν το είχα ζήσει. Να κλείσουν τα θέατρα. Παίζονταν τρεις δικές μου παραστάσεις. Ο Ρινόκερος, το Σικάγο και το Μόμπι Ντικ και ξαφνικά, από τη δράση, την επαφή με τους ηθοποιούς και τους συνεργάτες, έγινε ένα black  out. Έγινε ένα stop και σοκαριστήκαμε όλοι λόγω της πανδημίας. Μέσα στη σκληρή νύχτα αυτής της πανδημίας η σκέψη μου ήταν πώς να πράξω, τι θα πρέπει να κάνουμε για αυτό και βέβαια το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το Περιμένοντας τον Γκοντό.  Αν από όλη τη δραματουργία υπάρχει ένα έργο που μπορεί να μιλήσει για αυτήν την εποχή, είναι το Περιμένοντας τον Γκοντό και ο Σάμουελ Μπέκετ.

Η έννοια της επανεκκίνησης, η έννοια ότι υπάρχουμε, ότι πρέπει να δώσουμε το παρόν, να περιμένουμε και να δράσουμε με έναν τρόπο μοναχικό και πιθανόν αδιέξοδο. Αλλά τι σημασία έχει; Σημασία έχει η πράξη και η δράση.

Και αμέσως το συζήτησα με τον Άρη Σερβετάλη, τον Σπύρο Παπαδόπουλο, τον Θανάση Παπαγεωργίου και τον Ορφέα Αυγουστίδη. Η επιθυμία τους ήταν «Πάμε με τα χίλια»!

Κι έτσι φτάνουμε λίγο πριν την πρεμιέρα. Με την επιθυμία να υπάρξουμε και να δώσουμε το παρόν στο θεατρόφιλο κοινό και στον κόσμο ότι το θέατρο είναι εδώ.

Και δεν υπάρχει καλύτερος οδηγός από τον Μπέκετ και αυτό το έργο που διαπραγματεύεται με τέτοια κατανόηση και χιούμορ, την ανθρώπινη ύπαρξη με όλα τα προβλήματα και το σοκ, γράφοντας στην πραγματικότητα, μια κωμωδία, μια παρωδία πάνω στην τραγωδία του ανθρώπινου είδους. Και αυτό είναι μια κίνηση ελπίδας, συσπείρωσης και συμμετοχής των ανθρώπων που αγαπάνε το θέατρο και την τέχνη. Στο μυαλό μου τουλάχιστον, όπου θέλω να έχω και να θρέφω μια ουτοπία.

Είναι κάτι παραπάνω από μια παράσταση αυτή η κίνηση που κάνουμε. Γιατί δεν έχει κανένα οικονομικό στόχο. Μόνο στόχο έχει την επικοινωνία, την δημιουργία και την επαφή.

Ο Μπέκετ μας ζητά επίμονα να κοιτάξουμε κατάματα και τον έξω κόσμο, αλλά και να βυθιστούμε και στον εσωτερικό μας κόσμο.

Η ανάγκη να δημιουργήσει κανείς ξεκινά από το βαθύ υποσυνείδητο του να υπάρχεις.Υπάρχεις όταν δημιουργείς. Όταν λέει ότι όταν δεν έχεις για τί να γράψεις, πρέπει να γράψεις, για να υπάρξεις και να δημιουργήσεις.

Αυτό πάντα με ενεργοποιεί. Ο Μπέκετ δεν είναι συγγραφέας των μεγάλων λόγων, είναι ομιχλώδης αλλά ταυτόχρονα βαθιά ψυχαναλυτικός. Και αυτό που ακούω από αυτόν είναι συνέχισε. Παρόλο που ξέρεις ότι το τέλος είναι στην αρχή, συνέχισε. Δεν έχεις κι άλλον δρόμο.

Θέλω να ανάψουμε ένα φως σε ένα σκοτάδι που μας περικλείει , μας απειλεί, κάνοντας κάτι σε αυτό το σκότος που επέρχεται. Έχω βαθιά την αίσθηση μιας βιοτοπικής, εσωτερικής καταστροφής που έρχεται και προφήτες όπως ο Αρτώ, ο Μπέκετ, ο Πίντερ, ο Σαίξπηρ , ο Ιονέσκο, είναι πολύτιμοι φάροι  για να γλυτώσουμε από αυτήν.

Δεν φοβόμαστε, μαχόμαστε, υπάρχουμε»

Μάνια Ζούση

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης-Γιάννης Κακλέας

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια κίνησης: ‘Αρης Σερβετάλης – Αγγελική Τρομπούκη

Βοηθός Σκηνοθέτη: ‘Αρης Κακλέας

Φωτογραφίες: Κωστής Γκιόκας

 

Η μετάφραση είναι της ομάδας των συντελεστών της παράστασης

Οργάνωση περιοδείας: Χρόνος-Δράσεις Πολιτισμού

Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

 

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Σπύρος Παπαδόπουλος

Θανάσης Παπαγεωργίου

Αρης Σερβετάλης

Ορφέας Αυγουστίδης

Αρης Κακλέας

Αγγελική Τρομπούκη

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ |ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ  ΒΥΡΩΝΑ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ| 15-16-17 /7/2020

ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ | 22 /7/2020

ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ | 23-24 /7/2020

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ | 28-29-30 /7/2020

ΣΠΑΡΤΗ | 3-8-2020

Ώρα Έναρξης:21:15

Γενική είσοδος: 17 ευρώ