Ο Στράτος Τζώρτζολγου επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης

Ξεχωριστή είναι η σημερινή μέρα για τον Στράτο Τζώρτζογλου, ο οποίος μετά από καιρό, επιστρέφει στο Θέατρο που τον «γέννησε», το Θέατρο Τέχνης.

Ο δημοφιλής ηθοποιός συμμετέχει στα αναλόγια, έναν θεσμό που επιμελείται με επιτυχία από το 2004 η Σίσσυ Παπαθανασίου. Στο τελευταίο αναλόγιο λοιπόν, στο έργο του Τζιμάρα Τζανάτου «Η Δεσποινίς Δυστυχία», σε σκηνοθετική επιμέλεια Άσπας Τομπούλη, ο Στράτος Τζώρτζογλου είναι ο αφηγητής Χ.

Τα πρόσωπα

Χ : Ένας άντρας ηλικίας 30-40 ετών

Ψ: Μια βουβή παρουσία alter ego του Χ

ΔΥΣΤΥΧΙΑ: Μια γυναίκα 25-40 απροσδιορίστου ηλικίας

ΓΙΑΓΙΑ: Μια γυναίκα γύρω στα 55-65

ΓΙΑΤΡΟΣ: Ένας άντρας γύρω στα 50

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ: Ένας άντρας ανάμεσα στα 25-35

ΜΗΤΕΡΑ: Μια γυναίκα πάνω από 50 ετών
ΣΚΗΝΗ 1η
(Ο Ψ ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι. Μπορεί και τραπέζι. Σαν χειρουργείου. Μισόγυμνος ή τελείως γυμνός. Γύρω από το κρεβάτι στέκονται τα πρόσωπα σαν σε Μυστικό Δείπνο ή το “Μάθημα Ανατομίας” του Ρέμπραντ).
1. Ο Χ- φορώντας κοστούμι.
2. Ο Γιατρός.
3. Η Γιαγιά.
4. Η Δυστυχία- σαν σκοτεινή σιλουέτα ή σκεπασμένη τελείως με ένα μαύρο ύφασμα
5. Ο Αστυνομικός
6. Η Μητέρα

 

 

Χ: Έφυγα από τo σπίτι της μάνας μου στα Εξάρχεια. Η πλατεία μύριζε-μπάφο. Ή δακρυγόνα;

Κατέβηκα με το αυτοκίνητο την Στουρνάρη.

Έξω από το Πολυτεχνείο, πανό.

Κουφάλες… Έρχεται Θάλασσα! Έγραφαν.

Πρόσεξα κλούβες με αστυνομικούς.

Συνειδητοποίησα ότι ήταν παραμονές της Επετείου.

Μουσική ακουγόταν από τα μεγάφωνα.

(Το Lotus Flower ή το Street Spirit των Radiohead- ή το παρακάτω προς μελοποίηση)
«Μόνο ένα δάκτυλο νερό- στου κόσμου το ποτήρι…»

 

Χ:

Κατέβασα το παράθυρο.

Πέρασα το φανάρι της Πατησίων. Με πράσινο.

«…Και να το πιεις δεν ξεδιψάς- το βλέπεις και σε φθείρει.»
Χ:

Κάτι άσπρο εμφανίστηκε ανεπάντεχα μπροστά μου.

Σαν κατάλευκη κοιλιά κήτους.

Διέσχιζε την Πατησίων. Από το πουθενά.

Πάτησα φρένο.

Άκουσα τις λαμαρίνες του αυτοκινήτου να πετάγονται με θόρυβο καθώς χωνόμουν στις ρόδες ενός τεράστιου φορτηγού-ψυγείου.

 

ΓΙΑΓΙΑ: (Απευθύνεται στον Ψ).

Που είναι η σαρδελίτσα μου μωρέ;

Χ:

Έκρυψα τα χέρια μου.

Το είδα να διπλώνει στα δύο.

Και ένα άσπρο σύννεφο με κτύπησε δυνατά. Στο πρόσωπο.

Ένιωσα να κάνω σβούρες.

Ενώ γύρω μου έβρεχε.

Ψάρια. Κατεψυγμένα.