«Για άλλη μια φορά, θα πούμε τις ιστορίες του Οβίδιου», αναφέρει στο artplay.gr ο Παύλος Παυλίδης, ένας εκ των σκηνοθετών της ομάδας C for Circus που παρουσιάζουν από την Πέμπτη 30 Μαίου στην Πειραιώς 260 και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου. «Πιστεύω πολύ στα πράγματα που φαντάζομαι. Ίσως περισσότερο απ’ ότι σ’ αυτά που βλέπω», υποστηρίζει ο Παύλος και μας αποκαλύπτει τις σκέψεις του για τον μεγάλο ποιητή, το έργο του, το θέατρο και τη γοητεία της συνάντησης και της περιπέτειας.
«Μόλις τελείωσε η γενική. Αλλαγές και δοκιμές μέχρι τελευταία στιγμή (είναι ένα κλασικό στοιχείο της ομάδας αυτό), άνθρωποι να δοκιμάζουν στα φώτα, στον ήχο, στους υπέρτιτλους, ακόμα και το πώς θα βγάλουν την ανακοίνωση για τα κινητά. Εμείς να βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στα κοστούμια και στο μακιγιάζ, να δίνουμε τις τελευταίες οδηγίες, και μόλις σβήνουν τα φώτα, ξεκινάμε. Για άλλη μια φορά, να πούμε τις ιστορίες του Οβίδιου.
“Σ’ όλο το σύμπαν, πιστέψετέ με, κανένα πράγμα δεν χάνεται όντως αλλά ποικίλει κι ανανεώνει μορφές, κι η γέννα αρχή σημαίνει πλάσματος άλλου, απ’ ότι πριν ήταν και ο θάνατος σημαίνει παύση αυτού του ίδιου. Και ίσως, άμα μεταφερθούνε εδώ εκείνα κι εκεί ετούτα, στο σύνολό τους αμετάβλητα τα ίδια μένουν.”
Έτσι λέει ο Οβίδιος και αυτή είναι και με κάποιον τρόπο μια ανάγνωση ολόκληρου του έργου του. Μέσω της μεταμόρφωσης η ζωή διαιωνίζεται. Μέσω μιας παράστασης που απ’ τη φύση της έχει ξεκάθαρα αρχή και τέλος, επιλέγουμε να μιλήσουμε για κάτι αέναο κι ασταμάτητο. Κι ελπίζω ότι αυτό συνεχίζεται και μέσω των θεατών. Ίσως αυτή να είναι και η φύση του θεάτρου. Κάτι που ζωντανεύει μόνο υπό την συνθήκη θέασης, συνεχίζει, αφού τελειώσει, να υπάρχει ως ανάμνηση γι’ αυτούς που την είδαν.
Πιστεύω πολύ στα πράγματα που φαντάζομαι. Ίσως περισσότερο απ’ ότι σ’ αυτά που βλέπω. Στη φαντασία μου τα πράγματα κυλούν με τον ρυθμό που θέλω, συμβαίνουν με έναν παράλογο τρόπο, που μου φαίνεται πιο λογικός από άλλα που αντικρίζω με γυμνό μάτι. Πιστεύω στη φαντασία μου, γιατί ενώ αλλάζει με τον καιρό, συνεχίζει να υπακούει σε κανόνες που μου φαίνονται πραγματικοί ανεξάρτητα απ’ το αν είναι φυσικοί. Ή το αντίθετο.
Η ποίηση έχει την ίδια επίδραση πάνω μου. Μου δημιουργεί χώρο και χρόνο για να είμαι ο εαυτός μου. Μου προσφέρει κάποιες στιγμές ελευθερίας, που ο χωροχρόνος και οι αισθήσεις μου είναι απόλυτα δικές μου, χωρίς να χρειάζεται να υπακούω σε κάποια φυσικοφανή νόρμα που ποτέ μου δεν κατάλαβα. Το φοβερό με το θέατρο είναι ότι σου ζητάει να μοιραστείς αυτήν την εκδοχή του εαυτού σου με τον κόσμο σ’ ένα πλαίσιο που, αν το δεις απόλυτα κυνικά, είναι γεμάτο κανόνες και δομές. Γι’ αυτό όσο τεχνική δουλειά και να κάνεις στην πρόβα, στο τέλος σου ζητάει να είσαι ελεύθερος.
Ο Οβίδιος είναι γεμάτος ποίηση, γεμάτος φαντασία. Λέει ιστορίες απλές αλλά τεράστιες. Δεν μπορώ, παρά να σταθώ σεμνά απέναντί του και να μου δώσω και επί σκηνής τον χρόνο, για να υπάρχω αντίστοιχα ελεύθερα όπως και στα όνειρά μου».
Παύλος Παυλίδης
Oι τέσσερις παραστάσεις από 30 Μαίου έως και 2 Ιουνίου είναι sold out και προστέθηκε μία επιπλέον το Σάββατο 1η Ιουνίου στις 18.30.
Σκηνοθεσία: Ειρήνη Μακρή, Παύλος Παυλίδης
Δραματουργική επεξεργασία: Ελίνα Μαντίδη
Μουσική: C. for Circus
Μουσική επιμέλεια: Βαλέρια Δημητριάδου
Βοηθός σκηνοθέτρια: Κατερίνα Αδαμάρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σεσίλια Τσελεπίδη
Επιμέλεια κίνησης: Δρόσος Σκότης
Σκηνικά – Κοστούμια: Τζίνα Ηλιοπούλου, Λίνα Σταυροπούλου
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Δημήτρης Κίτσος, Μαρία-Ελισάβετ Κοτίνη, Χρύσα Κοτταράκου, Ειρήνη Μακρή, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Παύλος Παυλίδης, Νατάσα Ρουστάνη, Αθηνά Σακαλή, Σπύρος Χατζηαγγελάκης
φωτό πορτρέτο: Ελίνα Γιουνανλή
φωτό παράστασης: Σπύρος Χατζηαγγελάκης
