Με καταγωγή από τους γελωτοποιούς και τους τροβαδούρους του Μεσαίωνα, και παράδοση από το θέατρο δρόμου και τους λαϊκούς αφηγητές της πατρίδας του, ο Ντάριο Φο, σπουδαίος παραμυθάς που μαστιγώνει την εξουσία και επαναφέρει την αξιοπρέπεια στους ταπεινούς
είναι το τιμώμενο πρόσωπο στη μεγάλη γιορτή που φέρει το όνομά του και διοργανώνεται από τον Σταμάτη Κραουνάκη, τη Λίνα Νικολακοπούλου, πολλούς και εκλεκτούς ηθοποιούς, μουσικούς, ταλαντούχους καλλιτέχνες και φίλους που σμίγουν στις 9 Ιουλίου στο Ηρώδειο τραγουδώντας «Avanti Dario». Σε μια σημαντική ώρα όπου η «Ιστορία είναι ζωντανή», όπως λέει η Λίνα Νικολακοπούλου, το κοινό θα συναντηθεί με την ανεξαρτησία, την τόλμη και την οξυδέρκεια ενός ανθρώπου που διέτρεξε κινδύνους, δέχθηκε συνέπειες, έζησε και γνώρισε την επιβεβαίωση του μεγάλου κοινού που τον αποθέωσε, καθώς είναι ένας από αυτούς. Σε μια “παράσταση – πανηγύρι” που θα αφηγηθεί την Ιστορία του καθενός, αλλά και του κόσμου ολόκληρου, μέσα από τη ζωή, τη δράση και τη σκέψη ενός σοφού ανθρώπου, που είναι συγγενής και “αδελφός”.
Λίνα Νικολακοπούλου: «Ο Ντάριο Φο μάς δίνει τη σιγουριά του θάρρους μας»
“Νιώθω ότι ο Ντάριο Φο αυτή τη στιγμή είναι σαν πατέρας, ο οποίος μας δίνει τη σιγουριά του θάρρους μας και μάς λέει Σηκωθείτε Όρθιοι. Μια υπενθύμιση της ομορφιάς που έχει το θάρρος και η αλήθεια μοιάζει σαν να σπάει μια βιτρίνα και μπαίνει μέσα ζωή. Όχι μόνο η τηλεοπτική ζωή, αλλά η ζωή η ίδια, η πραγματική”, εξηγεί η Λίνα Νικολακοπούλου για τη σημασία της αφήγησης του βίου και της πολιτείας του Ντάριο Φο τη δεδομένη χρονική στιγμή. “Μετά από τόσα χρόνια και τόσα τραγούδια, ο κόσμος περιμένει από εμάς, μια πράξη, ένα έργο, να του δώσουμε ένα ραντεβού με τον εαυτό του, με το κουράγιο, την ανθρωπιά και ο Φο μάς το επιτρέπει, μας ενώνει σε κάτι πολύ πιο πλατύ, μας δίνει ένα μεγάλο γήπεδο”. Η Νικολακοπούλου με την εμμονή, την επιμονή και την επιμέλεια του ιστοριοδίφη, ερεύνησε αρχεία, μετέφρασε πρωτότυπα κείμενα, μελέτησε έργα και παραστάσεις και ανέδειξε ένα πρωτότυπο υλικό που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά. Και μιλάει για “ένα πατρόν έτσι ώστε να καταγράψουμε κατοπινά και δικές μας ιστορίες, να αποκτήσει ξανά σάρκα και οστά το τώρα, όχι όπως το δείχνουν οι τηλεοράσεις και τα αστεία του ποδαριού, αλλά με μια βαθιά έρευνα για τον ψυχισμό μας, σαν στιγμιαίες φωτογραφίες που να είναι το ζουμί του προσώπου μας. Αν δεν δούμε σε σωστό καθρέφτη το πρόσωπό μας θα έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε. Και είναι ευκαιρία στο πρόσωπο του Ντάριο Φο να ξαναφέρουμε στο μυαλό μας τους δικούς μας θεατρανθρώπους στους οποίους χρωστάμε πολλά χρόνια δημιουργίας, γιατί το θέατρο είναι ζωή, πρέπει να καθρεφτίζει τον κόσμο, αλλιώς δεν τον λυτρώνει”. Στο πώς η Ελλάδα συναντά την Ιταλία σε αυτήν την παράσταση, η Λίνα δεν διστάζει να πει πως “ήταν μια ευκαιρία να δούμε την παράλληλη ζωή της γειτονικής μας χώρας και να συνειδητοποιήσουμε πόσο κοντά πήγαιναν τα δικά μας με τα δικά τους, αλλά και τι διαφορές είχαμε, έτσι ώστε να κατανοήσουμε τη σύγχρονη Ελλάδα και να επιτρέψουμε στο πνεύμα, στο χιούμορ, τη ματιά που έχει ένας Ιταλός συγγραφέας να ευωδιάσει στη σκηνή. Να πάρουμε μυρωδιά μιας άλλης γλώσσας, ενός άλλου αστείου που είναι πολύ συγγενικά αλλά έχουν και τις διαφορές τους”.
Σταμάτης Κραουνάκης: «Αφιερωμένο στον ευρωπαϊκό Νότο που αντιστέκεται»
Ρωτήσαμε τον Σταμάτη Κραουνάκη για το αν η παράσταση αποτελεί υπόκλιση σε μια μεγάλη ιστορία και σχολή, στη ζωή ενός θρυλικού ζευγαριού και μιας παράλληλης πλεύσης ιταλικού και ελληνικού λαού, και εκείνος μας απάντησε: «Θα έλεγα στην Ιστορία του Νότου, γιατί ο Νότος αντιστάθηκε στο ευρωπαϊκό οικονομικό λόμπι και στη νοοτροπία του Βορρά. Σαν καλλιτέχνης ‘μυρίζεις’ και καταλαβαίνεις ότι κάτι πρέπει να κάνεις γι’ αυτό που συμβαίνει. Είναι σαν να μας πήγε ένα αόρατο χέρι σε αυτήν την έρευνα επειδή εκεί ήταν η πηγή από την οποία θα τραβούσαμε ύλες για να φτιάξουμε κάτι που θα πει κάτι αυτή τη στιγμή στην ψυχή των ανθρώπων, στη χώρα, στο αίσθημα και σε ένα γονατισμένο φρόνημα. Είναι μαστιγωμένος ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Και οι ύλες αυτού του ανθρώπου έρχονται από το απολύτως πρωτογενές υλικό των λαϊκών αφηγήσεων, των παραμυθάδων, των κλόουν, του τσίρκου, όλα τους άμεσα αναγνωρίσιμα και αγαπητά στη λαϊκή ψυχή και πάντα εκφράζανε τους καταπιεσμένους και τους φοβισμένους και τους αγράμματους. Μπαίνοντας στο υλικό καταλαβαίναμε πόσο πολύ αφορούσε τη ζωή των Ελλήνων, τη συγκεκριμένη ώρα, ένα διαχρονικό υλικό που δεν έχει να φοβηθεί τίποτα μέσα στα χρόνια και ίσως πιο σύγχρονο από ποτέ, με φανερωμένες τις κοινωνικές παθογένειες στον Νότο και την περιπέτεια που περνάει όλος ο πλανήτης. Ο ίδιος ο Ντάριο λέει πως ‘η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, μιμείται τον εαυτό της άλλοτε σαν τραγωδία και άλλοτε σαν φάρσα’».
Μάγια Λυμπεροπούλου: «Δουλειά μου είναι να λέω ιστορίες στους άλλους»
“Είχα αποφασίσει να μην ξαναπαίξω, αλλά ειδικά αυτή τη φορά και για αυτήν την παράσταση και για αυτή τη χρονική στιγμή αισθάνθηκα ότι πρέπει να παίξω”, εξηγεί η Μάγια Λυμπεροπούλου. “Και όπως λέω και στην παράσταση, δουλειά μου είναι να λέω ιστορίες στους άλλους. Πρέπει να τις λέω. Αυτές οι ιστορίες είναι στιγμές που μας παρηγορούν, μας μέμφονται, νομίζω ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή και σε αυτή τη συγκεκριμένη παράσταση και ειδικά με τη φυσιογνωμία του Ντάριο Φο, να βρισκόμαστε επί σκηνής. Μέσα σε αυτό το χάος πρέπει να αφηγούμαστε τη ζωή. Άνθρωποι όλων των χωρών αφηγηθείτε την ιστορία σας λέει ο ίδιος. Να θυμάστε την ιστορία σας και να την λέτε κάθε φορά. Για μένα είναι κάτι καινούργιο αυτό το είδος της παράστασης, το να βρίσκομαι με τον Σταμάτη και τη Λίνα και τα παιδιά αυτά, ήθελα να το κάνω γιατί είναι κάτι διαφορετικό και δεν είναι τόσο εύκολο να έχεις την τύχη να κάνεις διαφορετικά πράγματα. Μου θυμίζει κάτι από τη συμμετοχή μου σε χορούς των Ορνίθων στο Τέχνης, γιατί υπάρχει αυτό το συλλογικό που εμένα πάντα με αφορά. Τον Ντάριο Φο τον χρειαζόμασταν αυτή τη στιγμή. Είμαστε συγγενείς. Και ως Ιταλία – Ελλάδα, ο Νότος, αυτή η παράσταση είναι ένα μεγάλο πανηγύρι και μια χαρά, αλλά με τη βαθύτερη αίσθηση των πραγμάτων και όχι το τραλαλά για να μην θυμόμαστε ποιοι είμαστε ή τι μας συμβαίνει”.
Μάνια Ζούση
Πηγή: Αυγή
Οι φωτογραφίες είναι από τις πρόβες
