Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

“Ο καθηγητής μετατρέπεται σε παιδί που προσπαθεί να πείσει για την ενηλικίωσή του”

«Η χρήση της δύναμης των λέξεων και του σώματος μπορεί εύκολα να δημιουργήσει ομάδες ή πιο σωστά «σωρούς» ανθρώπων», αναφέρει στο artplay.gr για τον Καθηγητή τον οποίο υποδύεται στο Μά.θυμα του Ιονέσκο, ο ηθοποιός Νίκος Παντελίδης, με αφορμή  την παράσταση που ανεβαίνει εκ νέου στο θέατρο Olvio στον Βοτανικό, σε σκηνοθεσία Δανάης Ρούσσου, από 10 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτης στις 7.30μ.μ .

Ο Νίκος Παντελίδης σημειώνει για το έργο και τον ρόλο του:

«Το κείμενο «Το Μάθημα» του Ιονέσκο, είναι τόσο μυστικοπαθές, που αναγκάζει σκηνοθέτες και ηθοποιούς να καταπιάνονται μαζί του αρκετές φορές μέσα σε έναν ημερολογιακό αλλά και θεατρικό χρόνο. Κρύβει πολλά όμως μιλάει και για πολλά. Μιλάει για τον ευτελισμό του συστήματος της παιδείας και της ανάγκης της αγοράς του. Μιλάει για τον βομβαρδισμό των άχρηστων πληροφοριών που καθιστά το μυαλό ανίκανο να κάνει τις συνδέσεις με αποτέλεσμα οι όποιες γνώσεις να μένουν κομματιασμένες. Μιλάει για τη δύναμη του πολίτη. Για την πραγματική δύναμη του ανθρώπου η οποία όμως εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί και να χρησιμοποιηθεί από όποιον την επιβουλεύεται. Η χρήση της δύναμης των λέξεων και του σώματος μπορεί εύκολα να δημιουργήσει ομάδες ή πιο σωστά «σωρούς» ανθρώπων, όπως αναφέρεται μέσα στο κείμενο. Μιλάει για τον φόβο και τη χρήση του…. Μιλάει για τόσα πολλά που ο αναγνώστης του κειμένου θεωρεί ότι έχει γραφτεί σήμερα… Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι η παράφραση του τίτλου από «Μάθημα» σε «Μα.Θυμα» οφείλεται στο ίδιο το κείμενο του συγγραφέα. Ο Καθηγητής προσπαθεί να διδάξει στη Μαθήτρια όλες τις διαφορετικές μεταφράσεις της λέξης μαχαίρι και της λέει: «Πείτε μα όπως μαμά και χαίρι όπως χέρι. Η μαμά μας και το χέρι μας μαζί». Επίσης στην παράσταση υπάρχουν σαφείς αναφορές στη Μητέρα, στην πρώτη δηλαδή και απόλυτα καθοριστική δασκάλα του ανθρώπου, της οποίας ο έλεγχος τερματίζεται με μεγάλη δυσκολία. Έτσι κάθε φορά που μπαίνει στη σκηνή η Υπηρέτρια, ο Καθηγητής μετατρέπεται σε μικρό παιδί που προσπαθεί αγωνιωδώς να πείσει για την ενηλικίωσή του. Ο φόβος της τιμωρίας από την Υπηρέτρια παραμορφώνει την ψυχή και το σώμα του ώστε η μόνη του πια απόδειξη για την ενηλικίωσή του, να είναι ο εκμηδενισμός του μυαλού και του σώματος της Μαθήτριας».

Νίκος Παντελίδης