Για τη συμμετοχή της στην παράσταση «Μεγάλοι δρόμοι», που είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο διήγημα της Λένας Κιτσοπούλου και ανεβαίνει σήμερα Σάββατο 17 Ιανουαρίου από την νεοσύστατη ομάδα T.d.S. (Terre de semis)
στο Θέατρο του Νέου Κόσμου γράφει στο artplay.gr η Μυρτώ Γράψα.
«Γιατί δε με βοηθάς; γιατί σου φαίνονται όλα αυτονόητα, γιατί πηγαίνεις στην τουαλέτα τόσο σίγουρη πως θα γυρίσεις και θα με βρεις εκεί που με άφησες, γιατί δε σκούπισες καλά τα χέρια σου, γιατί στάζουν, γιατί σου αρέσουν τα τορτελίνια, θέλω να πεθάνεις».
Τα κείμενα της Κιτσοπούλου εμπεριέχουν κόσμους που σε καλούν με ξεχωριστό τρόπο να σκύψεις κοντά τους και σχεδόν σε υπνωτίζουν. Σε μετατοπίζουν. Μέσα από αυτούς ξεκινήσαμε να αντλούμε τα υλικά μας. Τα υλικά της παράστασης. Συνεχείς συνδυασμοί, χτισίματα, προσθαφαιρέσεις και γκρεμίσματα. Όλα σε μια αέναη λούπα, μέσα σε ένα τραχύ πλαίσιο – όπως και τα ίδια της τα κείμενα – πέφτουμε συνέχεια πάνω σε τοίχους που ορθώνονται και μικρά αδιέξοδα που μας αλλάζουν πορείες, στενεύοντας ολοένα το χώρο και μεγεθύνοντας παράλληλα το χρόνο, με σαφή όμως ένστικτο ότι αυτή είναι η κατεύθυνση που πρέπει να πάμε.
Ακόμα και η πιο μικρή λεπτομέρεια μπορεί να γίνει παράσταση, αρκεί να σε αφορά προσωπικά. Εμπνευσμένοι από την αιχμηρή και φιλοπερίεργη ματιά των κειμένων και χρησιμοποιώντας το μεγεθυντικό φακό της Κιτσοπούλου πάνω στις πραγματικότητες των ηρώων της, ξεκινήσαμε να αφηγούμαστε τις ιστορίες τους. Ιστορίες που ισορροπούν κοντά στο σημείο, όπου το σχετικό συναντά το απόλυτο, το βάρος την ελαφρότητα και το τώρα το μετά.
Μυρτώ Γράψα
*η Μυρτώ Γράψα είναι χορεύτρια και είναι η πρώτη της συνεργασία με τους T.d.S. (Terre de Semis)
