Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Μάνος Βαβαδάκης: “Σάτιρα στον έρωτα και την μοναξιά που παραμονεύει”

“Από παιδί ένιωθα μια έλξη προς τον κόσμο της επιθεώρησης. Χρώμα, φαντεζί κοστούμια, τραγούδια, χιούμορ, χορός και κυρίως κέφι, brio και ξεγνοιασιά”, γράφει στο artplay.gr ο ηθοποιός Μάνος Βαβαδάκης, με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης “Το Μεγάλο Κρεβάτι”που κάνει την εκκίνηση στο Φεστιβάλ «7 χρόνια φαγούρα – Ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων», στις 20 Απριλίου στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

“Κι αργότερα ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να την απαρνηθώ στο πλαίσιο ενός κάποιου εξευγενισμού, ούτε να τη σνομπάρω. Η άτιμη η νοσταλγία δεν με αφήνει να την ξεπεράσω. Φυσικά τα ψεγάδια της είναι πολλά, κυρίως όταν τοποθετείς τον εαυτό σου σε θέση ευθύνης απέναντι στη κοινωνία. Κι η επιθεώρηση, ένα θεατρικό είδος με ευρεία απήχηση, δεν στάθηκε πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Οδηγήθηκε σιγά σιγά στην ευκολία, τον λαϊκισμό και τελικά στην απαξίωση. Από πολιτική και κοινωνική σάτιρα έγινε αντανάκλαση της τηλεόρασης και αρένα παρέλασης κακέκτυπων μειονοτήτων. Από τη κριτική προσώπων και καταστάσεων, πέρασε στη γελοιοποίηση των ανάπηρων, των ομοφυλόφιλων, των εύσωμων κ.α.

Όταν ήμασταν στη σχολή ήταν το συνηθισμένο μας αστείο με τη Χαρά, να κάνουμε μια σατυρική επιθεώρηση για την καθημερινότητά μας στη σχολή και το Εθνικό. Όταν ο Ανέστης και ο Πρόδρομος μας μίλησαν για το φεστιβάλ, η πρώτη μας σκέψη ήταν ένα βαριετέ με ερωτικά νούμερα. Κάναμε άλλη μια πρόταση πάνω σε ένα έργο, αλλά οι κύριοι επέλεξαν την επιθεώρηση.  Την πάτησαν. Αυτό που ξεκίνησε ως αστείο στη σχολή θα γίνει πραγματικότητα στις 20 Απριλίου. Μόνο που τώρα το πλαίσιο είναι εντελώς διαφορετικό. Στήσαμε μια ερωτική επιθεώρηση. Σάτιρα στον έρωτα που μας ταλαιπωρεί όλους εσαεί. Και στη μοναξιά που παραμονεύει. Ο τρόπος που ερωτευόμαστε δεν άλλαξε αυτά τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει όμως μια πίκρα γύρω μας. Όχι μελαγχολία ή απογοήτευση, μόνο πίκρα. Εφτά χρόνια καθημερινού αγώνα και δεν βγαίνει πουθενά. Πίκρα λοιπόν και στον έρωτα.

Χρησιμοποιήσαμε τη φόρμα και πολλά κλισέ της επιθεώρησης στέκοντας κριτικά απέναντί της. Δημιουργήσαμε καρικατούρες αναζητώντας όμως πάντα μια δικαίωση για το ερωτικό τους πρόβλημα, πέρα από το γέλιο. Δουλέψαμε αυτοσχεδιαστικά στην αρχή ώστε να προκύψει υλικό από το σύνολο της ομάδας. Μπήκε σε μια σειρά, γράφτηκαν κείμενα, ήρθε η μουσική του Γιάννη, πρόβες, κι άλλες πρόβες, κι σε όλη τη διαδικασία μια αβεβαιότητα. Συνήθως υπάρχει η σταθερά του κείμενου, αλλά εδώ τα πάντα ήταν δικά μας. Κι ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν θα καταφέρουμε να πούμε όσα θέλαμε. Το σημαντικό για μένα όμως είναι να δουλεύουμε ως σύνολο, να ακούμε ο ένας τον άλλο και να αγαπιόμαστε. Γιατί από τις ζωές μας δεν λείπει ο έρωτας, αλλά η αγάπη.

Μάνος Βαβαδάκης

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ / 20 και 22 Απριλίου: 19:00 / 21 και 23 Απριλίου: 21:30

Ταυτότητα παράστασης

Σύλληψη: Μάνος Βαβαδάκης, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Γιάννης Νιάρρος

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης

Συνεργασία στο κείμενο: Πάνος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Παπανδρέου, Θάνος Τασσόπουλος

Σκηνογραφία: Μαριέττα Παυλάκη, Κυβέλη Ζωή

Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Μουσική: Γιάννης Νιάρρος

Χορογραφίες: Τάσος Ξιαρχογιαννόπουλος

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Ενορχήστρωση: Χρήστος Μαστρογιαννίδης

Μουσική παραγωγή: Βασίλης Μάλαμας

Βοηθός ενδυματολόγου: Κάτια Κουμαριανού

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Μάνος Βαβαδάκης, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Μαρία Μοσχούρη, Γιάννης Νιάρρος, Πάνος Παπαδόπουλος, Νάνσυ Σιδέρη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος