Για τον Φιλοκτήτη, τους ήρωες που λατρεύει και τη σχέση των μύθων με τον χρόνο μιλά στο Artplay.gr ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο οποίος πρωταγωνιστεί στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου.
«Τρεις είναι οι ήρωες που μου αρέσουν: Ο Ηρακλής, ο Φιλοκτήτης και ο Αίαντας», εκμυστηρεύεται ο γνωστός σκηνοθέτης, ενώ για τον Φιλοκτήτη, το οποίο ερμηνεύει, λέει:
«Ο Φιλοκτήτης εγκαταλείπεται, μάλλον άχρηστος, δαγκωμένος από ένα φίδι, στην Λήμνο την ακατοίκητη, όπου βιώνει την απόλυτη μοναξιά και εγκατάλειψη. Μαζί με το τόξο του, δώρο του Ηρακλή, ο οποίος είχε πει πως το παραδίδει «μόνο στην αρετή του Φιλοκτήτη». Ο χρησμός όμως που λέει πως «η Τροία θα πέσει μόνον από αυτόν που πετάξατε» κάνει τους συντρόφους του να πάνε να τον μεταπείσουν και να τον πάρουν μαζί τους. Του αφαιρούν με δόλο το τόξο, αλλά ο φιλοκτήτης αρνείται να τους ακολουθήσει. Ο Φιλοκτήτης δεν υπογράφει δήλωση και απαντά: ή θα με πάτε πίσω στην πατρίδα μου ή θα με αφήσετε εδώ. Τελικά με την παρέμβαση του Ηρακλή ακολουθεί την «φίλων συμβουλή».
Για το γεγονός ότι εμφανίζεται και πάλι μετά από χρόνια στη σκηνή ο Μιχαήλ Μαρμαρινός λέει: «Δεν τα ξεχωρίζω (σ. σ. την υποκριτική από τη σκηνοθεσία). Το ένα συμπληρώνει το άλλο με απελπιστικό τρόπο».
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός χαρακτηρίζει το αρχαίο δράμα «επίκαιρο, όσο ποτέ» γιατί – όπως λέει – εμείς διαβιούμε συνεχώς στο μύθο. «Ο μύθος διατυπώθηκε κάποτε, αλλά διαρκεί, καθώς οι συγκρούσεις, πολιτικές, κοινωνικές κ.α. συνεχίζονται. Έτσι δεν χρειάζεται αναγωγή στο σήμερα, αφού στον μύθο δεν υπάρχει χρόνος».
Οι δηλώσεις του Μιχαήλ Μαρμαρινού στο Artplay.gr έγιναν στις 18 Ιουλίου 2014, λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα του Φιλοκτήτη στην Επίδαυρο.
Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι από το http://camerastyloonline.wordpress.com
