Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

“Κάθε καλή κωμωδία πηγάζει από την τραγικότητα του ήρωα”

«Στον τοίχο τρία αντρικά σακάκια αδειανά, μια συνεχής υπενθύμιση της αντρικής φιγούρας», αφηγείται στο artplay.gr η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, με αφορμή το έργο των Δημήτρη Κεχαϊδη και Ελένης Χαβαριά «Με δύναμη από την Κηφισιά», που παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στον «Φούρνο» σε δική της σκηνοθεσία.

ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode




«Στο έργο αυτό άντρας μπορεί να μην υπάρχει αλλά… μόνο γι’ αυτούς μιλάνε! Στον αντίποδα, οι βαλίτσες και τρεις καλοκαιρινές φορεσιές περιμένουν τη μεγάλη απόφαση, να πάνε στην Ταϊλάνδη και να κάνουν μια νέα αρχή. Το ταξίδι όμως, αυτή η Ταϊλάνδη της απελευθέρωσης, της δύναμης για μια νέα αρχή συνεχώς αναβάλλεται γιατί οι γυναίκες δε μπορούν να σπάσουν τα δεσμά από τους άντρες που τις καταδυναστεύουν. Αυτό είναι και το θέμα του έργου, η αδυναμία της γυναίκας να προσδιοριστεί μόνη της. Πρόκειται για μια κωμωδία που όπως κάθε καλή κωμωδία πηγάζει από την τραγικότητα του ήρωα. Κι εδώ οι ηρωίδες δεν ξέρουν τον εαυτό τους, αλλά περιμένουν κάποιον άλλον να τις ορίσει με αποτέλεσμα να μένουν στατικές.

Το «Με δύναμη από την Κηφισιά» είναι ένα παρεξηγημένο έργο. Η Κηφισιά, η οικονομική ευμάρεια των γυναικών, τα τσιγάρα, τα ρούχα, όλα συνθέτουν ένα στυλ που συχνά είναι πλαστό και στερεί από το έργο την αλήθεια του. Όλα αυτά τα παίζει το έργο, τα σκηνικά, η ενδυματολογία… Το πιο σημαντικό όμως είναι πως το έργο μελετά τη βαθιά υπαρξιακή ανάγκη τεσσάρων γυναικών να απελευθερωθούν, να κάνουν επιτέλους αυτό το πολυπόθητο ταξίδι στην Ταϊλάνδη όχι για κάποιον άλλον, αλλά για τον εαυτό τους.

Νομίζω ότι επέλεξα αυτό το έργο γιατί ποτέ δεν κατάλαβα τις γυναικείες παρέες ούτε ανήκα ποτέ σε κάποια. Είναι χρήσιμο να δουλεύει κανείς με έργα που ξεκινούν από ένα «δεν ξέρω» γιατί συνάδει με μια απορία της ζωής που δεν μπορεί να λύσει. Οι «μικρές μοναξιές του καθενός» που λέει και ο Μπαρτ. Η δική μου μοναξιά ή απορία είναι γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί και να προσδιοριστεί μόνη της. Ειδικά όταν βρίσκεται απέναντι στο αρσενικό ρουφάει από αυτό, σπάνια συμβαίνει το αντίστροφο. Τώρα, που έχουμε κλείσει ένα χρόνο δουλειάς με το έργο, μετά την πρώτη του παρουσίαση το Σεπτέμβριο και με τα κορίτσια είμαστε μια γυναικεία παρέα, κατάλαβα και τις γυναίκες αυτές που πριν μου ήταν ξένες και τις αγάπησα. Το τι κατάλαβα το έχω πει με διάφορα λόγια εδώ και σε άλλα γραπτά για το έργο. Όμως αυτό είναι κάτι που πρέπει να εισπράξει και ο θεατής βλέποντας την παράσταση. Αν του πω τι κατάλαβα δεν υπάρχει λόγος να έρθει να το δει!

Εμμανουέλλα Κοντογιώργου

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Εμμανουέλλα Κοντογιώργου

Σκηνογραφική επιμέλεια: Λίλια Χατζηγεωργίου

Κοστούμια: Ανδρονίκη Τζάρτζαλου

Φωτισμοί: Εμμανουέλλα Κοντογιώργου

Φωτογραφίες: Ελπίδα Μουμουλίδου

Trailer: Fig Leaf Production

 

Παίζουν: Κωνσταντίνα Αλεξανδράτου (Ηλέκτρα), Αφροδίτη Φλώρου (Αλέκα), Κασσάνδρα Τζάρτζαλου (Φωτεινή), Βερόνικα Μπακόλα (Μάρω)

Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 (μέχρι τις 30 Μαΐου)

Εισιτήρια: 12 (κανονικό), 8 (μειωμένο), 5 (ατέλεια, ανέργων)

Προσφορά προπώλησης μέσω viva: 10 ευρώ (μέχρι τις 7 Μαΐου)

Διάρκεια: 105’

Στις 22 και 23 Μαΐου οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν με παράλληλη διερμηνεία στη νοηματική.

Θέατρο Φούρνος

Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολις Εξαρχείων

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 6460748