7 Μαρτίου 2020.
Οδός Φρυνίχου.
Θέατρο Τέχνης.
Πρόβες για την παράσταση Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας.
Ο Ακύλλας μας προτρέπει να γράφουμε, να γίνουμε για λίγο λογοτέχνες.
Εγώ από μέσα μου σκέφτομαι: θα γίνω μυθοπλάστης λοιπόν.
7 Μαρτίου 2020.
Οδός Κατερίνης.
Στο σπίτι μου.
Βράδυ.
Γράφω:
ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ ΣΤΑ ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ
Σκοτείνιασε. Μυρίζει βροχή. Και χώμα. Όλοι κοιμούνται. Ή έτσι νομίζω. Ακούω κάποιον να αναπνέει βαθιά. Κάποιον άλλον να ψελλίζει κάτι σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω. Μάλλον κάποιο όνομα. Από μακριά ένας ήχος που θα μπορούσε να είναι βήματα. Ακούγεται στ’ αλήθεια ή μήπως το φαντάζομαι;
Σκέφτομαι το καλοκαίρι. Τα βράχια που σκαρφαλώναμε. Σαν αράχνες σκαρφαλώναμε.
Εγώ γελούσα. Εσύ μου έλεγες: «Είσαι η πιο όμορφη, μικροκαμωμένη, γυμνούλα αράχνη στον κόσμο. Είσαι η γυμνούλα μου.»
Μυρίζει βροχή. Ύπνε, έλα.
Για μένα ελευθερία είναι μια αράχνη γυμνή που σκαρφαλώνει τα βράχια.
Και αύριο το πρωί που θα σηκωθούμε και ο ουρανός θα γεμίσει πάλι πάχνη, εγώ θα σε ψάξω με το βλέμμα μου. Κι όταν σε βρω θα σου φωνάξω: «Κράτα γερά αραχνούλα μου, κράτα γερά». Μετά θα ανασκουμπωθώ και θα ριχτώ στη μάχη.
1 Μαΐου 2020.
Οδός Κατερίνης.
Στο σπίτι μου.
Η παράσταση Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας ήταν προγραμματισμένη να ανέβει στις 30.4.2020 στο θέατρο της Οδού Φρυνίχου.
Με την πιο αγαπημένη μου παρέα. Ο Ακύλλας μου, η Χαρά μου, η Στελλίτσα μου, ο Μάνος μου, ο Κωνσταντίνος μου και η Κατ. Ζης. μου.
Όλες οι αγαπημένες παρέες θα αγκαλιαστούν ξανά, θα φιληθούν σβουριχτά και θα πούνε και πάλι ιστορίες.
Μέχρι τότε κρατάμε γερά αραχνούλες μου.
Κρατάμε γερά.
Ανασκουμπωνόμαστε.
Ριχνόμαστε στη μάχη.
Και απαιτούμε από την Πολιτεία να πράξει τα αυτονόητα”.
Κατερίνα Παπανδρέου
Ηθοποιός
