Για μια παράσταση μεγάλης κλίμακας όπου οι ρόλοι είναι «σκίτσα», «θραύσματα», «ψυχικές συχνότητες», παρά χαρακτήρες μιας δραματουργίας, σε μια αφήγηση συνόλου που μας λείπει, με σκηνές που εναλλάσσονται γρήγορα, πυκνές όπως ο στίχος ενός ποιήματος
μιλά στο artplay.gr η σκηνοθέτις Ιώ Βουλγαράκη. Αφορμή η «Μισαλλοδοξία» που κάνει πρεμιέρα στις 20 Ιανουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Μια παράσταση με αφορμή την τελευταία ιστορία της μνημειώδους βωβής ταινίας του Γκρίφιθ (1916) όπου ένας αθώος καταδικάζεται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ, με φόντο τον άγριο καπιταλισμό και πουριτανισμό της Αμερικής του 1914-15.
«Στην ταινία το θέμα είναι ο εμφύλιος μεταξύ των ανθρώπων, η συνύπαρξη σαν ένας εμφύλιος. Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο, να δεχτούμε ο ένας τον άλλο και μας τρώει μια ανάγκη για πόλεμο; Ο Γκρίφιθ, σπουδαίος καλλιτέχνης και απίστευτος τύπος, ιδιοφυής, που το σινεμά του χρωστάει πάρα πολλά, καθώς το δημιούργησε, αναρωτιέται πολύ συχνά γιατί οι άνθρωποι προτιμάνε οτιδήποτε άλλο εκτός από την ειρήνη. Λέει κάπου ότι όλα αυτά που γράφουμε δήθεν για μια ειρήνη που ονειρευόμαστε είναι ανοησίες, γιατί πάντα είμαστε έτοιμοι για μια γερή μάχη.
Ένα πολύ δυνατό ένστικτο με έκανε να πιστέψω εξαρχής ότι ειδικά αυτήν την στιγμή , τόσο για την ανθρωπότητα όσο και για τη χώρα, είναι ανάγκη να μιλήσει και να αναρωτηθεί κανείς για αυτό όχι με διδακτισμό αλλά με αυτοκριτική και προσπαθώντας να καταλάβει αλλά και να συμπονέσει .
Η παράσταση αφηγείται χωρίς λόγια. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποτελεί μελέτη πάνω στον βωβό κινηματογράφο Πήρα μια ιστορία από τις 4, την πιο θεατρική κατά τη γνώμη μου και την λιγότερο προφανή και αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα με την έννοια ότι δεν χρησιμοποίησα ασφαλή υλικά. Ήταν μια κατ΄ επιλογή συνθήκη. Μοιάζει με παιχνίδι, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κείμενο, αλλά ήχος και ζωντανή μουσική που έγραψε ο Θοδωρής Αμπαζής. Οι ηθοποιοί ενεργοποιούν ολόκληρο το σωματικό τους οπλοστάσιο”.
Μάνια Ζούση
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Φιόντοροβα
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βίντεο: Νίκος Πάστρας
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου
Επιστημονικός συνεργάτης: Νικήτας Σινιόσογλου
Δημοσιογραφική έρευνα: Κυριάκος Αργυρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αμαλία Καβάλη
Βοηθός σκηνογράφου: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Κατασκευή σκηνικού: LAZARIDIS SCENIC STUDIO
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Στέλιος Ιακωβίδης, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Αργύρης Ξάφης, Σωκράτης Πατσίκας, Εύη Σαουλίδου, Ναταλία Τσαλίκη, Νίκος Χατζόπουλος
Παίζουν οι μουσικοί: Μαρία Δελή, Θοδωρής Κοτεπάνος, Φώτης Παπαντωνίου, Δημήτρης Χουντής
Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Ιδρυμάτος Ωνάση
Εκτέλεση παραγωγής: ΛΥΣΙΣ
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές
Κυριακή 24 & 31 Ιανουαρίου
Εργαστήριο θεάτρου με την Ιώ Βουλγαράκη
