Για την παράσταση, εμπνευσμένη από το περιοδικό δρόμου «Σχεδία» και αφιερωμένη στους πωλητές του, που παρουσιάζει από την Κυριακή 8 Μαρτίου στο Nosotros, η Τζούλια Κόγκου γράφει στο artplay.gr
«Ως ιδέα ξεκίνησε όταν κυλιόμουν στα χορτάρια του Συντάγματος, τις μέρες που ήρθε ξανά στο προσκήνιο. Δεν ξέρω αν τα χορτάρια ένιωθαν τον παλμό του, έκαναν όμως υπομονή. Τα παγκάκια αντίθετα είχαν άλλη άποψη. Ξέραν ότι από καιρό είχαν σταθερούς «πελάτες» και η υπομονή τους ήταν μάταιη.
Η ιστορία ξεκίνησε από τα παγκάκια. Ένας από τους πελάτες από το απέναντι παγκάκι, μας «άνοιξε» το σπίτι του για να το μοιραστούμε. Μια τσάντα για μαξιλάρι, ένα sleeping bag, δύο μέτρα πλαστικό κάλυμμα από πάνω σε περίπτωση βροχής. Αντί για τηλεόραση είχε live ανταπόκριση από τα τεκταινόμενα της πλατείας… Τις σκέψεις μου ήρθαν να εμπλουτίσουν – δύο χρόνια μετά – τα λόγια της κας Ματίνας Π. σε μία συζήτηση γνωριμίας με το περιοδικό δρόμου Σχεδία. Eκείνη και κάποιοι ακόμη πωλητές του περιοδικού σκόρπισαν τις σκέψεις τους και ο χώρος του παλιού Χρηματιστηρίου μίκρυνε, έγινε γλυκός, ζεστός…
Το κείμενο της παράστασης γεννήθηκε, σε πρώτο στάδιο, από αυτοσχεδιασμούς σε άρθρα και συνεντεύξεις της Σχεδίας. Το υλικό ήταν άπειρο μετά από ένα χρόνο έρευνας. Είχα να ταξι-θετήσω το χάος της ζωής που όμως μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με τα στάδια των οικονομικών κύκλων «άνοδος, κρίση, ύφεση, στασιμότητα». Ακολούθησε το δεύτερο στάδιο με την επεξεργασία του κειμένου του Σ. Μπέκετ «Περιμένοντας το Γκοντό». Ολοκληρώθηκε με την σκηνική του μεταφορά σε όρους του σωματικού-ποιητικού θεάτρου.
Μετά την γνωριμία μου με τους πωλητές της Σχεδίας, δεν μπορώ παρά να αφιερώσω την παράστασή μου σε εκείνους».
Τζούλια Κόγκου
