Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

“Girls & Boys”: Τρεις περιπέτειες σε μία

“Πηγαίνω με τη σκέψη μου ενάμιση χρόνο πίσω: μόλις έχω δει μία συνέντευξη της Carey Mulligan και ανυπομονώ να πάρω στα χέρια μου το έργο. Λίγες μέρες αργότερα και με τη βοήθεια κάποιων αγαπημένων φίλων στο Λονδίνο – δεν μπορούσα καν να περιμένω μεταφορικές και ταχυδρομεία – το βιβλίο είναι στα χέρια μου. Αυτό ήταν. Ερωτεύτηκα. Είχα πολλά χρόνια να διαβάσω κάτι που να με αγγίξει τόσο απρόσμενα”, αναφέρει στο artplay.gr η μεταφράστρια και σκηνοθέτις του νέου έργου  του Dennis Kelly , “Girls & Boys” ,  Άννα Μαρία Στεφαδούρου, που κάνει πρεμιέρα στις 7 Οκτωβρίου στο Θέατρο 104. 

“Και τώρα; Τι κάνω; Αρχίζω τα τηλέφωνα στο Λονδίνο, στα γραφείο των αντζέντηδων του Dennis Kelly. Κι εκεί αρχίζει η «πίστα» να ανεβαίνει βαθμό δυσκολίας. Είναι εξαιρετικά σχολαστικοί όσον αφορά στο ποιος θα αναλάβει να ανεβάσει το έργο. Πόσο μάλλον που είναι η πρώτη φορά που θα παρουσιαστεί στη χώρα μας. Ερωτήσεις άπειρες… Ποια είμαι, τι έχω κάνει, τι έχω σπουδάσει, τι άλλο έχω μεταφράσει, τι άλλα ενδιαφέροντα έχω, έχω ξανασκηνοθετήσει; Εκείνο το «όχι», σ’ αυτή την τελευταία ερώτηση, που έπρεπε να πω, ήξερα ότι θα ήταν το τέλος της προσπάθειάς μου. Ένιωθα σαν να προσπαθούσα να υιοθετήσω παιδί και δε μού ’διναν αν δεν είχα ήδη άλλο! Ήθελαν όμως κι αυτοί –και με το δίκιο τους- την εγγύηση ότι δε θα παραβιαστεί το έργο. Για κάμποσο καιρό σιωπούν και ύστερα από τηλεφωνήματα και υπενθυμίσεις απ’ την πλευρά μου, με παραπέμπουν σε Έλληνα δικηγόρο για περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Και ο φαύλος κύκλος του «κλείσε χώρο για να σου δώσω τα δικαιώματα» – «κλείσε το έργο και θα σου δώσω το χώρο» δίνει ρέστα! Έρχεται και ο ανταγωνισμός να πιέσει κι άλλο τα πράγματα και στο μυαλό μου αρχίζω να αποχαιρετάω την ιδέα με τεράστια λύπη. Κάπως όμως κάτι γίνεται και το Θέατρο 104 δέχεται να φιλοξενήσει την παράστασή μας. Και τώρα περιμένουμε από τους δικηγόρους του Kelly να εξετάσουν και πάλι το φάκελό μας, ο οποίος πλέον περιέχει και το θέατρο, ώστε να αποφασίσουν. Και παίρνουν το χρόνο τους. Παίρνουν χαλαρά το χρόνο τους. Αλλά είναι τέλη Μαΐου κι εγώ θέλω απάντηση. Ή έχω κλείσει θέατρο χωρίς να έχω το έργο τελικά ή μου μένει ελάχιστος χρόνος να αποτελειώσω τη μετάφραση (που την έχω αφήσει στη μέση εννοείται γιατί δεν άντεχα να μεταφράζω ένα έργο που μάλλον θα ανέβαζε κάποιος άλλος τελικά). Στις 21 Μαΐου παίρνουμε το τελικό «ναι». Και αρχίζει η υλοποίηση ενός ονείρου, που, μέχρι πριν λίγο, έδειχνε να χάνεται.

Πηγαίνω τη σκέψη μου ενάμιση χρόνο πίσω και μου φαίνεται απίστευτο που πλησιάζει η πρεμιέρα μας. Από τα τέλη Μαΐου κι έπειτα ξεκίνησε άλλη μια περιπέτεια – αυτή της προετοιμασίας της παράστασης και σε λίγο αρχίζει η περιπέτεια των παραστάσεων. Τρεις περιπέτειες σε μία. Μόνο που αυτή η τελευταία δε θα είναι τόσο μοναχική. Θα ταξιδεύουμε μαζί με τον κόσμο, αφού το κοινό είναι ο δεύτερος ουσιαστικά παίκτης του έργου, και θα δούμε αυτό το «παιδί» που μας εμπιστεύτηκαν να «αναθρέψουμε», να ενηλικιώνεται και να «παίρνει το δρόμο του» μπροστά στα μάτια των θεατών. Εγώ προσωπικά ανυπομονώ να δει το κοινό της Αθήνας το εκπληκτικό νέο έργο του Dennis Kelly και την υπέροχη δουλειά της Δώρας Παρδάλη, που μόνο σεβασμό και αγάπη είχε για το κείμενο κι έδωσε με απίστευτη γενναιοδωρία όλο της τον εαυτό”

Άννα Μαρία Στεφαδούρου

Συντελεστές

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Στεφαδούρου

Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Trailer: Έλενα Κώτση

Teaser: Γιώργος Μακρής

 

Παίζει η Δώρα Παρδάλη.

 

Πρεμιέρα: 7 Οκτωβρίου

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 (μέχρι τις 7 Ιανουαρίου)

Εισιτήρια: 12 ευρώ, 8 ευρώ (μειωμένο)

Διάρκεια: 75 λεπτά

 

Θέατρο 104 (Black Box)

Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, T. 210 3455.020