«Πήξαμε τόσα χρόνια κλεισμένοι στο στούντιο και αναζητήσαμε κάτι ατόφιο που να μας ξεπλύνει τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό. Να ξαναθυμίσει την χαμένη μας γλώσσα, την ρίζα, την ιστορία.» Ευριπίδης Λασκαρίδης…
Με καταγωγή από την Λήμνο, ο ηθοποιός, performer και σκηνοθέτης Ευριπίδης Λασκαρίδης, παρουσιάζει μια θεατρική παράσταση εμπνευσμένη από το νησί και αφιερωμένη σε αυτό και τους κατοίκους του. Η ιδέα της παράστασης «Φιλτάτη Φιλόξενη Λήμνος», που θα ανέβει στο αρχαίο θέατρο της Ηφαιστείας στις 19 Αυγούστου, γεννήθηκε από μία «επιθυμία», μία «επιθυμία όσμωσης» όπως υποστηρίζει ο σκηνοθέτης στο artplay.gr. «Θέλαμε το εγχείρημα αυτό να συσπειρώσει τους κατοίκους γύρω από το αρχαίο θέατρο, να αντλεί από την παράδοση και την ιστορία, να αφορά και να εμπλέκει μη επαγγελματίες ηθοποιούς. Η προσπάθεια ήδη έχει αγκαλιαστεί με μεγάλη αγάπη, λείπει κάτι τέτοιο απ’ το νησί και το ζητά ο κόσμος εδώ».
Η παράσταση ανεβαίνει υπό την αιγίδα του Δήμου και της πολιτιστικής οργάνωσης του νησιού (ΟΕΠΑ) και βασίζεται στη στήριξη της Αναπτυξιακής Λήμνου. «Πρόκειται για μια παράσταση από τους ίδιους τους κατοίκους που καταθέτουν ιστορίες, αναμνήσεις, την ίδια τους την λαλιά και τον τρόπο ζωής τους. Κυκλώνει το νησί από όλες τις πλευρές, μιλάει για την ιστορία του, τα κείμενα που έχουν γραφτεί για αυτό, τις καλλιέργειες του παρελθόντος, όπως το βαμβάκι, αλλά και τα περίφημα προϊόντα του, το σιτάρι, το κρασί, τα τυριά του.
Στόχος μας ήταν να φτιάξουμε ένα ποίημα με την μυρωδιά και την ανάσα του νησιού. Για αυτό το σκοπό προσκαλέσαμε τους ντόπιους, από τους οποίους ανταποκρίθηκαν 40-50 άνθρωποι, ο μικρότερος μας είναι 12 ετών. Δεν υπάρχουν κανόνες και φόρμες σε αυτήν την παράσταση, ερχόμαστε με την έρευνά μας, αλλά έτοιμοι να “ακούσουμε” τον τόπο. Ο καθένας προσέρχεται με τις μνήμες και τις ιστορίες του, την αγάπη, αλλά και τα παράπονα για το νησί του. Ανάμεσα στα κείμενα που αναζητήσαμε και βρήκαμε ξεχωρίσαμε και ένα του Πεντζίκη με τίτλο «Περί Λήμνου», που λειτουργεί σαν μαγικό κλειδί για την αφήγηση της παράστασης.
Στην ερώτηση τί ήταν αυτό που οδήγησε τον Ευριπίδη Λασκαρίδη σε μια διαφορετικού τύπου παράσταση, όπως αυτή, η απάντηση είναι άμεση: “Πήξαμε τόσα χρόνια κλεισμένοι στο στούντιο και αναζητήσαμε κάτι ατόφιο που να μας ξεπλύνει τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό. Να ξαναθυμίσει την χαμένη μας γλώσσα, την ρίζα, την ιστορία. Μεταξύ άλλων, δύο πρόσωπα που μας ξάφνιασαν ευχάριστα ήταν ο Γιώργος, ένας νεότατος σπουδαστής εθνογραφίας που μεγάλωσε στη Λήμνο και μας μιλά με φοβερή λεπτομέρεια για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σχέση του με τα ζωντανά και ο Χρήστος Κολλερός, συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου: Ένα πανί μας λειπ για να σαλπάρουμ…” στο οποίο καταγράφονται θρύλοι, ιστορίες και τραγούδια της Λήμνου στην ντόπια λαλιά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο τόσο γενναιόδωρο, όσο και δίκαια σκεπτικό με τους Αθηναίους, σαν και του λόγου μας, που επιστρέφουν στον τόπο τους να ξαναδούν το νησί με φρέσκα μάτια και να μιλήσουν -όπως μπορούν- για αυτό.»
Μανια Ζούση
