Η ποιήτρια Γλυκερία Μπασδέκη γράφει στο artplay.gr με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο για την Donna abbandonata, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο Φιλίππων.
Η Αρετή είναι ένα πολύ λυπημένο και πολύ θυμωμένο κορίτσι. Έχει βάλει απέναντι τον κύριο Γιώργο και λέει, λέει, δεν προφταίνει να λέει. Ο κύριος Γιώργος ( Χειμωνάς ) ιδέαν δεν έχει ή είχε– είναι εντελώς και ολωσδιόλου απών. Όλοι θεωρούν την Αρετή ψυχικά διαταραγμένη, μια κοπέλα σε σύγχυση πραγματικότητας. Εγώ ξέρω ότι είναι ψυχικά ταραγμένη– απλά ταράχτηκε σφόδρα όταν είδε την ομορφιά στο πρόσωπο του κυρίου Γιώργου που έλαμπε σα λαμπατέρ.
Ένα έργο για τη μεγάλη λύπη ήθελα να γράψω. Ένα έργο για αυτό το μπουκαλάκι λύπης που όταν σπάσει μας παίρνει και μας σηκώνει…Κι ήθελα να μ’ ακούσει ο κύριος Γιώργος (Χειμωνάς), αυτός που ήξερε καλά κι από μεγάλες λύπες κι από μεγάλες ομορφιές. Νομίζω ότι πάντα περίμενε να του αποδείξουμε πόσο σημαντικός υπήρξε για τον καθένα μας. Βρήκα λοιπόν αυτή την ευκαιρία/αφορμή/πρόσχημα. Η Λένα Ουζουνίδου και η Μυρτώ Γκόνη θα μιλήσουν αντ’ εμού. Το κομμωτήριο του έργου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ψυχικός τόπος.
O Θοδωρής Γκόνης μου ζήτησε να γράψω ένα έργο που θα μιλάει για την Καβάλα. Η Donna Abbandonnata μιλάει για την Καβάλα. Της πετάει καταπρόσωπο τον δικό της αντίξοο λόγο, τον λόγο που ενοχλεί. Οι Καβάλες έχουν μάθει να μιλούν με ευθείες και αναφορικότητες. Οι Αρετούλες είναι μονίμως παρεκκλίνουσες. Έτσι κι αλλιώς μόνο η γλώσσα τους μας απέμεινε. Ο Θοδωρής απ’ την αρχή κατάλαβε. Είναι πολυτέλεια να συναντάς γενναιοδωρία και εμπιστοσύνη. Χαίρομαι που συναντηθήκαμε.
Γλυκερία Μπασδέκη