«Τι ζούμε και τι θα θέλαμε να ζούμε, τι είναι ομορφιά και τι καθορίζει την ασχήμια σ αυτόν τον κόσμο, υποσχέσεις, ανομολόγητα πάθη, γιατρικά που δεν επουλώνουν τίποτα, ζωές που πνίγονται σε λογαριασμούς και σε δωμάτια ένα επί ένα», αφηγείται στο artplay.gr ο Ένκε Φεζολλάρι, με αφορμή τον Θείο Βάνια του Τσέχωφ που σκηνοθετεί στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και κάνει πρεμιέρα στις 7 Μαρτίου, ενώ μετά το Πάσχα θα παρουσιαστεί και στην Αθήνα.
Ο Ένκε συνεχίζει τις σκέψεις του για το τσεχωφικό αριστούργημα, προσθέτοντας: «Φιλοδοξίες και όνειρα που τσαλαπατιούνται κάτω από το χιόνι και την κοινωνία, υπάρξεις που αναζητούν γαλήνη και φώς, αλκοόλ και αμέτρητα βράδια αγρύπνιας προσμένοντας το θαύμα. Μοναχικοί ήρωες που αναζητούν ο ένας τον άλλον, ένας μικρόκοσμος που ασφυκτιά, που δρασκελίζει και άλλοτε πέφτει σε λακκούβες και στο τέλος αυτή η ζοφερή πραγματικότητα οδηγεί πάντα σε μια εγκατάλειψη ακόμα και του ίδιου μας του είναι.. Πνιγηρές υπάρξεις τραυματισμένες και μια πληγή που δεν κλείνει, αυτή του Έρωτα και της Ιδανικής Ζωής. O Θείος Βάνια είναι το έργο του μόχθου και της Τέχνης, των Ερώτων που δεν τιθασεύουν τις υπάρξεις, των Υπάρξεων που φωλιάζει μέσα τους η εγκατάλειψη, των ανθρώπων που έχασαν και θυσίασαν τα πάντα σε μια Ιδέα, σε αξίες και Ιδανικά, πνιγηρές οντότητες σε ένα πολιτικό φθαρμένο σύστημα. Άγιοι και εγκληματίες, τταπεινοί και καταφρονεμένοι, αδειανές ζωές που φωλιάζουν σε σαμοβάρια και σπαρτά…μόχθου και καλοσύνης. Είναι το έργο μας, εμάς που αποτύχαμε και θα συνεχίζουμε να ζούμε με το βάρος των αμαρτιών σε μια σιωπηλή αγιότητα».
Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Μετάφραση : Μαρία Σκαφτούρα
Σκηνικά – Κοστούμια : Γιώργος Λυντζέρης
Φωτογραφίες: Lea Wood
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος
Δραματουργική ανάλυση : Κάτια Σωτηρίου
Παίζουν : Αλέξανδρος Τσακίρης, Καλλιόπη Ευαγγελίδου , Μπάμπης Χατζηδάκης, Αστερόπη Χαριτίδου, Γιάννης Παπαϊωάννου, Μαρία Κυριάκη, Αστέρης Πολυχρονίδης, , Χαράλαμπος Παυλίδης
