Λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα του θεατρικού ταξιδιού του Ματαρόα στο Παρίσι, η Ελίτα Κουνάδη, από τη γαλλική πρωτεύουσα, γράφει στο artplay.gr για αυτή την ενδιαφέρουσα και μοναδική διαδρομή.
Μετά από δύο χρόνια δουλειάς, πολύ κόπο, πολλές δυσκολίες και περιπέτειες ευχάριστες και δυσάρεστες ένα όνειρο που μοιράστηκαν κάποιοι φίλοι και στην πορεία το μοιραστήκαμε με τόσο κόσμο, πραγματοποιείται. Δεν ήταν εύκολο. Καθόλου. Παρ’ όλα αυτά αντέξαμε. Και αυτό είναι μια νίκη που με κάνει, μας κάνει, χαρούμενους και περήφανους.
Η πρεμιέρα μας ευτυχώς ή δυστυχώς συμπίπτει με μια από τις χειρότερες εβδομάδες των τελευταίων ετών. Παρακολουθώντας κάθε μέρα την πρόβα, η φόρτιση είναι τεράστια. Αυτό που φοβόμουν πριν δύο χρόνια που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο αυτή τη στιγμή. Η σκέψη μου είναι διαρκώς στην Ελλάδα, και σ’ αυτόν τον παραλογισμό, τη βία και την αναλγησία που βλέπουμε να ξεδιπλώνονται καθημερινά μπροστά μας, ανήμποροι να πετύχουμε κάτι που θα αλλάξει το τοπίο, όσο κι αν διαμαρτυρόμαστε ή αντιδρούμε με κάθε τρόπο.
Νοιώθω την ανάγκη, όπως επίσης και πολλοί άλλοι, να ουρλιάξω στην Γαλλία και στην Ευρώπη αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα μου. Και μέσα σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό, αυτό το παιδί, που έχει τόσο γερά κότσια και διεκδικεί την εφαρμογή – επιτέλους – του νόμου, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, πέρα από τον θαυμασμό ή τον σεβασμό που μπορεί να νοιώσει κανείς απέναντι στο κουράγιο του ή πέρα από τις όποιες διαφωνίες του, έρχεται να μας θυμίσει με τον πιο δραματικό τρόπο μια έννοια που έχει πλέον καταλυθεί σε αυτόν τον τόπο. Τη Δημοκρατία. Δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να αναλάβουμε ο καθένας την προσωπική ευθύνη, με κάθε κόστος. Τα ψέματα τελείωσαν. (σ.σ. Το κείμενο γράφτηκε πριν τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού).
Όσο για τη γεύση που μου αφήνει όλο αυτό το ταξίδι: Είναι μια ιστορία που νομίζω την αφηγείται ο Γιώργος Κανδύλης στο βιβλίο του “Χτίζοντας τη ζωή”, με κάποιον που το όνειρο του ήταν να πάει στο Παρίσι και για χρόνια ζούσε με αυτό. Όταν επιτέλους μετά από χίλιους κόπους κατάφερε να το πραγματοποιήσει και έφτασε στο Παρίσι, πήρε το ίδιο τρένο και γύρισε πίσω. Και πώς θα ζούσε τώρα χωρίς όνειρο;
Θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους της ομάδας του Ματαρόα, όλους εκείνους που μας πίστεψαν και μας βοήθησαν με κάθε τρόπο. Χωρίς αυτούς η παράσταση μάλλον δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Ελπίζω να μην τους απογοητεύσουμε.
Ας τη μοιραστούμε λοιπόν! Σας περιμένουμε.
ΕλίταΚουνάδη
Η παράσταση αποτελεί θεατρική μεταφορά του ιστορικού ταξιδιού του θρυλικού πλοίου «Ματαρόα», που απέπλευσε τον Δεκέμβριο του 1945 από το λιμάνι του Πειραιά με επιβάτες εκατοντάδες Έλληνες καλλιτέχνες, επιστήμονες και φοιτητές και προορισμό την Γαλλία.
Η πρεμιέρα είναι σήμερα 10 Δεκεμβρίου στην Cartoucherie της Αριάν Μνουσκίν στο Παρίσι και στη συνέχεια η παράσταση θα μεταφερθεί στην Τουλόν στις 14,15 και 16 του μήνα.
