Μπέκετ _Παράθυρο: Επίσκεψη σε έναν ψυχικό χωρόχρονο

Με αφορμή την περιοδεία της παράστασης Μπέκετ_Παράθυρο σε Πάτρα από 7 Μαίου, Λευκάδα ( Ιούλιο) και Παρίσι ( Σεπτέμβριο) και μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις στο διαμέρισμα της οδού

Τσιμισκή 28-30 στη Νεάπολη Εξαρχείων, η σκηνοθέτις Δάφνη Γιαννουλάτου μιλά στο artplay.gr για την συνεχή και άμεση ανατροφοδότηση του κοινού αλλά και για την ομάδα Atomic No6.

«Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το Μπέκετ _ Παράθυρο τον Σεπτέμβρη του 2014. Φυσικά τότε δεν το έλεγαν Μπέκετ_Παράθυρο. Τότε απλά είχαμε αποφασίσει να δουλέψουμε πάνω στις οικογενειακές σχέσεις, τον κληρονομικό εγκλωβισμό μέσα σε μια κατάσταση, το Λίκνισμα, τα Πατήματα και την Ανάσα και έτσι, διαβάζοντας, συζητώντας, σκιτσάροντας, ακούγοντας, βλέποντας ιδέες και αναφορές που φέρναμε όλοι στις συναντήσεις, καταλήξαμε στο τελικό κείμενο, τη συρραφή, τους χρόνους και την αίσθηση της σκηνικής μας σύνθεσης. Η ιδέα του να παιχτεί σε διαμέρισμα ήρθε το Σεπτέμβρη του 2015 και έτσι το άδειο διαμέρισμα της οδού Τσιμισκή μετατράπηκε σε χώρο συνάντησης, πρόβας και αργότερα στο σπίτι της οικογένειας Winter. Τον Αντώνη τον γνωρίσαμε επίσης τον Σεπτέμβρη του 2015 κάνοντας οντισιόν για τον ρόλο του Έμυ. Ομόφωνα αποφασίσαμε πως ήταν ιδανικός για τον ρόλο και έτσι ξεκίνησε η γνωριμία και συνεργασία μας. Ο Αντώνης σαν οργανικό μέλος τη ομάδας πρόσφερε νέες αποχρώσεις στον χαρακτήρα του Έμυ και στην ίδια την παράσταση, ενώ με την ερμηνεία του έκανε το κείμενο απτό στον κάθε θεατή. Ο ίδιος, σχετικά με την δουλειά μας λέει πως: «αυτό που καταφέραμε σε μια εποχή που ζητά γρήγορες αποφάσεις, είναι να καλέσουμε το κοινό σε μια επίσκεψη σε ένα ψυχικό χωρόχρονο όπου το ελάχιστο μπορεί να αναπνεύσει για 45 λεπτά».

Ίσως το πιο όμορφο κομμάτι του Μπέκετ_Παράθυρο, αυτό που μας έκανε και εμάς να θέλουμε να το συνεχίσουμε και να «μετακομίσουμε», είναι η σχέση και η οικειότητα που αναπτύσσαμε κάθε βράδυ με το κοινό. Από ένα έργο αποσπασματικό που μιλά για τον απόλυτο εγκλωβισμό, προέκυψε μια νέα σε εμάς κοινωνική συνθήκη, η απόλυτη επικοινωνία με το κοινό, η συνεχής, άμεση ανατροφοδότηση. Πρώτη μας στάση θα είναι η Πάτρα στο σπίτι επί της οδού Σαρανταπόρου στον αριθμό 32, δεύτερη η Λευκάδα στα πλαίσια των γιορτών Λόγου και Τέχνης και τρίτη το Παρίσι στα πλαίσια του Φεστιβάλ Επικίνδυνων Ιδεών του πανεπιστημίου Nanterre La Défense.

Οι Atomic No6, αποτελούνται από ένα βασικό πυρήνα τεσσάρων ατόμων, την Τέτα Αποστολάκη, την Έρση Γιαννουλάτου, τη Δάφνη Γιαννουλάτου και τον Κωσταντίνο Παπαδόπουλο. Ο καθένας από εμάς προέρχεται από ένα διαφορετικό καλλιτεχνικό χώρο, δημιουργώντας μια ομάδα από “καλλιτέχνες- τεχνικούς” που συνεργάζονται με ηθοποιούς αλλά και καλλιτέχνες άλλων ειδικοτήτων ανάλογα με το κάθε project που αποφασίζουν να παρουσιάσουν. Οι μεταξύ μας σχέσεις είναι συγχρόνως επαγγελματικές, φιλικές και οικογενειακές! Συνεργαζόμαστε από το 2012 και έως τώρα έχουμε ασχοληθεί περισσότερο με σκηνικές συνθέσεις/ performative installations, βασισμένες σε μονολόγους που προέρχονται από το θέατρο, τη λογοτεχνία ή τη συνεργασία με νέους συγγραφείς».

Δάφνη Γιαννουλάτου