Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Άννα Κοκκίνου: «Οι Μίμοι είναι αριστοτεχνικά πλασμένοι και αναγνωρίσιμοι»

«Oι Mίμοι προϋπήρχαν του ποιητικού θεάτρου και συνεχίζουν να εξελίσσονται», αναφέρει στο artplay.gr η Άννα Κοκκίνου με αφορμή το σπουδαίο σατιρικό έργο του Ηρώνδα, που παρουσιάζεται στο θέατρο Σφενδόνη σε δική της σκηνοθεσία. «Κι όταν αυτό το είδος, στη συνέχεια, παρακμάσει, θα κατορθώσει χάρη στην πρωτεϊκή του φύση και παρά τις επί αιώνες απαγορεύσεις της νέας θρησκείας, να εξελιχθεί και να διατηρήσει άσβεστη τη φλόγα του θεάτρου», προσθέτει.

«Βασικά χαρακτηριστικά των ιστοριών ήταν η μίμηση σκηνών της καθημερινής ζωής, η έμφαση στα τυπικά στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η χρήση πεζού λόγου και ο αυτοσχεδιασμός στην παράσταση.  Οι τίτλοι των μικρών αυτών όχι και τόσο καθημερινών σκηνών καθημερινότητας μιλούν από μόνοι τους: Ο Νταβατζής, Η Ζηλιάρα, Οι Κολλητές, Η Μαστροπός, Ο Διδάσκαλος, Ο Τσαγκάρης.

Ο Ηρώνδας έγραψε το 270- 260 π.Χ., στην ελληνιστική εποχή. Έζησε στην Αλεξάνδρεια και την Κω. Διασώθηκαν επτά έργα του χάρη σ’ έναν γενναιόδωρο πάπυρο που ανακαλύφθηκε το 1889 σε τάφο μούμιας στην Αίγυπτο. Οι τύποι του είναι αριστοτεχνικά πλασμένοι. Τα πρόσωπά του ολοζώντανα και τελείως αναγνωρίσιμα σήμερα.

Αυτό το είδος θεάτρου είναι θελκτικότατο για τον ηθοποιό. Είναι δύσκολο είδος κι ας μοιάζει αβανταδόρικο. Εκεί μέσα συναντά ο ηθοποιός τα πρωταρχικά υλικά που συνθέτουν τη δουλειά του. Εμάς, η επιδίωξή μας ήταν να ασκήσουμε υποκριτικά τους εαυτούς μας, να εξοικειωθούμε με την τεχνική του αυτοσχεδιασμού, με την έννοια αδράχνω αυτό που σχεδόν τυχαία εμφανίζεται μπροστά μου και πλέκω ελεύθερα με αυτό και με τη φαντασία μου το αυτοσαρκαστικό υφάδι του ρόλου. Ο Μίμος είναι γιορτή για τον ηθοποιό. Η γιορτή του εφήμερου και της δημιουργίας. Με τα πιο ευτελή μέσα δημιουργεί χαρά και ομορφιά.

Η παράστασή μας ευτύχησε να έχει εξαιρετικούς και άξιους συνεργάτες. Δουλέψαμε μέσα σε ανείπωτες δυσκολίες με μόνη δύναμη την πίστη στο καλό.  Ό,τι δηλαδή διαθέτουν και οι Μίμοι!

Προσπαθήσαμε με αυτά τα κείμενα να αντισταθούμε και να αναστρέψουμε την ανασφάλεια και τη μελαγχολία της ζωής μας ως κοινωνίας και να εμφυσήσουμε στην παράσταση λίγη χαρά και ομορφιά».

Άννα Κοκκίνου

Ταυτότητα

Μετάφραση: Θεόδωρος Στεφανόπουλος

Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου

Σκηνικά: Κέννι Μακ Λέλλαν

Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Πρωτότυπη μουσική: Νίκος Βελιώτης

Μάσκες: Μάρθα Φωκά

Επιμέλεια Κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού

Βοηθοί Σκηνοθέτιδος: Μιχάλης Αγγελίδης, Δημήτρης Καλακίδης, Ειρήνη Κουμπαρούλη

Φωτογραφίες: Μαρούσα Θωμά

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου

Παίζουν: Ρηνιώ Κυριαζή, Νίκος Νίκας, Ρίτα Λυτού, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Αλκίνοος Δωρής,  Ειρήνη Κουμπαρούλη,  Άννα Κοκκίνου

Φωτογραφία εξωφύλλου : © Σπύρος Στάβερης