Για επτά γυναίκες σε έναν χώρο «περιοριστικό», μία συνθήκη εγκλεισμού και πειθαρχίας, γράφει στο artplay.gr η χορογράφος Νάνσυ Σταματοπούλου που εμπνεύστηκε και σχεδίασε
την χορογραφική αφήγηση της performance «Bernarda Alba : in memoriam», η οποία κάνει πρεμιέρα στις 15 Απριλίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσορτέκη.
«Στρέφομαι στο χέρι που είναι ελεύθερο, το φέρνω στο πρόσωπό μου, είναι μια διέξοδος όταν όλα τα άλλα χρεοκοπούν, εικόνες, όνειρα, ύπνος, τροφή για σκέψη, κάτι δεν πάει καλά εδώ..
Σάμιουελ Μπέκετ
«Bernarda Alba :in memoriam» “Εγώ κάνω τα πράγματα χωρίς πίστη σαν να ήμουν ρολόι” (Μαρτίριο)
Επτά γυναίκες, επτά σώματα σε έναν χώρο περιοριστικό, σε μία συνθήκη εγκλεισμού και πειθαρχίας, σε μία απόλυτη αυστηρή φόρμα. Το σώμα επιθυμεί να εκφραστεί, να συγκρουστεί με εκείνα που δεν πρόλαβαν μέσα στον χρόνο και χώρο να ειπωθούν. Νιώθω χαρά που είχα την ευκαιρία να συναντηθώ και να συνεργαστώ με αυτήν την ομάδα ανθρώπων σε ένα μοίρασμα ανιδιοτέλειας».
Νάνσυ Σταματοπούλου
