Απόλυτα ήρεμος, ψύχραιμος, αυτοσαρκαζόμενος όπως συνήθιζε και συμφιλιωμένος με το θάνατό του που είχε σχεδόν προβλέψει, έδειχνε ένα χρόνο πριν ο Μάνος Ελευθερίου, μιλώντας μας και αποχαιρετώντας μας με τον τρόπο του. Αφορμή το πρώτο του θεατρικό έργο «Ο Πατέρας του Άμλετ», όπου «το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ που έρχεται από τον άλλον κόσμο για να εξηγήσει τον τρόπο που πέθανε, αποκαλύπτει πράγματα για το μέλλον, καθώς ως νεκρός , το προέβλεπε», έλεγε ο αγαπημένος ποιητής και στιχουργός που αποχαιρέτησε τη ζωή στα ογδόντα του χρόνια, όπως το είχε προβλέψει, ανήμερα Κυριακής 22 Ιουλίου. Ακάματος έως το τέλος, παραπονιόταν ωστόσο συχνά πως ήταν πια πολύ κουρασμένος, αν και θα ήθελε ακόμη να γράψει ένα αριστούργημα, όπως μας ομολόγησε με χάρη, παραδεχόμενος πως «πάσχει από γήρας, την ανίατο νόσο από την οποία πάσχουν όλοι οι άνθρωποι»!
Αυτοβιογραφικός σε πολλά από τα βιβλία του ο Ελευθερίου περιστρέφεται γύρω από το θέμα του θανάτου πολύ συχνά, όπως και στο τελευταίο του «Φαρμακείον Εκστρατείας», των εκδόσεων «Μεταίχμιο», όπου όπως αφηγείται «υπάρχει ένας πολύ περίεργος μονόλογος για κάποιες κηδείες των ερωτευμένων που πενθούν και κηδεύουν σε ένα νεκροταφείο τους έρωτές τους».
Ο ίδιος συνεχίζει έως το τέλος να γράφει βιβλία με μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και στίχους.
«Γράφω δύσκολα παρόλο που γράφω συνεχώς, δουλεύοντας 8 με 10 ώρες την ημέρα. Του χρόνου μάλλον θα μπω στα 80 μου. Λέω μάλλον γιατί δεν ξέρω αν ζω. Την προηγούμενη εβδομάδα παρέδωσα γραπτώς στους δικούς μου την επιθυμία μου να καεί η σορός μου, δεν θα άντεχα να ταλαιπωρούμαι από εδώ και από εκεί», αποκαλύπτει.
«Ο Πατέρας του Άμλετ», ανέβηκε στις 16 Οκτωβρίου στο Θέατρο «Θησείον», με σκηνοθέτη τον Θοδωρή Γκόνη και πρωταγωνιστή τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τη «Μικρή Άρκτο ένα νέο άλμπουμ με τίτλο «7 Ελεγείες και Σάτιρες – Για φωνή και πιάνο» σε στίχους δικούς του, του Θοδωρή Γκόνη και της Λίνας Νικολακοπούλου με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη μουσική και την ερμηνεία.
Την Τρίτη 24 Ιουλίου, στις 12.00, στο Α΄ Νεκροταφείο η πολιτική κηδεία του.
Μάνια Ζούση
