«Θα σας πω ένα μυστικό μου. Στο αγαπημένο μου νησί υπάρχει ένα ακρωτήρι, το οποίο επισκέπτομαι συχνά. Λίγοι το ξέρουν. Οι περισσότεροι σταματάνε τη βόλτα τους στο κοντινό λιμανάκι με το μικρό ξωκλήσι στην κορυφή του λόφου. Το ακρωτήρι στέκει λίγο πιο πέρα, αλλά ελλείψει χαραγμένου μονοπατιού ελάχιστοι επιχειρούν να το προσεγγίσουν. Καλύτερα.
Πάω λοιπόν εκεί, κάθομαι σ’ έναν βράχο κι ατενίζω τη θάλασσα. Ή πάλι στέκομαι όρθιος, ανοίγω τα χέρια μου κι αφήνω τον αέρα να με χτυπήσει, καθώς το πέλαγο απλώνεται μπροστά μου. Πουθενά δεν έχω νιώσει πιο ελεύθερος. Είμαι εγώ και η θάλασσα. Μία μυστική συνομιλία. Κάτι σαν προσευχή.
Ανάλογα με τον αέρα που φυσάει η θάλασσα από τη μια πλευρά του ακρωτηρίου είναι αφρισμένη κι από την άλλη γαλήνια. Από τη μία το κύμα σπάει πάνω στα βράχια κι από την άλλη ένα διάφανο τιρκουάζ στραφταλίζει στον ήλιο. Έχει κάτι από μένα όλο αυτό. Έχει κάτι από εμάς.
Η θάλασσα μας σαγηνεύει, γιατί μας μοιάζει. Είναι καθρέφτης μας. Μυστηριώδης, ανεξερεύνητη, γοητευτική, επικίνδυνη, απρόβλεπτη. Αλλάζει διαθέσεις, προσωπεία, θερμοκρασία. Έχει κάτι το ρευστό. «Τρέχει και δεν την πιάνεις». Ίσως γι’ αυτό να της έχει υποκλιθεί με τέτοιο καθολικό τρόπο η τέχνη. Και περισσότερο το τραγούδι και η ποίηση.
Κάπως έτσι γεννήθηκαν «Οι θάλασσες μέσα μας», που παρουσιάζουμε όλες τις Τρίτες του Νοέμβρη στη μουσική σκηνή Σφίγγα μαζί με την μοναδική Ελένη Καρακάση. Από αυτή τη συνειδητοποίηση. Ότι η θάλασσα είναι πανταχού παρούσα στο ελληνικό τραγούδι. Όχι μόνο στα νησιώτικα. Κυρίαρχα στο έντεχνο ή στο λαϊκό τραγούδι. Μόνο που εκεί λειτουργεί σαν αντικατοπτρισμός της ψυχής μας. Η θάλασσα είμαστε εμείς, που αλλάζουμε συναισθήματα και διαθέσεις. Τη μία σηκώνουμε πελώρια κύματα που τα σαρώνουν όλα και την άλλη γινόμαστε λιμάνι κι αγκαλιά γι’ αυτούς που αγαπάμε. Άλλοτε παίρνουμε αυτό το μουντό, γκρίζο χρώμα της μελαγχολίας κι άλλοτε το φως μας πλημμυρίζει και μια «θάλασσα σμαράγδια» ξεχύνεται μέσα μας απ’ άκρη σ’ άκρη.
Αυτή την αίσθηση προσπαθήσαμε να αιχμαλωτίσουμε στην παράστασή μας. Γιατί κι η μουσική μια θάλασσα είναι. Σε ταξιδεύει, σε αιχμαλωτίζει σε χρόνο μηδέν. Κι είμαι ευτυχής, γιατί νομίζω τα καταφέραμε. Μέσα από τις εξαιρετικές και ενίοτε πολύ διαφορετικές ενορχηστρώσεις, που επιμελήθηκε ο Δημήτρης Κουφογιώργος, ένα δεμένο σύνολο τεσσάρων μουσικών (Ανδρέας Καρανίκας – πλήκτρα, Δημήτρης Κουφογιώργος – κιθάρα& μπουζούκι, Στέλιος Φραγκούς – μπάσο και Στρατής Σκουρκέας – κρουστά), τα ατμοσφαιρικά βίντεο του Στέφανου Κοσμίδη και φυσικά την υπέροχη φωνή και την ιδιαίτερη ερμηνεία της Ελένης Καρακάση.
Σας περιμένουμε στη Σφίγγα για να ταξιδέψουμε στις «Θάλασσες μέσα μας». Να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, να μελαγχολήσουμε και να γιορτάσουμε. Η μουσική μας παράσταση διατρέχει όλα τα συναισθήματα και όλες τις εποχές. Όπως ακριβώς και οι ζωές μας.
Όσο για εμένα θα επιστρέφω όσο πιο συχνά μπορώ στο ακρωτήρι μου. Και θα αφήνω το πέλαγο να «με κυλάει αφρίζοντας στου ορίζοντα την άκρη».
Δημήτρης Χαλιώτης
Τραγουδάει η Ελένη Καρακάση
Παίζουν οι μουσικοί:
Δημήτρης Κουφογιώργος (μπουζούκι, κιθάρα)
Ανδρέας Καρανίκας (πιάνο, φωνή)
Στέλιος Φραγκούς (μπάσο, φωνή)
Στρατής Σκουρκέας (κρουστά)
Καλλιτεχνική επιμέλεια – Κείμενα: Δημήτρης Χαλιώτης
Ενορχηστρώσεις: Δημήτρης Κουφογιώργος
Επιμέλεια βίντεο παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτισμοί: Βασίλης Νικολόπουλος
Ήχος: Γιώργος Τσατσούλης
Art direction: Sugahtank
Φωτογραφίες: Σίσσυ Μόρφη
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845
Τρίτη 7, 14, 21& 28 Νοεμβρίου
Ώρα έναρξης: 21.30
Τιμή εισόδου: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί
