Ο Γιώργος Κολόζης πήγε για πρώτη φορά στη Δονούσα όταν ήταν 20 χρονών, στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Το νησί δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα τότε και η λέξη τουρίστας ήταν σχεδόν άγνωστη στους κατοίκους. Έμεινε σε μια σκηνή στην παραλία του Κέδρου και για τις πρώτες μέρες τον θεωρούσαν κατάσκοπο, αλλά δεν του πήρε πολύ καιρό να συνδεθεί με τους φιλόξενους ανθρώπους και να αποκτήσει το όνομα “Ο Γιώργος του Κέδρου”. Πήγαινε στη Δονούσα κάθε χρόνο, κινηματογραφώντας και φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους και το τοπίο με μηχανές super 8mm και 16mm, μέχρι και πριν τη δεκαετία του ‘80. Όταν επέστρεψε στα τέλη του ‘90 για μια νέα κινηματογράφηση διαπίστωσε ότι πολλά είχαν αλλάξει και τότε αποφάσισε ότι όλο αυτό το υλικό έπρεπε να γίνει ένα ολοκληρωμένο ντοκιμαντέρ.
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Λίγο πριν το τελευταίο γύρισμα και το στάδιο του μοντάζ, οι συντελεστές ξεκινούν καμπάνια Crowdfunding στο Indiegogo για την εύρεση χρημάτων από όλους όσους ενδιαφέρονται και μπορούν να ανταποκριθούν, έτσι ώστε εκείνο να ολοκληρωθεί.
Όλα τα έξοδα αλλά και οι ρόλοι του συνεργείου μέχρι τώρα έχουν καλυφθεί αποκλειστικά από τον Γιώργο και τον Γιάννη Κολόζη και τη βοήθεια κάποιων φίλων.
Το μοντάζ είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει προς το τέλος της καμπάνιας οικονομικής ενίσχυσης με τελικό στόχο το ντοκιμαντέρ να είναι έτοιμο στο τέλος του χρόνου.
Πρόκειται για έναν τρόπο παραγωγής και χρηματοδότησης μιας προσωπικής στάσης και πρότασης για το πώς μπορούν να γίνονται ταινίες στις μέρες μας.
Οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις στήριξης είναι :
http://www.indiegogo.com/projects/yiorgos-of-kedros/
και
http://www.facebook.com/yiorgosofkedros/
Το 2007 ξεκίνησαν μαζί, ο Γιώργος και ο Γιάννης Κολόζης, ο γιος του, γι’ αυτό που πιστεύανε ότι θα είναι το τελικό γύρισμα του ντοκιμαντέρ, προσπαθώντας να βρούν τους ίδιους ανθρώπους από το ‘70, να ανασύρουν τις παλιές αναμνήσεις αλλά να κάνουν και καινούργιες. Αναμιγνύοντας διαφορετικά format φιλμ (8mm, super 8mm, 16mm) με ψηφιακά (DV, DVCPRO, HDV, DSLR, 4K) κινηματογραφώντας κάθε εποχή του χρόνου και ενίοτε εξισώνοντας την εικόνα του παρελθόντος με αυτήν του παρόντος, χρησιμοποιώντας και σήμερα φιλμ super 8mm και 16mm, προσπαθούν να συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν δημιουργώντας μια ιστορία στην οποία η γραμμικότητα δεν θα έχει να κάνει με τον χρόνο, αλλά με το συναίσθημα.
Καθώς ο Γιώργος Κολόζης έφυγε το 2009 από τη ζωή, τη συνέχεια του ντοκιμαντέρ ανέλαβε ο Γιάννης, πηγαίνοντας ξανά στη Δονούσα τον Απρίλη του 2010, με μια σκηνή στην παραλία του Κέδρου και μια μηχανή super 8mm, προσπαθώντας να ζήσει την εμπειρία του πατέρα του από τη δεκαετία του ‘70 και επιστρέφοντας μέχρι σήμερα στο νησί όσες φορές μπορούσε.
