Κινηματογράφος

Nick Frost: «Έχω χορέψει τρεις φορές στη ζωή μου…»

Από την πρώτη στιγμή, ο Frost και ο Park ήθελαν να κάνουν μια χορευτική ταινία με σεβασμό για τον χορό και όχι απλώς μια αφορμή για κωμωδία. «Ο χορός έπρεπε να είναι ρεαλιστικός» επισημαίνει ο Frost.

«Θα μας λιντσάρανε αν κάναμε μια παρωδία. Άσε που μου άρεσε ούτως ή άλλως. Θα ήταν σαν να κατέστρεφα κάτι που μου άρεσε, αν δεν το κάναμε ρεαλιστικά».

Αυτό σημαίνει ότι ο Frost έμαθε να χορεύει επαγγελματικά ως πρωταθλητής, μέσα σε έξι μήνες μόνο. Σχεδόν αμέσως, ξεκίνησε εντατικό πρόγραμμα σε διάσημο στούντιο χορού με χορογράφο και προπονητή.

«Πήγαινα σε κλαμπ και κουνιόμουν στο ρυθμό, το οποίο είναι η βασική μορφή του χορού» γελάει. «Έχω χορέψει τρεις φορές στη ζωή μου, μια σε ένα γάμο, μια φορά στο Λας Βέγκας και άλλη μια φορά σε ένα πάρτι μετά από συναυλία Coldplay πριν από οχτώ χρόνια».

Ο Frost ήξερε ότι δεν θα ήταν εύκολο. Δεν ήξερε ούτε τα μισά. «Τους πρώτους δύο μήνες της προπόνησης ήταν απαίσια. Το μισούσα. Δύο φορές έφυγα από τις πρόβες και μία φορά έβαλα τα κλάματα. Αλήθεια. Είναι πολύ έντονο. Έχεις πολλούς καθρέφτες και νοιώθεις ότι καταστρέφεις μια ολόκληρη κουλτούρα. Δεν τα καταφέρνεις με τίποτα. Βλέπεις έναν Κουβανό, 26 χρονών, με τεράστιο χαμόγελο που χορεύει ασύλληπτα και είναι κούκλος και το μόνο που κάνει είναι να μετακινεί το ένα πόδι και μετά το άλλο. Σκέφτεσαι γιατί δεν του μοιάζεις και σε πιάνει τρέλα».

Cuban-Fury-Film

Ο Frost θυμάται τη στιγμή που κλίκαρε. «Μια εβδομάδα πριν το γύρισμα. Είχαμε δοκιμαστικό και μου είχαν πει ότι δεν θα ήταν κανείς. Εμφανίζομαι και υπήρχαν 50 άτομα εκεί, 20 εκ των οποίων ήταν Κουβανοί χορευτές. Οπότε κάνω το χορευτικό και ήταν καταπληκτικό. Αισθάνθηκα υπέροχα και όλοι οι Κουβανοί ήρθαν και με χτύπησαν στην πλάτη και είπαν ότι είμαι salsero. Νομίζω ότι παραλίγο να κλάψω σε εκείνη τη φάση. Χρειάστηκαν έξι μήνες μέχρι τη στιγμή αυτή. Είναι μια γλώσσα, την έμαθα και μετά όλα έβγαζαν νόημα».

Οι δύο χορταστικές σκηνές salsa έρχονται προς το τέλος της ταινίας και δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές. Η πρώτη είναι η πιο ξεκαρδιστική σκηνή της ταινίας, ένας καυγάς με χορό ανάμεσα στον Drew και στον Bruce που είναι έξω φρενών και δεν θα ανεχτεί άλλο την κατάσταση. Το γύρισμα έγινε σε έναν χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. «Σαν ύφος είναι από αυτά που θέλουν προσοχή, αλλά πρέπει να πιστέψεις ότι το κοινό θέλει ο Bruce να νικήσει τον αντίπαλο και πρέπει να το υποστηρίξεις με άφθονο ζήλο».

 

 

Για τον O’Dowd η σκηνή του έδωσε τη μοναδική του ευκαιρία να χορέψει. «Ως επί το πλείστον δεν θεωρείται χορός αυτό», χαμογελάει ο O’ Dowd που είχε κάνει εγχείρηση στο γόνατο λίγο πριν την ταινία.

Όμως η μεγαλύτερη σκηνή salsa έρχεται στο τέλος, όπου ένας ανανεωμένος Bruce παίρνει μέρος στον διαγωνισμό χορού. Για τις ανάγκες της σκηνής ο Frost έπρεπε να επιδείξει τις ικανότητες του μπροστά σε 500 κομπάρσους, πολλοί από τους οποίους ήταν επαγγελματίες χορευτές salsa.

«Η τελευταία σκηνή ήταν απίστευτή» ομολογεί ο Frost. «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλοι αυτοί οι χορευτές. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ μια πιο όμορφη, ρομαντική, συναρπαστική, αστεία και γοητευτική κατάληξη για μία ρομαντική κωμωδία».