“Μέσα στο “Exploitation“, χώρεσαν αναφορές από ταινίες που αγαπώ, μουσικά μοτίβα και αποχρώσεις που με φτιάχνουν”, λέει στο artplay.gr η σκηνοθέτις Μαρίνα Συμεού, που η ταινία της διαγωνίζεται στο φετινό 44ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.
“ Ο τίτλος αναφέρεται στο είδος των ταινιών που με ακραίες σκηνές είτε βίας είτε σεξ, προσπαθούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού. Σίγουρα δεν έχω κάτι πολύ ακραίο σε αυτή την ταινία, αλλά με ενδιέφερε να φτιάξω μια ταινία διασκεδαστική με χορταστικά πλάνα για τον θεατή, με όλα τα υλικά που μου αρέσουν”, εξηγεί.
Η ιστορία αναφέρεται στην Ηλέκτρα, καθηγήτρια σε ένα βιομηχανικό επαρχιακό μέρος. Η Λία είναι μαθήτριά της. Πολύ όμορφη. Αναντίστοιχα όμορφη με το ζοφερό τοπίο γύρω της. Η “πολιτισμένη” καθηγήτρια παθαίνει εμμονή με το πανέμορφο πλάσμα που φέρει μια αισθητική και μια κουλτούρα “βαρβαρότητας”. Ξεπερνάει τον καθωσπρέπει εαυτό της και επιστρέφει για να την “σώσει” από το καταραμένο μέρος με έναν θεαματικό και ανορθόδοξο τρόπο”, αναφέρει η σκηνοθέτις για την ταινία και επιλέγει μια σκηνή που την συγκινεί.
“Ίσως με συγκινεί περισσότερο από όλες η σκηνή του χορού της Λίας στο καφενείο “Heaven”. Στο σενάριο δεν υπήρχε κανονικά. Αλλά κυριαρχούσε έντονα στο κεφάλι μου σαν πλάνο που ήθελα να το έχω. Γυρίστηκε πολύ αυθόρμητα, χωρίς κάποια πρόβα και με τη συμμετοχή των κατοίκων του χωριού της Λάρυμνας όπου έγιναν τα γυρίσματα. Ανθρώπων που η ζωή τους είναι διαποτισμένη από την παρουσία του γιγάντιου εργοστασίου που δεσπόζει εκεί και που δουλεύουν σε αυτό. Άνθρωποι που κάποτε υπήρξαν νέοι σαν τη Λία. Στη σκηνή αποτυπώνονται τα βλέμματα τους και τα πρόσωπά τους σε κοντινά πλάνα, ενώ παρακολουθούν το πανέμορφο πλάσμα να χορεύει γι΄ αυτούς”
– Ποιες περιπέτειες έζησες πίσω από την κάμερα και τι χαρές και δυσκολίες αντιμετώπισες;
Αχ η λέξη περιπέτεια μάλλον σημάδεψε πολύ τα συγκεκριμένα γυρίσματα! Στην ταινία κυριαρχούσαν σκηνές με ένα αμάξι που οδηγούσε η Ηλέκτρα. Το οποίο τράκαρε και δυστυχώς έφερε τα πάνω κάτω στην ομαλή ολοκλήρωση της ταινίας. Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποιος σοβαρός τραυματισμός. Αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξεμπερδέψω με το θέμα των υλικών ζημιών, το οποίο οικονομικά με γονάτισε. Τα παθήματα, πικρά μαθήματα σε αυτή την περίπτωση. Σίγουρα λάθη που έγιναν και παραλήψεις που αφορούν το συμβάν, δεν πρόκειται να ξανασυμβούν αν ξανακάνω ποτέ ταινία! Χρωστάω πολλά στην ομάδα των στενών καλλιτεχνικών συνεργατών που είχα. Αυτοί πείσμωσαν πιο πολύ από μένα μπροστά στις δυσκολίες και ένιωσα ότι οφείλω να φέρω σε πέρας την ταινία καταρχήν γι’αυτούς. Πολύτιμο συναίσθημα αυτό.
Κατά τα άλλα πέρασα υπέροχα σε όλη τη διαδικασία. Είχα τη μεγάλη τύχη και χαρά να έχω στον ρόλο της Ηλέκτρας την ηθοποιό που υπεραγαπώ και θαυμάζω απεριόριστα, τη Θεοδώρα Τζήμου. Μεγάλο δώρο ότι με εμπιστεύτηκε σε αυτή την πρώτη απόπειρα. Και στον ρόλο της Λίας είχα ένα ταλαντούχο πανέμορφο πλάσμα που κάπως θα έλεγα ότι το ανακάλυψα μόνη μου και νιώθω υπέροχα γι’ αυτό, την Άνια Λεμπεντένκο. Στον ρόλο του “κακού” είχα τον αγαπημένο μου Γιάννη Δρακόπουλο, με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί σε παλαιότερες δουλειές και τον θαυμάζω πάρα πολύ για όσα κάνει. Το κομμάτι της δουλειάς με τους ηθοποιούς μου ταίριαξε πάρα πολύ και είναι ο λόγος που θα ήθελα να ξανακάνω ταινίες”.
ΜΑΝΙΑ ΖΟΥΣΗ
